**บทวิจารณ์นี้มีสปอยล์**

**บทวิจารณ์นี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผมเท่านั้นซึ่งอาจเหมือนหรือไม่เหมือนกับของคุณก็ได้**

            รู้ตัวอีกทีผมก็กลั้นหายใจลุ้นตายไปกับตัวเอกของเรื่องซะแล้ว  เป็นหนังที่เรียกได้ว่าบีบคั้นอารมณ์สุดๆผมนี่เม้มปากตามตัวละครกันเลยทีเดียว (ฮา)  ไม่นับรวมตัวที่เกร็งราวกับตัวเองกำลังแอบตายอยู่ในบ้านหลังเดียวกับพวกตัวเอกในเรื่องอีกนะ

            มีหนังน้อยเรื่องนะที่ทำผมรู้สึกอิน  รู้สึกร่วมได้ขนาดนี้  ดูไปกลางๆ เรื่องก็เริ่มสงสัยละว่านี่ตัวเองสงสารขโมยที่ย่องเข้าบ้านคนอื่นเหรอเนี่ย?  แต่จริงครับ และเชื่อว่าทุกคนในโรงหนังก็เป็นเหมือนผมกันหมด  นอกจากสงสารไม่พอแล้ว  ยังลุ้นอยากให้รอดกลับออกไปอีกด้วย(นี่มันเป็นโจรนะเฮ้ย) แต่เอาจริงๆ ก็มีส่วนเสี้ยวที่สงสารลุงแกนะ  นอนอยู่ดีๆ ก็โดนโจรปล้นซะเฉย(แต่ไม่รู้ใครกันแน่ที่ซวย 5555)

           เอาจริงผมว่าหนังเรื่องนี้การเขียนบทค่อนข้างดีทีเดียว  การวางจังหวะลูกเล่นต่างๆ  ที่ทำให้เราลุ้นว่า เฮ้ย ! มันจะรอดแล้ว  แต่สุดท้ายก็ไม่ (ซึ่งในหนังค่อนข้างเยอะมาก)ตัวหนังปิดทางหนีทีไล่ที่คิดว่าคนดูอาจจะคิดในใจว่า “ทำไมมึงไม่ปืนหน้าต่างวะทำไมไม่ลอดช่องอากาศออกวะ” ซึ่งในหนังคิดมาดีมากคือปิดทางหมด เอาซะผมยังต้องคิดว่า “เล่นแบบนี้แล้วมันจะรอดออกไปทางไหนวะเนี่ย”

            นอกจากการเขียนบทที่ดีแล้ว ผมว่าการเล่นกับความเงียบเป็นอะไรที่เพิ่มความอึดอัดให้กับคนดูเป็นอย่างมาก  ยิ่งฉากที่อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม  แล้วเป็นฉากที่เงียบมาก  เงียบจนอึดอัด ซึ่งความเงียบตรงนี้แหละมันทำให้คนดูรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ในหนังจริงๆซึ่งผมว่ามันดีทีเดียว

           ไอสองข้อนี้มันเลยทำให้ผมไม่รู้สึกเบื่อเลยถึงแม้ว่าตลอดเกือบทั้งเรื่องมันจะอยู่แค่ในบ้านหลังเล็กๆหลังเดียวเท่านั้น ถ้าเป็นเรื่องอื่นคงมีแอบคิดในใจว่านี่มันไม่คิดจะออกไปไหนหน่อยหรอ  อาจรู้สึกเสียดายตัง  แต่กับเรื่องนี้ไม่เลย  ตลอดทั้งเรื่องคือการเอาใจช่วย  ตลอดทั้งเรื่องคือการกลั้นหายใจ !

            เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมให้8.5/10 ละกัน ผมชอบทั้งบท  ทั้งเสียง  ทั้งแสง ภาพ  เอาเป็นว่ามันดีทีเดียวเลยล่ะสำหรับผม  เพื่อนๆ คนไหนที่ยังไม่ได้ไปดูกันก็รีบๆ ไปดูนะครับ