ศพที่ 1 เป็นร่างของผมที่กำลังห้อยอยู่กับโครงเหล็กด้วยเชือกเส้นหนึ่ง
ศพที่ 25 เป็นร่างของผมที่เเหลกเหลวในกองเลือดบนพื้น
ศพที่ 84 เป็นร่างของผมที่มีมีดทำครัวแทงลึกเข้าไปในอกของตัวเอง
ศพที่ 103 เป็นร่างของผมที่มือข้างซ้ายถือปืนอยู่เเละของเหลวสีชาดกระจายตัวอยู่ทางด้านขวาบริเวณศีรษะ
ศพที่ 254 เป็นร่างของผมที่ผ่านการบดขยี้จากรถคันหนึ่ง ไม่อาจทราบเลขทะเบียนได้เพราะไม่คิดเเม้เเต่ที่จะลืมตาเพื่อมองมัน
ศพที่ 342 เป็นร่างของผมที่กำลังหลับไหลอยู่บนเตียงโดยที่ก้อนเนื้อในอกได้นิ่งสนิทไปเเล้ว คาดว่าน่าจะเกิดจากการจงใจทานยาอันตรายบางอย่างเข้าไปในปริมาณมาก
ศพที่ 419 เป็นร่างของผมที่นอนหนุนคอนกรีตบนทางเข้าข้างถนนอยู่ คาดว่าน่าจะเกิดจากการทิ้งตัวลงจากรถมอเตอร์ไซด์ที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว
ศพที่ 576 เป็นร่างของผมในสภาพบวมอืดจนลอยขึ้นมาจากบ่อน้ำตรงหน้า
ศพที่เท่าไรไม่รู้กับรายละเอียดมากมายที่ไม่อาจจดจำได้ ไหลผ่านเข้ามาในม่านตาของผมซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเละผมเองก็ทำได้เพียงเเค่มองศพของตัวเองจากภาพในจินตนาการที่ซ้อนทับกับความจริงซ้ำเเล้วซ้ำเล่า
เเละก็ไม่อาจทราบได้ว่าศพที่เท่าไหร่นั้นที่เป็นกายเนื้อ หยาดเลือด เเละภาพความจริงของผม
ไม่อาจทราบได้เหมือนกันว่าศพที่เท่าไรนั้นจะทำให้ผมหายไปเสียที
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in