เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
MY BOOK REVIEWS & SPOILEDmerrygorounndd
[Spoil] 以色侍君 ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆ หรอก [BL]
  • เรื่อง : 以色侍君 ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆ หรอก

    เขียน : ลั่วซย่าเฟิงเติง  แปล: กอหญ้า

    ตัวละครหลัก : หลี่ฟู่ (พระเอก) เหยียนจู (นายเอก)

    สำนักพิมพ์ไทยที่ได้ลิขสิทธิ์: สำนัก Deep



    'ครั้นความใคร่เหือดหาย ความรู้สึกข้างในกลับเพิ่มพูน'


    ภาพปกเวอร์ชั่นจีน

    เรื่องราวความรักระหว่างฮ่องเต้และองค์รักหนุ่ม


    จอมราชัน หลี่ฟู่ พระเอกของเรา เลี้ยงเหยียนจูมาตั้งแต่ยังเด็ก ถ่ายทอดศาสตร์ และความรู้ต่างๆ ให้ แม้กระทั่งเขียนพู่กัน ก็เป็นผู้ที่จับพู่กันสอนเขียน เรียกได้ว่าเลี้ยงมาเพื่อให้เป็นมือขวา เพื่อนคู่คิด และคนที่ไว้ใจที่สุด เบื้องหน้าของเหยียนจูคือคนกวาดมูลนก แม้บุคคลิกดูอ่อนแอ แต่แท้จริงแล้วเบื้องหลังนั้น เป็นถึงองค์รักเงามือหนึ่งของหลี่ฟู่


    เดิมหลี่ฟู่มีคนที่รักอยู่แล้ว แต่จำต้องแยกจากกันตั้งแต่เด็ก เพราะช่วงหนึ่งที่เกิดสงคราม ฝ่ายศัตรูส่งคำขู่ให้มอวตัวหลี่ฟู่มาเป็นตัวประกัน ชายผู้นี้ขอให้ตนเองไปเป็นตัวประกันแทนหลี่ฟู่ ความเสียสละนี้เองที่ทำให้พระเอกเกิดความรู้สึกดีด้วย จึงตั้งปณิธานว่าหากตนขึ้นเป็นอ๋องเมื่อไหร่ จะไปตามตัวคนผู้นี้กลับมา เมื่อเวลานั้นมาถึง เกิดรักลึกซึ้ง สองคนไม่แยกจาก อ่อนโยนและโอนอ่อนต่อเจ้าเพียงผู้เดียว เพื่อชดเชยเวลาที่ได้เสียไปทั้งหมด


    หลี่ฟู่เป็นพวกมักมากในกาม และเป็น SM มีสนมหญิงและชายมากมาย ชายใดที่ได้รับเลือก หลี่ฟู่จะแต่งตั้งตำแหน่งให้ บ้างก็เป็นขันที บ้างก็เป็นองค์รัก (ซึ่งเนื้อเรื่องในนิยายไม่ได้เล่าว่าหลี่ฟู่ SM กับสนมหญิง) 


    ระบบองค์รักนั้น แบ่งเป็น 3 ขั้น สูง - กลาง - ต่ำ เลื่อนขั้นโดยการต่อสู้กัน (จำชื่อไม่ได้) เมื่อการสอบวัดระดับมาถึง เด็กชายผู้หนึ่ง (ขั้น begin) ท้าประลองกับเหยียนจูในระหว่างที่เพฺลี่ยงพล้ำ สายตาแห่งปรารถนาจ้องมองไปยังหลี่ฟู่อย่างแรงกล้า และเมื่อแพ้จริงจึงเข้าไปออเซาะหลี่ฟู่ หลี่ฟู่นั้นชอบใจเด็กผู้นี้จึงมอบตำแหน่งขันที ให้มาปรนนิบัติรับใช้ตนเอง (หน้าซีดไปเลยเมื่อรู้ว่าตัวเองต้องถูกตอน) เหยียนจูพยายามจะช่วยโดยการพาเด็กชายคนนี้หนี แต่เพราะเด็กชายคนนี้ไม่รู้ถึงความหวังดี ทั้งยังคิดว่าเหยียนจูอิจฉาที่ตัวเองเด็กกว่า กลัวว่าตนจะเป็นคนโปรดมากกว่าจึงได้พยายามปัดกวาดตนให้พ้นทาง จึงไม่ตอบรับความช่วยเหลือ... ใช่ค่ะ สะบักสะบอมกันเลยทีเดียว


