คิดดูแล้ว คนเราก็เป็นสิ่งที่อยากเป็นจริงๆ แต่มันจะมีปมทางจิตวิทยาและแรงขับซ่อนๆ อยู่ในนั้น หมายความว่า ถึงตัวเองจะบอกว่าตัวเองอยากรวย ดัง ฯลฯ แต่ถ้าลึกลงไปในตัวมีความเชื่อซ่อนอยู่ว่า “คนรวยคือคนเห็นแก่ตัว” “ดังแล้วก็ไม่มีความสุขหรอก” ก็จะเกิดการ self sabotage ต่างๆ นานา โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมกุไปไม่ถึงวะ

ไอ้ที่บอกว่ารวยแล้วเห็นแก่ตัว ฯลฯ นั่น บางคนอาจคิดว่าคือองุ่นเปรี้ยว เอาไว้ปลอบตัวเอง แต่ถ้าขุดจริงๆ จะเจอรากที่ลึกกว่านั้นเสมอ มีเหตุผลที่มากกว่านั้น เช่นพ่อประสบความสำเร็จมาก แต่ไม่มีเวลาให้ครอบครัว ลูกก็อาจจะคิดว่า เป็นอย่างพ่อไม่เห็นดีเลย ไม่มีเวลาให้ครอบครัว ฯลฯ แล้วก็เลือกอีกทาง แต่พอประสบความสำเร็จไม่เท่าพ่อ บางคนก็โอเค แต่บางคนกลับบอกตัวเองว่า “คนรวยเห็นแก่ตัว”

รักฉันสิ ฉันรักตัวเองไม่เป็น เป็นกระจกสะท้อนให้ฉันที