เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ก้าบเยียร์ (เกือบจะเป็น Gap Year) @แคนาดาBrave Bubble
05 : สวัสดีคนแปลกหน้า
  • การเริ่มต้นใหม่กับการเรียนอีกครั้งเป็นสิ่งที่ทำให้บีมรู้สึกเหมือนตอนอายุ 14 ที่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่เนื้อเพลง แต่เป็นการย้อนกลับไปคิดถึงตอนอายุ 14 จริง ๆ ตอนไปเรียนภาษาที่ออสเตรเลีย แล้วเป็นเด็กน้อยมากในคลาส ตอนนั้นได้เรียนในระดับ pre intermediate บรรยากาศตอนเรียนมันสนุกมาก เล่นเกม ฟังเพลง คุยกัน มันยังพอมีภาพในหัวเกี่ยวกับโรงเรียนเรียนภาษาที่ต่างแดนอยู่บ้าง 

    อืมม...เช้าวันที่ 15 Aug 2022 เป็นวันที่เริ่มเรียน ILSC วันแรก จริง ๆ บีมนอนไม่ค่อยหลับเมื่อคืน ทั้ง ๆ ที่คิดว่าตัวเองไม่ตื่นเต้นแล้วนะ ภายในคงแบบบีมแกตื่นเต้น ยอมรับมันเถอะ ปกติบีมหัวถึงหมอนก็สามารถหลับได้เพียงไม่กี่นานที คืนนี้กลับต่างออกไป ล้มตัวลงนอนตั้งแต่สี่ทุ่มครึ่งกว่าจะได้นอนก็เกือบเที่ยงคืน เพื่อตอกย้ำความตื่นเต้นร่างกายบีมก็สะดุ้งตื่นก่อนนาฬิกาปลุกเกือบหนึ่งชั่วโมงและไม่สามารถนอนหลับได้อีก บีมก็เลยโอเค ลุกจากที่นอน จัดการตัวเองให้เรียบร้อย เตรียมตัวเพื่อพร้อมกับออนไลน์ orientation ในช่วงเช้าและไปที่โรงเรียนในตอนเที่ยง 

    การสัมนาค่อย ๆ ผ่านไปตั้งแต่แนะนำโรงเรียน การเข้าใช้งาน Microsoft365 การเข้าใช้งานแอพของโรงเรียนเพื่อเช็คตารางเรียน การเข้าร่วมคลาสและอื่น ๆ เอาจิง ๆ แอบสติหลุดไปหลายรอบเพราะว่าหิว ทางโรงเรียนเริ่มบอกรายละเอียดของแต่ละตึกเรียน (ทาง ILSC และ Greystone มี 3 ตึกอยู่ห่างกันถัด ๆ ถนนกันไป) และอื่น ๆ ที่จำไม่ค่อยจะได้เท่าไหร่ เสร็จจาก session นี้ต่อไปก็เดินทางไปโรงเรียนกันน
    ด้วยการไปเรียนวันแรกเราก็ต้องไปก่อนเวลาสักหน่อย คนเยอะมากตั้งแต่ใน metro พอถึงสถานีพี่คนไทยอีกคนเห็นว่ามีคนเกาหลีลงสถานีเดียวกันแล้วทำหน้างง ๆ ก็เลยเข้าไปทักว่าจะไปที่เดียวกันไหม ใช่เฉยเลย อเมซิ่งงงง เลยเดินไปด้วยกัน พอไปถึงคือคนเยอะมากเหมือนกัน เพราะมีนักเรียนที่เข้ามาใหม่เยอะพอสมควร ทุกคนต่างต่อคิวเพื่อเช็ครายละเอียดข้อมูลของตัวเอง พอถึงคิวบีมเหมือนบีมจะกรอกทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ก็คือไม่ต้องทำอะไรแล้ว เสร็จแบบไว ๆ งง ๆ แล้วก็เดินเข้าไปในห้องเพื่อเล่นเกมกันกับนักเรียนใหม่ทั้งหมด เกมคือการถามคำถามเพื่อนแล้วเขียนชื่อเพื่อนที่ตรงตามคำถามที่เราถามลงไป เช่น คุณมีสัตว์เลี้ยงไหม ถ้าคนที่เราถามมี ก็เขียนชื่อเค้าลงไปในช่องนี้ เป็นต้น แล้วก็ทำวนไป ไป ๆ มา ๆ จนถึงเวลาที่ต้องออกไปเดินทัวร์เมือง
    ด้วยความที่นักเรียนค่อนข้างเยอะ เริ่มจากการแบ่งนักเรียนออกเป็น 3 กลุ่ม แล้วบีมได้อยู่ในกลุ่มแรกเพราะอยู่ใกล้ ๆ กับประตู 55555 ก็เดินไปดูทุกตึกของโรงเรียน บอกวิธีการเข้าตึก แล้วก็เดินกลับ ? วันนี้คืออากาศร้อนมาก คือน่าจะ 30 กว่า ๆ ได้ ด้วยความที่นี่เป็นร้อนแบบแห้ง ๆ คือกระหายน้ำมาก เดินแบบหอบแห่ก ๆ เดินไปก็ได้คุยกับเพื่อนเกาหลี ญี่ปุ่นในกลุ่มบ้าง แล้วก็กลับมาที่ตึก ในใจคือคิดว่าเย้ะ จบแล้วกลับบ้านได้ เพราะเหมือนจะละลายลงพื้นแล้ว

