เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เธอ เขา เรา ผม 2 ฉบับ Urbanus CollectionSALMONBOOKS
คำนำผู้เขียน
  • 1

    เมื่อเดินอยู่ในเมือง เรามักพบเห็นผู้คนคลาคล่ำ 

    คนเมืองมักห่อหุ้มตัวเองด้วยความสุข 

    หากเรามองจากเปลือกนอก พวกเขามักใส่เสื้อผ้าสวยงาม

    หากเรามองจากเปลือกใน พวกเขามักแต่งแต้มใบหน้าด้วยรอยยิ้ม

    ทุกคนพลิกมุมอันงดงามของตนใส่คนอื่น

    คนที่ไม่รู้จัก

    คนแปลกหน้า

    2

    เมื่อปลานกกระจอกกระโจนขึ้นจากผิวน้ำ

     มันจึงได้เห็นว่าน้ำคืออะไร

    มันจึงได้เห็นว่าอากาศคืออะไร สายลมคืออะไร แผ่นฟ้าคืออะไร

    แม้มันพยายามกระโจนตัวให้ไกล

    แต่ที่สุดแล้ว มันก็ตกลงไปใต้น้ำอีกอยู่ดี

    น้ำอาจเป็นทั้งที่ที่มันอยากหนีออกไปให้พ้น

    แต่นาทีที่มันลอยตัวพ้นน้ำ

     มันย่อมรู้,

     ว่าเลยจากนี้ไปอีกนิด—มันจะตาย

    มันจึงปล่อยให้ตัวเองร่วงหล่นลงไปในผิวน้ำอีกครั้ง

    เพียงเพื่อจะกระโจนขึ้นใหม่

  • 3

    โลกหลายใบปะทะกันอย่างรุนแรงอยู่ในเมือง 

    พริตตี้สาวที่ยืนขายของอยู่หน้าซุ้ม

    ดอกไม้ที่ปักอยู่ในแจกันบนโต๊ะของศูนย์อาหารราคาระยับที่ต้องบริการตัวเอง

    ดวงดาวบนเพดานที่สร้างขึ้นจากสายร้อยดวงไฟ

    สาวสวยที่หิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมกับรองเท้าส้นเข็ม

    บันไดที่เลื่อนตัวเองพาผู้คนเคลื่อนคล้อยขึ้นลงเหมือนอยู่บนสรวงสวรรค์

    เราต่างแสนสุขอยู่ในโลกแสนสุข

    4

    เราต่างมีความอดทนเป็นของตัวเอง

    อดทนต่อความเฉยเมย

    อดทนต่อการสร้างความสุข

    อดทนต่อการนำความสุขของตนมาปะทะกัน

     ทั้งนี้ก็เพราะ,

    เรารู้ว่าเราไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้

    หากปราศจากสิ่งที่เรียกว่าความสุข

    แม้มันจะไม่ได้มีอยู่จริง

     และเราเห็น, ว่ามันไม่ได้มีอยู่จริง

    ในบางชั่ว

    ขณะ เมื่อเราตื่นขึ้นกลางอากาศ

    โตมร ศุขปรีชา

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in