เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกนักอยากเขียนSooth Suwansakornkul
ห้องเรียนแห่งรัก
  • กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในห้องเรียนชั้น ป.๒ ก. ที่มีครูประจำชั้นที่ชื่อว่าคุณครูไพลิน ตลอดเทอมต้นที่ผ่านมา ชั้นเรียนของเธอสงบสุขเสมอ เพราะเธอไม่เคยขาดการสอน เธอสอนให้นักเรียนรักประชาธิปไตย และสมัครสมานสามัคคี เธอสอนให้พวกเด็กๆ รู้จักการใช้สิทธิเลือกตั้งหัวหน้าชั้น แต่ทว่าเมื่อวันแรกของเทอมปลายมาถึง เหตุการณ์อันไม่คาดฝันก็เกิดชึ้น เมื่อครูไพลินป่วยจนมาสอนไม่ได้ และวันนั้นโรงเรียนก็วุ่นวายมาก ไม่มีครูคนไหนว่างเข้ามาสอนแทนครูไพลินได้เลย แดงดูจะกระตือรือล้นว่า อยากให้เพื่อนๆ เลือกตั้งหัวหน้าห้องโดยเร็ว ห้องเรียนจะได้อยู่ในความควบคุมของเขาผู้เคยทำหน้าที่เป็นหัวหน้าห้องมาก่อน แต่เหลืองนักเรียนดีเด่นกลับไม่ชอบใจ เพราะเหตุว่า หากแดงได้รับเลือกเป็นหัวหน้าชั้น แดงอาจจะแอบเอาเงินของห้องไปซื้อขนมแจกเพื่อนๆในเทศกาลปีใหม่อีก เหลืองรู้เพราะฟ้าเป็นคนบอกเหลืองเช่นนั้น เมื่อเหลืองเห็นท่าว่าแดงจะจัดการเลือกตั้ง เหลืองและฟ้าเลยแอบกระซิบบอกดำ เด็กหัวโจกประจำห้องให้ออกมาขัดขวางการเลือกตั้ง ดำทำตัวเกเรก่อกวนทำให้ห้องเรียนไร้ระเบียบ จนทำให้แดงไม่พอใจ และทำท่าจะวางมวยกับดำ เหลืองเห็นท่าไม่ดี เพราะแดงมีพวกเยอะกว่าจึงรีบเข้าไปช่วยดำ แต่แล้วเสียงตวาดให้ทั้งสองฝ่ายหยุดทะเลาะกันก็ดังขึ้นจากปากรปภ.เขียว ผู้เข้ามาได้ถูกจังหวะพอดิบพอดี เพราะขาว ผู้หวังดีต่อทุกคนในห้องส่งเสียงร้องขึ้นว่า พอได้แล้ว พอการวิวาทหยุดลง รปภ.เขียวจึงอาสาจัดการเลือกตั้งหัวหน้าห้องให้เอง โดยออกกฏว่า ใครที่ลงไม้ลงมือทะเลาะกันไปแล้วไม่มีสิทธิสมัครเลือกตั้งเป็นหัวหน้าชั้น พวกนักเรียนทั้งหลายจึงหวังว่าจะให้ขาวผู้รักสงบลงสมัคร แต่ท้ายสุดขาวก็ปฏิเสธ เพราะเขาก็เป็นคนหนึ่งที่รับขนมจากแดงในวันปีใหม่ มีเพียงฟ้าเท่านั้นที่ไม่ได้รับขนมจากแดง เพราะแดงอ้างว่าขนมหมด แต่แท้จริงแล้วแดงแอบเอาไปแบ่งให้รปภ.เขียว ท้ายที่สุดมีเพียงฟ้าเท่านั้นที่ดูเหมือนจะเข้าเกณฑ์ที่รปภ.เขียวตั้งไว้ ทั้งๆที่แต่ก่อนฟ้าก็เคยจ้างให้รปภ.เขียวไปฟ้องครูไพลินว่าแดงเอาเงินห้องไปซื้อขนมแจกเพื่อนแต่ไม่มีใครรู้ แต่สุดท้ายก็ยังไม่มีใครได้เป็นหัวหน้าห้องสักคน เพราะถึงเวลาเลิกเรียนเสียก่อน จนวันรุ่งขึ้นครูไพลินหายป่วยแล้วกลับมาสอน เมื่อครูไพลินได้ทราบเรื่องทั้งหมด จึงให้นักเรียนทั้งหมดช่วยกันเขียนเรียงความเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นและหาข้อสรุปมาว่าทำไมพวกเขาถึงทะเลาะกัน ซึ่งเมื่อครูไพลินได้อ่านเรียงความแล้วก็น้ำตาไหล
    "พวกเรารักคุณครู พวกเราจึงอยากทำงานช่วยเหลือคุณครู เพื่อให้คุณครูรักพวกเรา"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in