เบาะเเสมีเพียงเเค่ เมื่อไหร่ที่หายไป

ทำอย่างไรดีถ้าหากไม่เจอตัวผมคนนั้น ผมในตอนนี้ก็ไม่อยากจะรักตัวเองได้

เหมือนกับว่ามีหัวใจอยู่เเต่ด้านในนั้นกลวงเปล่าพร้อมที่จะเเตกสลายได้ทุกเมื่อ ตัวผมในตอนนี้ไม่ต่างจากตุ๊กตาดินเผาที่ร้าวจวนเจียนจะพังทลายเพียงเเค่สายลมเดินทางมาทักทายผมก็น่าจะเเหลกเหลวได้ไม่เป็นชิ้นดี 

เพราะเเบบนั้นถึงได้โหยหาตัวผมคนนั้นที่เเสนเเข็งแกร่งและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน

ความสดใสของตัวผมในตอนนั้นไม่ว่าจะผ่านมาเท่าไร ตัวผมในตอนนี้ก็ยังคงโหยหามันอยู่ดี