สวัสดีเพื่อนๆ และผู้อ่านที่ผ่านทาง นี้เป็นการรีวิวหนังสือเล่มสุดท้ายของการอ่านหนังสือบันทึกการอ่าน ที่ผมได้ทำการลงทะเบียนรายวิชานี้ สำหรับเพื่อนๆ ที่ติดตามอ่านบทความของผมมาทุกฉบับก็หวังว่าเพื่อนๆจะมีโอกาสได้อ่านบทความการรีวิวหนังสือเล่มนี้เช่นกัน สำหรับผู้อ่านที่ผ่านทางมาขอกล่าวคำทักทายเหมือนอย่างเคยว่า "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" หนังสือที่ผมจะนำมารีวิวให้ผู้อ่านให้ฉุกคิดกันในวันนี้คือหนังสือที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อที่ผมได้ตั้งขึ้นมา
ขึ้นหน้าปกมาหลายๆคนอาจจะนึกว่าวันนี้ผู้เขียนจะมาร้องเพลงให้ฟังหรือป่าว โรคภูมิแพ้กำเริบจนทนไม่ได้... ไม่ใช่ๆ ไม่ได้จะร้องเพลงแต่เนื้อหาที่ผู้เขียนจะนำมาเสนอในวันนี้ก็เกี่ยวข้องกับเพลงไม่น้อย เพราะปัจจุบันปัญหาของโรคภูมิแพ้เป็นปัญหาที่พบได้ทั่วไป เกิดขึ้นจากหลายสาเหตุรวมถึงกรรมพันธ์ที่ได้รับการถ่ายทอดมาด้วยเช่นกัน อาทิเช่น ภูมิแพ้อากาศ ภูมิแพ้อาหาร ภูมิแพ้ของเยื้อบุตา ภูมิแพ้ของผิวหนัง เป็นต้น ซึ่งใครหลายๆ คนที่กำลังเป็นอยู่จะรู้ซึ้งถึงความน่าเบื่อของการเป็นๆ หายๆ และต้องขวนขวายหายามากินเพื่อบรรเทาอาการดังกล่าว
คำว่าภูมิแพ้ตามความหมายของหนังสือที่ผู้เขียนนำมาแนะนำผู้อ่านกล่าวว่า "ภูมิแพ้ คือการที่ระบบภูมิต้านทาน หรือภูมิคุ้มกันในร่างกายทำงานผิดปกติในคนทั่วไป ระบบภูมิคุ้มกันจะสร้างสารภูมิต้านทานชนิดอิมมูโนโกบุลิน เอ็ม หรือ จี มาทำหน้าที่ต่อสู้ปป้องกันร่างกายจากเชื้อโรค และสารที่เข้ามาในร่างกาย ถ้าสู้ชนะร่างกายก็ไม่เกิดโรค แต่สำหรับคนที่เป็นภูมิแพ้ระบบภูมิคุ้มกันของเขาจะผิดปกติไป คือการตอบสนองต่อสารที่เข้ามาในร่างกาย (ซึ่งคนปติทั่วไปเขาไม่แพ้สารนี้กัน) กล่าวคือ ร่างกายจะสร้างสารภูมิต้านสารขึ้นมาตามปกติแต่เมื่อทำปฏิกิริยากับสารก่อภูมิแพ้นั้น แทนที่จะทำให้เกิดผลดี กลับก่อให้เกิดอาการภูมิแพ้ สารจำพวกนี้จึงถูกขนานนามว่า สารก่อภูมิแพ้"
หนังสือเล่มนี้มีการเขียนสไตล์ถามตอบ โดยการตั้งตัวข้อ แล้วตอบเป็นประเด็นๆ ทำให้ผู้อ่านสามารถอ่านสลับไปมาได้ เพราะเนื้อหา จะสรุปจบใน หนึ่งถึงสองย่อหน้าเท่านั้น มีความกระฉับ มีการใช้ภาพการ์ตูนร่วมกับการบรรยายเนื้อหาทำให้ผู้เขียนไม่เบื่อ เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้จะพูดถึงภูมิแพ้ที่เกี่ยวกับพันธุกรรม สภาพแวดล้อม พฤติกรรมสุขภาพ แมลง อาหาร และภูมิแพ้ในเด็ก และเน้นในส่วนของภูมิแพ้ที่มาจากไรฝุ่น มีการกล่าวถึงอาการของโรค รวมถึงการตรวจวินิจฉัย การป้องกันและการรักษา เนื้อหาภายในหนังสือไม่แน่นจนเกินไป มีภาพประกอบการบรรยาย ทำให้รู้สึกเพลินตา
ปิดท้ายด้วยเนื้อหาในหลังสือที่ผู้ให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ เป็นคำถามที่ถูกถามในหนังสือว่า "ควรเปลี่ยนที่นอนทุกทุกกี่ปี" เมื่อผู้เขียนได้อ่านเนื้อหาในหนังสือแล้ว ก็รู้สึกตกใจไม่น้อย เพราะ ไรที่เกาะอยู่บนที่น้อยที่เรานอนอยู๋ทุกวันสามารถถ่ายมูลได้มากถึง 20 ก้อนต่อวัน หากใครไม่เปลี่ยนผ้าปู หมอกหมอน และนำไส้หมอนไปผึ่งแดด ภายใน 1 ปี หมอนของคุณ ก็จะมีอี๊มากถึง 7300 ก้อน/ไร 1 ตัว ลองนึกเล่นๆ ว่าในหม่อนของผู้อ่านมีไรฝุ่นสัก 100 ตัว ก้อนอี๊็จะมากถึง 7.3 ล้านก้อน อะรายมันจะเยอะขนานนี้ รู้แบบนี้แล้วผู้เขียนหวังว่าผู้อ่านทุกคนจะซักปลอกหม่อนและผ้าห่มอย่างสม่ำเสมอเพื่อความปลอดภัยต่อตัวท่านเองและคนรอบข้างนะครับ
ขอขอบคุณภาพสวยๆ จาก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in