วันนี้หัวเสียนิดหน่อยเพราะว่าในตอนที่หมดคาบเรียนแล้วครูปล่อยช้า คาบต่อไปมันคือคาบพักกลางวัน วันนี้ไม่ได้กินโตเกียวไส้หวานที่โรงอาหารเพราะไปช้า รู้สึกเสียดายมากๆ เช้านี้ถูกแมวกัดเพราะว่ามันโกรธที่ฉันยกมันออกจากที่รีดผ้า นั่งรีดผ้าอยู่ดีๆก็ถูกกัดเฉยเลย งอน ไม่หอมหัวก่อนโรงเรียนด้วย เชอะ แต่พอตกเย็นก็หายแล้วค่ะ ใครมันไปโกรธลง น่ารักขนาดนี้ ตอนที่ฉันกำลังเขียนไดอารี่นี้อยู่ มันก็มานั่งตักฉันด้วย เป็นแมวจรจัดสีขาวค่ะ อยู่ดีกินดีจนอ้วนตุ๊บเป็นก้อนเลย

แต่ว่าพรุ่งนี้น่าจะศึกหนักอยู่พอตัว เพราะวันศุกร์เป็นวันที่เราต้องส่งงานเยอะมาก เพราะฉะนั้นคงไม่ได้เขียนอะไรมากมาย อยากไปปั่นงานแล้วค่ะ แง 

มันก็เข้าวันพฤหัสแล้ว ฉันรู้สึกว่ามันไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย ช่วงบ่ายวันนี้ครูทั้งระดับเข้าประชุมก็เลยมีคาบว่างติดๆกัน ได้นั่งทำการบ้านและคุยกับเพื่อนก็สนุกดี 

เมื่อคืนเรียนออนไลน์จบไปหนึ่งอีพีแล้ว เป็นเรื่องparticiple จะว่ายากก็ไม่ได้ แต่จะว่าง่ายก็ไม่ขนาดนั้น ยังสับสนอยู่นิดหน่อย แต่พอนั่งทำการบ้านที่ครูให้มาไปสักพักก็เริ่มจับทางได้ ฉันหวังว่าตัวเองจะไม่ลืมเรื่องนี้ไปก่อนสอบ เพราะสำคัญมากๆในการทำข้อสอบerror

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนี้จะไม่มีอะไรให้พิมพ์หรือนั่งโม้สักกะอย่าง ฉันคิดถึงแต่งาน งาน งาน งาน งั้นฉันก็คงต้องไปแล้ว 

เอ๊ะ ใช่ ร้านหนังสือขนาดใหญ่กำลังจะมาเปิดในห้างด้วยล่ะค่ะ ตื่นเต้นจัง ลึกๆก็อยากลองไปเป็นพนักงานร้านหนังสือดู ได้อยู่กับหนังสือเยอะๆด้วย 

แง้

ไปจริงๆแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 

ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีค่ะ