ปลายฟ้าอยากมีมือสวย ๆ เหมือนคนอื่น

มือของเธอค่อนข้างจะหยาบกร้าน แต่ไม่เพียงเท่านั้น มันยังออกป้อมสั้น ไม่ได้ยาวสวยดังลำเทียนเหมือนที่ใครเขานิยมกัน

เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้สึกอิจฉาคู่รักหลายต่อหลายคู่ที่ถ่ายรูปมือสองมือของคนสองคนที่สอดประสานกัน มันออกมาละมุน ดูดีเสียเหลือเกิน เพราะปลายฟ้าอยากถ่ายรูปสวย ๆ แบบนี้บ้าง แต่ติดที่มือของเธอไม่สวย เธอเลยไม่กล้าขอแฟนหนุ่มที่คบกันมาสามปีถ่ายรูปแบบนี้บ้าง

"ฟ้า ถ่ายรูปกัน" ต้นน้ำ แฟนคนปัจจุบันของปลายฟ้าที่เธอหวังจะให้เขาเป็นคนสุดท้ายเรียกเธอที่ยืนมองคลื่นซัดเข้าหาฝั่ง มือหนาถือกล้อง DSLR ตัวใหญ่ติดเข้ากับขาตั้งกล้องที่นำมาด้วย เธอมองนิ้วเรียวประคองกล้องลูกรักของเจ้าตัวอย่างหวงแหนนั้นพลางนึกเสียดายที่นิ้วเธอไม่สวยเหมือนต้นน้ำ

ถ้าปลายฟ้ามีมือสวยแบบนี้ คงถ่ายรูปจับมือกันได้ออกมาสวยเหมือนคนอื่น ๆ เป็นแน่

"ต้นจะถ่ายอะไรน่ะ" ปลายฟ้าถามเมื่อเห็นแฟนหนุ่มดึงมือเธอเข้ามาใกล้ ๆ แต่ไม่ยอมยกกล้องขึ้นมาถ่ายพวกเธอสักที 

ต้นน้ำหันมายิ้มกว้างให้ ขยับมือจากข้อมือของปลายฟ้ามาเกาะเกี่ยวเข้ากับมือของเธอจนกลายเป็นสานเข้าหากันแนบแน่น ให้คนถามเอียงคออย่างสงสัย

"ถ่ายรูปจับมือกันไง แบบที่เขาชอบถ่ายกันน่ะ"

ปลายฟ้าทั้งดีใจทั้งอึดอัด ดีใจที่ต้นน้ำอยากถ่ายรูปแบบเดียวกับที่เธออยากถ่าย แต่ก็อึดอัดเพราะกลัวรูปที่ออกมาจะดูไม่สวยให้คนอื่นเขาหัวเราะเยาะเอา

"มือเราไม่สวย ถ่ายออกมาจะดูดีเหรอ"

ต้นน้ำเงยหน้าขึ้นมองเธอพร้อมใบหน้างุนงง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนอกอ่อนใจแบบที่ทำให้ปลายฟ้านึกอยากพองแก้มใส่ อย่างเคือง ๆ แต่ที่ไม่ทำก็เพราะรอยยิ้มอ่อนปนเอ็นดูบนใบหน้าคมคายนั่น

"ไม่หรอก ยังไงก็ออกมาสวยแน่ ๆ อีกอย่างนะ ถึงจะออกมาไม่สวยก็ไม่เห็นเป็นไรนี่" ต้นน้ำว่า กระชับมืือที่จับกันอยู่ให้แน่นขึ้น ก่อนจะยกมันขึ้นมา ประทับริมฝีปากลงบนมือของปลายฟ้า

เธอรู้สึกได้ว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าว มั่นใจได้ว่ามันต้องขึ้นสีแดงเถือกเป็นแน่ และยิ่งเชื่อว่ามันคงแดงขึ้นไปอีกเมื่อต้นน้ำพูดต่อ

"มันไม่สำคัญหรอกว่ารูปจะออกมาสวยไม่สวย มันสำคัญที่ว่ามือที่จับกันอยู่นี่เป็นมือของใครต่างหาก เพราะฉะนั้นก็เลิกคิดมากไร้สาระได้แล้ว" ว่าจบ คนตัวสูงกว่าก็โยกหัวเธอไปมา จนเธอร้องโวยวายปนกับเสียงหัวเราะทุ้มนุ่ม

"พอได้แล้ว ผมยุ่งหมดแล้ว"

"โอเค พอก็พอ... มาถ่ายรูปกันเถอะ แสงอาทิตย์ตกกำลังสวยเลย"

"อื้อ"

วันถัดมาบนอินสตาแกรมของปลายฟ้าก็ปรากฏรูปถ่ายของมือสองมือ ข้างหนึ่งใหญ่แต่เรียวสวย อีกมือดูสั้นกว่า และออกจะอ้วนป้อม แต่มือทั้งสองนั้นก็สอดสานกันแน่นราวกับจะไม่มีวันปล่อยมือออกจากกัน พื้นหลังเป็นผืนทะเลกว้างที่ฉาบไปด้วยสีส้มของแสงอาทิตย์ยามเย็น มีคำบรรยายสั้น ๆ อยู่ด้านล่าง

"ภาพจะสวยหรือไม่สวยก็ไม่เป็นไร เพราะคนที่จับมือกันอยู่ต่างหากที่สำคัญที่สุด"