    ยัง ๆ ๆ มันยังไม่จบเพียงเท่านี้ แค่กลับมาที่โรงเรียนเพื่อความตายใจ แล้วก็ไปชมเมืองกันต่อค่า จริง ๆ ก็คาดไว้แล้วแหละ เพราะตอนไปเรียนภาษาที่ออสเค้าก็พาชมเมือง แต่แค่ไม่คิดว่าจะเป็นสองรอบในวันที่โครตร้อน 55555 ไปตามธรรมเนียม ไปค่าาา ไปต่อ ได้เดินไปส่วนใหญ่บีมก็ไปเดินเล่นมาแล้วแหละ แต่ก็ได้รู้รายละเอียดเพิ่มเติม เช่น ถ้าไป Art Gallery นี้วันอังคารจะได้ส่วนลด ตรงนี้เป็นที่ถ่ายหนังนะ นี่ UBC คือคนพาไปดู energy สูงปรี้ด ตัดภาพมาที่นักเรียนคือ energy ลดลงเรื่อย ๆ คนข้าง ๆ บอกว่า plz let me go home 5555 ตลกจริง ๆ คือพวกบีมหาที่ร่มเวลายืน เพราะร้อนมาก แต่คนที่นี่วิ่งหาแดด ก็เข้าใจได้แหละ ทุกคนบอกเสมอว่า enjoy summer แต่แบบบีมมาจากเมืองร้อน มันเอนจอยมาเยอะแล้ว (ฤดูอื่น ๆ บีมจะโหยหาแดดแน่เลย แต่ตอนนี้มันร้อนจริง ๆ อ่ะ)
    ใช้เวลาประมาณ 40 นาทีในการเดินทัวร์รอบ ๆ และไปจบที่ Canada Place ไปเล่นเกมพูดคุยกับเพื่อน ๆ ในทีมนิดหน่อยแล้วก็ถ่ายรูปรวมทั้งหมด จบ กลับบ้านได้ ก่อนกลับบ้านก็ไปเดินเล่นในเมืองอีกสักหน่อย บีมอยากได้รองเท้าแตะสักคู่ เลยเข้าไปเดินที่ Pacific Center เดินไปดูประมาณสามร้านก็ยังไม่มีรองเท้าที่ถูกใจสักที เลยออกมาอีกถนนไปดูที่ shop รองเท้าต่าง ๆ แล้วสุดท้ายไปจบที่ Van เดินไปก็ยังไม่มีรองเท้าที่ชอบเลย แต่ แต่ แต่ มันมีหมวกสีเหลืองน่ารัก น่ารักแบบตะโกนออกมาเลย เป็นหมวกแก้ปสีเหลือง ที่วางเหลืออยู่ใบสุดท้าย เราจะปล่อยให้น้องเหงาได้ยังไง เราก็ต้องเอาน้องกลับบ้านสิ ที่บ่นว่ารองเท้าแพงอ่ะ หมวยแพงกว่ารองเท้าอีก 55555 เสียเงินละ พอ ๆ กลับบ้านนนนนน
    วันต่อมาคือวันที่เรียนวันแรกจริง ๆ เริ่มต้นด้วยการตื่นมา 6 โมงครึ่งเพื่อออกไปเตรียมข้าวกลางวันเอาไว้กินที่โรงเรียน จัดการตัวเองให้เรียนร้อยแล้วก็ออกเดินทางกัน เช้าวันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เดินทางบบชำนาญมาก ไปถึงโรงเรียน โรงเรียนยังไม่เปิด ยืนรอต่อไปค่า ประตูโรงเรียนเปิด 8.15 นะทุกคน อย่าไปเร็วเลยเข้าโรงเรียนไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากดูรอบ ๆ เล่นโทรศัพท์ และแล้วก็ถึงเวลาเข้าโรงเรียนนน

