เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกนักอยากเขียนSooth Suwansakornkul
บันทึกนักอยากเขียน ๑


  • ครั้งหนึ่ง บรรยากาศบ้านเมืองกำลังเครียด ผมไม่เป็นอันจะอ่านจะเขียนอะไร


    ผมจึงส่งข้อความทางเฟซบุ๊กไปถามเพื่อนรุ่นน้องที่เรียนบรรณารักษ์ว่า

    "เวลาเครียดๆ เวลาโกรธ หรือ กำลังมีความเคียดแค้น เราควรอ่านหนังสือประเภทใด"


    รุ่นน้อง ส่งข้อความตอบกลับมาว่า

    "ให้ทำใจเย็นๆนะคะ ลองอ่านหนังสือเด็กดูนะคะ"


    นับตั้งแต่นั้นมา


    ทุกครั้งที่เข้าร้านหนังสือจะแวะเข้าไปมุมหนังสือเด็ก เพื่อหานิทานอ่าน

    ถ้าเล่มไหนถูกใจมาก ก็ซื้อกลับมาอ่านให้ลูกชายวัยสามขวบฟัง



    "เชื่อเถอะ เด็ก ๆ มีพลังชีวิตมากมาย

    พวกเขาจะแบ่งพลังอันบริสุทธิ์นั้นให้กับผู้ใหญ่

    คนที่เคยรับพลังอันแสนวิเศษนั้นจะรู้ได้เอง"



    "ความกลัวจะทอนลงเมื่อเราอยู่กับเด็ก ความสดใสของเขาจะทำให้โลกนี้สว่าง

    แม้ในยามเศร้า เขาก็ดึงความรักที่เคยเหือดแห้งไปจากหัวใจเราออกมา"



    ขอขอบคุณเด็กน้อยสำหรับสิ่งดี ๆ

    ขอบคุณที่ไม่ทำให้ผู้ใหญ่คนนี้หลงลืมวัยเด็กของตนเองไป

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in