คนตัวขาวแทบกลั้นขำไม่อยู่ เมื่อเห็นสภาพของแจมินที่มีที่คาดผมหูกระต่ายโดดเด่นบนศีรษะ ดวงหน้าหล่อเหลาคล้ายจะหัวเสียไม่น้อย สังเกตจากแขนสองข้างที่ยกขึ้นกอดออกพร้อมกับหัวคิ้วที่แทบจะผูกเป็นปม

"ขอร้องเหมือนกัน อดทนหน่อยนะพ่อกระต่าย"

เจโน่พยายามยิ้มให้กำลังใจ ช่วยไม่ได้จริงๆ ที่หัวหน้าห้องดันคิดตีมประหลาดๆ อย่างอลิซในดินแดนมหัศจรรย์เป็นตีมประจำห้อง เดือดร้อนให้แจมินที่นั่งอยู่เฉยๆ ก็ตกเป็นเหยื่อ⏤แต่เชื่อเถอะ กระต่ายหล่อขนาดนี้ก็เรียกเรตติ้งได้มากโขแล้วไหมล่ะ

"งั้นมาเป็นแม่กระต่ายให้กันไหม"

เจโน่หน้าขึ้นสีในบัดดล

"จะบ้าหรือไง มันมีที่ไหน"

"ไม่รู้แหละ"

บทจะงอนก็ดูเอาเถอะ เอาใจยากจริงพ่อคุณ

"จบงานจะเอาคืนให้ มีที่ไหนไปเห็นดีเห็นงามกับหัวหน้าห้อง" แจมินกล่าวอย่างท้อแท้ ส่งสายตาเชือดเฉือนไปยังหัวหน้าผิวน้ำผึ้งที่ตอนนี้ยิ้มแห้งใส่เพราะเผลอมาสบตา 

"โห อย่าใจร้ายกับฉันเลยน่า นายในลุคนี้ก็ดูดีไม่หยอกนี่" เจโน่ว่า

"...ถ้าเป็นนายก็ว่าไปอย่าง ต้องน่ารักมากแน่ๆ"

แจมินโพล่งขึ้นเบาๆ คนตัวขาวชะงักค้างอย่างตกใจ ก่อนที่สีแดงจะไล่ลามขึ้นใบหน้า ไอบ้าแจมิน... ใครใช้ให้พูดอะไรแบบนี้

"แต่อย่าดีกว่า เจโน่กับหูกระต่ายเอาไว้ให้ฉันเห็นคนเดียวก็พอ เนอะ?"

สายตาและรอยยิ้มร้ายกาจแบบนั้นทำให้เขาเริ่มรู้ตัว

หลังจบงานคงโดนเอาคืนอย่างที่อีกฝ่ายว่าจริงๆ

#octxmn