    ตัวเหยียนจูเนี่ยมีปมในใจ คิดว่าหลี่ฟู่เป็นผู้ที่พรากตนเองมาจากครอบครัวตั้งแต่ครั้งยังเด็ก หลี่ฟู่ถึงกับลบตัวตน เปลี่ยนชื่อแซ่ของเหยียนจูใหม่ เหยียนจูคิดอยากได้ตัวตนเดิมคืน อยากที่จะกลับไปอยู่กับครอบครัว ตั้งแต่เด็กจนโต จึงเชื่อฟัง ยอมหลี่ฟู่ทุกอย่าง และยิ้มรับให้กับทุกอย่างที่โดนกระทำ


    ต่อมาเกิดเหตุกาณ์ที่คนรักของหลี่ผู่ไปทำร้ายนางสนม ไทเฮาและพรรคพวกจึงสบโอกาสกำจัดชายผู้นี้ จึงพยายามแยงให้หลี่ฟู่สำเร็จโทษ หลี่ฟู้นั้นไม่ได้อยากทำร้ายคนรัก จึงเกิดความเครียดและนำมาปรึกษากับเหยียนจู จนเกิดความคิดที่ว่าจะสร้างตัวแทนขึ้นมาเป็นคนรักบังหน้า ตำแหน่งกิตติมศักดิ์นี้จึงตกเป็นของเหยียนจูโดยปริยาย หลี่ฟู่ทำแผนโดยการเลื่อนขั้นให้เหยียนจูไต่อย่างรวดเร็ว ทั้งยังแสร้งว่าทิ้งงานราชการ มาอยู่ในห้องและมีอะไรกับเหยียนจูบ่อยๆ ทั้งที่จริงแล้วอยู่กับคนรัก (เหยียนจูอยู่ในห้องด้วย) โดยให้เหยียนจูร้องครางแผดเสียงคล้ายกำลังร่วมรัก  ไทเฮาและผู้คนในราชสำนักจึงเกิดการเอนเอียงมาโจมตีที่เหยียนจู ไม่เข้าไปยุ่งกับคนรักของหลี่ฟู่อีก


    ต่อมาพระเอกออกไปล่าสัตว์แล้วถูกปองร้าย นายเอกเลยไปตามจับคนร้ายจนบาดเจ็บหนัก พระเอกให้พักอยู่ที่จวนของอาตัวเอง เพื่อสืบท่าทีของอาด้วยว่าจะเป็นภัยในวันข้างหน้ามั้ย ช่วงนี้แหละจะเกิดเหตุการณ์ใกล้ชิดกันของทั้งสองคนจนทำให้อาพระเอกชอบเหยียนยู)

    ด้วยความที่มีความความชอบพอกลับไปจึงเอ่ยปากขอรางวัลจากพระเอกเป็นชื่อแซ่ของตนเอง และกลับครอบครัว แต่พระเอกปฏิเสธ กล่าวว่าข้าไม่ยอมปล่อยเจ้าไปง่ายๆ เหยียนจูเลยเลือดขึ้นหน้า บุกหอข่าวที่เก็บเอกสารของตนไว้ แต่เจอพระเอกเอาเอกสาร(บางส่วน)เผาต่อหน้า พอฟางเส้นสุดท้ายขาดเลยตัดสินใจหนีเอากระบี่ชี้หน้าพระเอก พวกทหารผ่านมาพอดี เลยกล่าวหาว่าเหยียนจูกบฏ เพราะไม่อยากให้เรื่องใหญ่กว่านี้พระเอกจึงกล่าวว่าไม่มีอะไร นายเอกแค่งอนเฉยๆ 

    เหยียนจูจึงดึงตัวพระเอกมาและเอากระบี่นาบคอ พร้อมบอกให้พระเอกเอาเอกสารมาอีกรอบ พระเอกเลยเล่าว่าเอาไปก็ไม่มีประโยชน์ไม่มีที่ให้เจ้ากลับไป และให้คนวิ่งไปเอาเอกสารมา จึงเป็นจุดเฉลยว่าตอนเด็กพ่อแม่นายเอกติดหนี้พนันเลยขายลูกเป็นทาส พระเอกผ่านไปเจอพอดีเลยไถ่ตัวมาเป็นทาสของตนเอง (ตอนนั้นนายเอกหลับแบบยาวๆ เลยไม่รู้เรื่อง)

