คงเป็นเพราะมีเพื่อนสนิทที่เล่าเรื่องทุกอย่างในชีวิตให้ฟัง เลยทำให้รู้สึกว่าการที่เราบ่นเรื่องดิน ฟ้า อากาศหรือแม้แต่สีชิ้งฉ่องแต่ละวันก็ไม่ได้ทำให้เราเป็นคนขี้บ่นสักกะหน่อย จนมาวันนึงมันถามขึ้นมาว่า

"มึงเบื่อไหมวะ เวลากูบ่นเรื่องชีวิตให้มึงฟัง กูว่ากูจะเลิกบ่น กูอยากเป็นคนบวกๆบ้าง"

ในตอนนั้นก็ตอบได้แค่ว่า ไม่หรอกมึง ถึงแม้จะมีภาพแฟลชแบคในหัวที่ตัวเองปิดไมค์ เปิดซีรี่ส์ดูขณะนั่งฟังมันเล่าเรื่องเดิมที่เล่าซ้ำๆกันมาเกือบๆสองเดือน

ส่งผลมาให้คิดต่อว่า แล้วไอ้ที่เราบ่นชอบบ่นเรื่องดินฟ้าอากาศ มันจะมีใครรำคาญบ้างไหมวะ? หรือจริงๆเราคือคนขี้บ่นสองคนที่อยู่ด้วยกันจนไม่รู้ว่าอะไรคนปกติเค้าไม่ได้บ่นขนาดนี้ 

ความสงสัยและกูเกิ้ลได้ทำให้เราได้อ่านได้ดูข้อมูลเกี่ยวกับการบ่น (complain) และก็จริงอย่างที่เพื่อนพูดไว้ ว่าการบ่นไม่ต่างจากการเอาพลังลบเข้าตัว เพราะการคร่ำครวญและการบ่นคือนิสัยของคนที่มองโลกในแง่ลบและมีทัศนคติลบกับโลกและชีวิต

แต่เราก็มาสะดุดกับผลการวิจัยของ Robin M. Kowalski ที่ได้กล่าวไว้ว่าการบ่นที่ถูกต้องช่วยแบ่งเบาความเครียดได้ดี และยังมีการทดลองที่แสดงให้เห็นว่าจริงๆแล้ว ต้องขอแสดงความยินดีกับกลุ่มคนขี้บ่น เพราะคนกลุ่มนี้มีแนวโน้มจะมีชีวิตยาวนานกว่าคนปกติ 

มีคนบ่นก็ต้องมีคนฟัง คนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องนี้คือผู้ฟังของคนขี้บ่นที่ดันมีนิสัยไม่ชอบบ่น 

เปรียบให้เห็นภาพชัดๆ นาย A กำลังลำบากใจเพราะตอนนี้เค้ากำอึ (เรื่องที่จะบ่น) ไว้ในมืออยู่ก้อนนึง โชคดีของนาย A ที่บังเอิญไปเจอนาย B เค้าจึงเลือกที่จะส่งต่อ (ระบาย) อึ (เรื่องที่จะบ่น) ในมือให้นาย B และจากไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไร้ความลำบากใจที่เคยมีอึ (เรื่องที่จะบ่น) ในมือ

ถึงแม้นาย B จะบอกให้นาย A วางอึก้อนนั้นไว้ที่พื้นและไม่ยอมรับอึก้อนนั้นมากับมือ แต่ความลำบากใจนั้นถูกส่งผ่านทางกลิ่น เช่นเดียวกับผู้ฟังที่แม้จะไม่ได้มีผลกระทบโดยตรงจากการฟังเรื่องเล่าแต่ก็ได้รับพลังลบทางอ้อมอยู่ดี 

จะเป็นเรื่องที่ดีถ้านาย B มีนิสัยส่งต่ออึก้อนนั้นเช่นเดียวกับนาย A เพราะนั้นหมายถึงที่ระบายของนาย B ในทางกลับกัน เราได้แต่หวังว่านาย B จะไม่เครียดตายถ้าเค้ามีนิสัยชอบเก็บทุกอย่างไว้กับตัว ไม่ยอมแบ่งให้ใคร

โอเค งั้นถ้าการบ่นสามารถช่วยให้สุขภาพจิตเราดีขึ้นได้ ไอ้การระบายที่ถูกต้องมันคืออะหยั่งหนิ? เก็บเอาไปคิดเป็นจริงเป็นจังจนได้ข้อสรุปไร้หลักการที่ ว่าจริงๆแล้วการบ่นที่ถูกต้องล้วนขึ้นอยู่กับความพอดีพอเหมาะ การบ่นกับใครสักคนในเรื่องที่มีผลกระทบกับชีวิตเราและทำให้เราหนักใจสามารถช่วยระบายความเครียด แต่การบ่นไปซะทุกเรื่องไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่เหมือนการส่งเสริมตัวเองให้มองโลกในแง่ร้ายไปซะหมด ไม่ปล่อยวางหรือมองข้ามเรื่องที่ไม่จำเป็น 

อาจจะอ่านดูเหมือนว่าไอ้คนพิมมันต้องใช้ชีวิตได้ดีแน่ๆ หึหึ ถ้าใช้ชีวิตได้ดีคงไม่สมัครเว็บนี้ไว้เป็นโถส้วมส่วนตัวหรอกจ่ะพี่จ๋า