เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
จดหมายรัก ฉบับที่หนึ่ง Sincerely yoursBANLUEBOOKS
คำนำ
  • คำนำสำนักพิมพ์


    นึกไม่ออกแล้วว่า เขียนจดหมายครั้งล่าสุดเมื่อไร
    จดหมายที่หมายถึงกระดาษ ซึ่งเต็มไปด้วยตัวหนังสือ
    ที่เขียนด้วยลายมือ มีข้อความ และคำลงท้ายก่อนลงชื่อผู้ส่ง

    นึกไม่ออกแล้วว่า การบรรจงพับจดหมายใส่ลงในซอง ปิดซอง
    แล้วจ่าหน้าซองถึงใครคนหนึ่งนั้น ทำให้รู้สึกตื่นเต้นแค่ไหน...

    นึกไม่ออกแล้วว่า การเดินไปหย่อนจดหมายลงตู้ไปรษณีย์
    แล้วนั่งรอคอยว่าจดหมายจะถึงผู้รับหรือยัง
    จะหล่นหายกลางทางไหม ให้ความรู้สึกอย่างไร

    นึกไม่ออกแล้วว่า การรอคอยจดหมายตอบกลับ
    ความรู้สึกดีใจเมื่อได้รับ หรือใจหาย เมื่อพบว่ารอแล้วรอเล่า
    จดหมายก็ยังมาไม่ถึงสักที นั้นเป็นอย่างไร

    นึกไม่ออกแล้วว่า ได้รับจดหมายครั้งล่าสุดเมื่อไร
    จดหมายที่หมายถึงกระดาษ ซึ่งเต็มไปด้วยตัวหนังสือ
    ที่เขียนด้วยลายมือ มีข้อความ และคำลงท้ายก่อนลงชื่อผู้ส่ง…

    ย้อนกลับไปปีก่อน หนังสือ ‘เส้นทางสู่ฝัน ม.ปลายสายมังงะ’ เป็นผลงานเล่มแรกของน้องหมอก ที่ยังคงมีหลายคนเฝ้าติดตามเส้นทางความฝันของเธอ อย่างไรก็ตาม ถึงวันนี้ น้องหมอกก็ยังคงเดินอยู่บนเส้นทางนั้น แต่นอกจากทำตามความฝัน เธอยังขอใช้เวลาเพื่อทำตามหัวใจ

    หนังสือเล่มนี้จึงเสมือนโปรเจ็กต์ส่วนตัวยามปิดภาคเรียน ที่เธออยากทุกคนสนุกไปกับมัน ระหว่างการทำงานเล่มนี้ น้องหมอกยังคงมุ่งมั่นตามฝันของตัวเองอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น เราจึงติดต่อสื่อสารกันทางจดหมายเป็นหลัก น่าเสียดายที่มันไม่ใช่จดหมายกระดาษอย่างที่มีในหนังสือเล่มนี้ แต่ความรวดเร็วก็เป็นข้อได้เปรียบที่จดหมายอิเล็กทรอนิกส์มีอยู่และเราก็จำเป็นต้องใช้ความได้เปรียบนี้เสียด้วยสิ

    อย่างไรก็ตาม เราไม่อาจปฏิเสธความงดงามของจดหมายกระดาษได้ นั่นทำให้เมื่อได้อ่านจดหมายทั้งหมดในหนังสือเล่มนี้แล้ว แม้จะเป็นเรื่องราวจากจินตนาการที่ยากจะอธิบาย แต่สิ่งที่สัมผัสได้คือความงดงามและจริงใจของถ้อยคำในจดหมาย

    เมื่ออ่านจนจบ…เราก็อยากจะเขียนคำลงท้ายไว้ในจดหมายเหล่านั้นเหลือเกินว่า

    Sincerely Yours, 
    ด้วยความจริงใจ 

    สำนักพิมพ์บันลือบุ๊คส์
  • แด่เธอผู้เปิดอ่านจดหมายฉบับนี้

    “จดหมาย...เอาเข้าจริงๆ มันไม่ได้เขียนกันง่ายๆ หรอกนะ
    ฉันนั่งกุมขมับเรียบเรียงประโยคอยู่ตั้งหลายวัน
    กว่าจะได้ออกมาแต่ละฉบับน่ะ”

    เจ้าหญิงแห่งเมืองลายจุดได้กล่าวไว้แบบนั้น
    เธอบอกว่าไม่ใช่เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรดี
    แต่เพราะไม่รู้ว่าจะแปรความรู้สึกที่แทบจะล้นออกมานี้
    ให้เป็นถ้อยคำอยู่ในกระดาษเพียงไม่กี่แผ่นได้อย่างไรมากกว่า
    พอได้เขียนเองจริงๆ
    ฉันก็อดพยักหน้าเห็นพ้องกับคำพูดของเจ้าหญิงไม่ได้
    ถ้อยคำที่ส่งต่อความรู้สึกจากผู้ให้ถึงผู้รับ
    ทั้งๆ ที่ผ่านกระดาษแค่เพียงไม่กี่แผ่น
    แต่จดหมายกลับหอบความรู้สึกทั้งหมดที่อัดแน่นของผู้ให้ไปด้วย
    บวกกับระยะเวลาในการเดินทางของมัน
    ที่เหมือนพยายามจะยืดเยื้อความรู้สึกนั้นไว้ให้อยู่นานขึ้นอีกสักวันสองวัน

    พอจินตนาการถึงความรู้สึกของผู้รับที่เปิดซองและหยิบอ่าน แล้วก็รู้สึกจั๊กจี้ขึ้นมาเล็กๆ 
    ราวกับกำลังส่งหีบสมบัติล้ำค่าของตนเองให้ใครสักคนได้แง้มดูเลยล่ะค่ะ
    หวังว่าความรู้สึกในจดหมายฉบับหนากว่ามาตรฐานนี้จะส่งถึงเธอเช่นกัน 

    Sincerely Yours, 
    หมอก

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in