    แล้วมันมีความวุ่นวายตอนนั้นพอดี เหยียนจูหนีออกมาได้และสลบไป คนรักของพระเอกช่วยเอาไว้ ให้ไปหลบในตำหนักของตน (อ่านไม่ผิด พระเอกสร้างตำหนักให้คนๆ นี้อยู่ในวัง) และเพราะทหารค้นทุกตำหนักแล้วไม่เจอ พระเอกจึงคาดคะเนว่าต้องเป็นตำหนักคนรักแน่ๆ เลยบุกไปเอาตัวมา ให้ทหารพาไปขังไว้ ระหว่างที่ถูกคุมขังคนของไทเฮามาซ้อมเหยียนจูอยู่เรื่อยโดยที่พระเอกไม่รู้เรื่อง...แล้วจะทำยังไงต่อไปดีให้นายเอกอยู่ในวังได้ต่อ พระเอกเลยคืนชื่อให้เหยียนจู พร้อมตำแหน่งใหม่ และทำให้ตัวตนองค์รักนี้หายไป

    ต่อมาเกิดการกบฏขึ้น เลยปรึกษากันสามคน มีคนรักพระเอก พระเอก และเหยียนจู เหยียนจูเสนอความเห็นและให้คำแนะนำแต่ข่าวรั่วออกไป จึงรู้ว่าคนรักพระเอกนี่แหละที่เป็นไส้ศึก เพราะพระเอกรู้ว่านายเอกซื้อสัตย์กับตัวเองมากๆ จึงทำแผนล่อโดยใช้นายเอกเป็นเหยื่อ (อีกแล้ว) ทำทีว่าเหยียนจูเป็นไส้ศึกและโดนจับขัง คนรักพระเอกอยากช่วยเหยียนจูจึงส่งข่าวอีกรอบ คนอื่นจะได้คิดว่าไม่ใช่เหยียนจู (เพราะโดนขังอยู่จึงไม่ใช่คนที่ส่งข่าว) เพราะเหตุนี้คนรักพระเอกจึงโดนจับได้และโดนจับขัง จึงสารภาพว่าตัวเองไม่ใช่ตัวจริง เป็นแค่คนที่หน้าตาคล้ายเลยถูกส่งมาคนรักตัวจริงตายไปนานแล้ว พระเอกรับรู้เรื่องนี้จึงช็อคและไม่ย่างเท้ามาที่คุกอีก ทั้งที่จริงแล้วตนเองเป็นห่วงมากๆ แต่เพราะความสับสันว่า จะรักหรือจะเกลียด หรือให้อภัยดีไหมไม่ให้อภัยดีไหม ทำไมเจ้าต้องทำเช่นนี้ บลาๆ มีอยู่วันหนึ่งเหยียนจูไปหาคนๆนี้ในสถานที่คุมขัง แต่เข้าคนนี้กลับชิงกินยาพิษไปก่อนแล้ว เพราะคิดว่าพระเอกจะส่งคนมาทำมิดีมิร้ายตน เลยบอกกับเหยียนจูว่ารู้ไหมทำไมข้าจึงไม่ยอมบอกชื่อแซ่ที่แท้จริงของตนกับพระเอก เป็นเพราะอยากให้พระเอกจดจำตนเองในชื่อนี้ อยากให้พระเอกจมปรักอยู่กับตน อยากให้พระเอกรักตน และใช่...เวลาที่พระเอกนึกถึงจะนึกถึงแต่ใบหน้าและดวงตาของคนๆ นี้ ไม่ว่าจะพยายามนึกหน้าตัวจริง(สมัยเด็ก)แค่ไหนก็จะมีแค่ใบหน้าของคนนี้(ตัวปลอม)

    พอคนนี้ตาย พระเอกก็เริ่มเทคแคร์นายเอกละ เริ่มอ่อนโยน (เดาเอานะว่ารักตอนไหน ต้องคิดเอง5555555) เกิดเหตุการณ์กบฏขึ้นอีก เหยียนจูขอไปรบพระเอกไม่ให้ไป แต่ก็เล่นแง่จนได้รับอนุญาตให้ไปรบ พระเอกให้คำสั่งว่า “เจ้าต้องกลับมา ไม่งั้นเจ้าโดนหนักแน่” (พระเอกลืมคิดไปว่าถ้าเค้าตายตัวเองก็ทำอะไรไม่ได้ปะ) เหยียนจูไปรบชนะกลับมาได้เป็นแม่ทัพใหญ่มีความดีความชอบ แต่ช่วงที่เหยียนจูไปรบเป็นปี พระเอกเอาพี่สาวของเหยียนจูมาเป็นเฟยเพราะอยากมีลูกสายเลือดเดียวกับเหยียนจู (ตอนรู้เหยียนจูก็ช็อคนะ) และการไปรบครั้งนี้เหยียนจูพาญาติของไส้ศึกคนนั้น (หน้าตาคล้ายกัน) กลับมาด้วย