     
    โรงเรียนคือกว้างกว่าที่เห็นข้างนอกมาก มีซอกซอยเหมือนเขาวงกต (อันนี้บีมเว่อร์ ๆ) แล้วคนอย่างบีมจะหาห้องตัวเองเจอเป็นห้องแรกหรอ ไม่ใช่หรอก เจอทุกห้องเลยยกเว้นห้องตัวเอง และห้องที่บีมต้องเรียนก็คือห้องสุดท้ายที่บีมเดินไปหา เดินเข้าไปก็เจออาจารย์ผู้หญิง ผมสั้น มีอายุ หน้าตาดูใจดีทักทาย พร้อใกับเพื่อนญี่ปุ่นอีก 2 คน บีมก็เลยเดินไปนั่งที่ที่ว่างอยู่ วิชานี้คือ Communication เรียน 3 ชั่วโมง ต่อด้วยคลาส Conversation แล้วก็ไปกินข้าวกับเพื่อนเกาหลีที่เจอกันวันแรก แล้วก็กลายเป็นเพื่อนกินข้าวกันในทุก ๆ วัน และคลาสสุดท้ายคือ Writting
    เป็นคลาสแรกของทุกวิชา เหมือนเป็นการวอร์มอัพตัวเองในช่วงต้น โดยรวมไม่ได้ยากหรือง่ายจนเกินไป พอบีมเรียนจบทุกคลาสก็ถึงเวลากลับบ้าน แต่มาเรียนวันแรกเราต้องฉลองกันหน่อยรึเปล่า เดินไปซื้อไก่ที่ร้าน Jollibee ที่ได้คำล่ำลือว่าอร่อยมาก เปิดแรก ๆ คือคนรอเยอะมาก พอไปถึงอาจเพราะเป็นเวลาที่คนยังไม่เลิกงาน มีคิวประปรายรอประมาณ 15 นาทีก็ได้สั่งอาหาร และรออาหารอีกประมาณ 10 นาที แล้วก็ตรงดิ่งเอากลับไปกินที่บ้าน 

    รีวิวอาหารกันสักนิดดด ไก่ค่อนข้างนุ่มฉ่ำ ไม่ได้แห้ง หนังไม่กรอบเท่าไก่กรอบ KFC และซอสของเค้าคือ ซอสที่คล้ายน้ำเกรวี่ หรือมันคือเกรวี่หว่า ซึ่งบีมเข้าไม่ถึงจริง ๆ  เกรวี่ควรอยู่ในมันบดเท่านั้นนน หนังไก่ไม่ได้มีรสชาติเท่าของ KFC แต่ให้เยอะมากกก กินแล้วรู้สึก Healthy มากกว่า KFC 

    Brave Bubble
    Vancouver, Canada

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in