    พระเอกไปพบก็เลยเอามาเป็นคนของตน ซึ่งคนๆ นี้แหละตัวแปรสำคัญที่ทำให้เหยียนจูถูกไล่ออกจากวัง พระเอกยอมปล่อยเหยียนจูเพราะรู้ว่าเหยียนจูถวิลหาอิสระมาตลอด แต่เหยียนจูบอกแล้วว่าถ้าไล่เขา เขาจะบุกมาโจมตีเมืองนี้ห้ามทำแบบนี้นะ! 


    เมื่อโดนขับออกมา เหยียนจูจึงไปเข้าร่วมกับอาพระเอกบุกมาโจมตีชายแดนแล้วค่อยๆ รุกคืบเข้ามา ตอนนี้จะมีเหตุการ์พีคๆ หน่อย (ขอข้าม) เหยียนจูไปรู้ความจริงบางอย่างของอาพระเอกเข้า จึงจะหนีกลับไปหาพระเอกแต่ถูกจับตัวไว้ได้ ฝั่งอาพระเอกเลยส่งข่าวไปทางพระเอกว่า จะปล่อยตัวเหยียนจูถ้าพระเอกเอาตราแผ่นดินมาให้ ฝั่งพระเอกขอส่งคนมาเจรจาเพื่อดูว่าเหยียนจูปลอดภัยมั้ย ซึ่งคนที่มาก็คือพระเอกนี่แหละปลอมตัวมา เมื่อความจริงเปิดเผยจึงโดนจับมาทรมาน พระเอกพยายามปกป้องเหยียนจูถึงที่สุด 



    กล่าวว่าให้มาทำข้าแทน แต่...คนไม่เคยลำบาก พอโดนทรมานมากเข้าก็สลบไป ด้านเหยียนจูถูกจับมัด ป้อนยาปลุกเซ็กส์และยาคล้ายๆ ยาสลายพลังปราณ เลยทั้งอ่อนแอทั้งกลัดมัน

    อาพระเอกให้คนลากสุนัขเข้ามาเพื่อจะให้สมสู่กับนายเอก เหยียนจูกลัวมากๆ เพราะมีเรื่องฝังใจเกี่ยวกับสุนัข พระเอกบอกมาทำข้าแทน ต่างๆ นาๆ ท้ายที่สุดเมื่อพระเอกเข้าตาจน เหยียนจูรวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายแทงเข้าที่ตัวอาพระเอกจนเกือบตาย (คนที่โดนยาสลายพลัง สามารถตายได้หากเค้นพลังมาใช้) แล้วเหตุการณ์ก็ตัดไปเลย กลายเป็นตอนที่พระเอกเหม่อมองพระจันทร์คะนึงหาคนๆ นึง 

    (เกิดคำถามในหัวมากมายว่า ยังไงนะ นายเอกตายหรอ!!!!!! สรุปโดนหลอก)

    จริงแล้วๆ พระเอกคะนึงหาเพราะต้องห่างไกลกับเหยียนจู เหยียนจูพาลูกพระเอก(หลานตัวเอง)ไปทำสงคราม พอกลับมาพระเอกจึงเลื่อนขั้นชั้นสูงสุดให้เหยียนจู มอบเงินทองให้มากมาย เลื่อนขั้นให้ลูกตัวเองมาทำหน้าที่แทนเหยียนจูกลายๆ ด้วย และบอกกับเหยียนจูว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะให้เจ้าออกไปรบอีก 

    ต่อมา...ชาวบ้านก็เล่าลือว่า เพราะเหยียนจูทำคุณงามความดีเยอะเกินไปจนเป็นภัยแก่ตนเองและราชสำนักเลยโดนเก็บ แต่จริงๆโดนพระเอกกักไว้ในวัง5555555

    ใครชอบนิยาย NC นุ่มนวลไปจนถึง SM สับขาหลอก รักเจ้า หลงเจ้า (แต่ต้องผ่านด่านอิหยังวะไปก่อน) ต้องชอบแน่นอนค่ะ


    กดไป 8/10 ละกัน
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in