Anew.

Chapter 4

หลังเวทีสตาร์กเอ็กโพ จัสติน แฮมเมอร์กำลังรีบเร่ง การจับมือใช้เวลามากเกินไปและกินตารางเวลาเพื่อทำผมและแต่งหน้าของเขาไปแล้ว

"คุณแฮมเมอร์...! เฮ้! คุณแฮมเมอร์!"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเรียก

"อะไร?"แฮมเมอร์ตวาด "หวังว่ามันจะสำคัญนะ ฉันกำลังจะขึ้นเวทีในอีก30นาทีนี้แล้ว"สิ้นคำแฮมเมอร์ผลักการ์ดออกให้พ้นทาง

"อุปกรณ์บางอย่างขัดข้อง--โดรนส์ไม่ทำงานตอนเราทดสอบ"

"ไม่จริงน่า--"ใจแฮมเมอร์เต้นไม่เป็นส่ำเมื่อได้ยินรายงาน แฮมเมอร์ อินดีสทรีส์ต้องการแซงหน้าสตาร์กอินดัสทรีส์ตั้งแต่เขาจำความได้ แฮมเมอร์ต้องการพิสูจน์ให้โลกได้เห็นว่า เขานั้นสมควรจะได้รับความสนใจมากกว่า

"คุณควรมาดูทางนี้"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยบอกแกมบังคับ

ในความคิดปกติของแฮมเมอร์ เขาสงสัยในชายคนนี้มาก แต่จากสายตาคนโดยรอบแล้ว เขาจึงยอมตามไปโดยดี พวกเขาเดินลงมายังโถงทางเดิน ผ่านทางเข้าเขต'พื้นที่ส่วนบุคคล'มันดูแปลกๆหนักไปทุกที "เราจะไปไหนกัน"คำถามของแฮมเมอร์ถูกตอบกลับด้วยความเงียบ "ตอบสิวะ! ฉันเป็นกังฟูนะเว้--"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยผลักเขาเข้ากับกรอบประตู

โทนี่นั่งกลางห้องสตาร์ฟ "ออกไปก่อน"เขาสั่ง การ์ดผยักหน้า แล้วล๊อกประตูด้านหลังอย่างแผ่วเบา แฮมเมอร์ขยับเนคไทของเขา แต่ไม่ได้มีท่าทีตื่นตระหนก โทนี่รู้ว่าแฮมเมอร์จะตกใจแน่ ถ้าเขาเจอเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่โทนี่หลังจากถูกหิ้วมาทิ้งไว้ในนี้ แต่โทนี่คือไออ้อนแมน ไออ้อนแมนไม่ใช่คนที่จะมาตกลงธุรกิจ ก่อนแฮมเมอร์จะได้ตั้งคำถาม โทนี่ยกนิ้วขึ้นชี้มาจุ๊ๆที่ปากบอกให้เขาเงียบ"สายัณสวัสดิ์ พ่อคนฉลาด สงสัยสินะว่าทำไมฉันอยู่ที่แทนที่จะมุดหัวอยู่ในบังเกอร์ พยายามหาวิธีแก้ปัญหาที่สำคัญกว่าเรื่องนี้? เอาล่ะ ใบ้ให้หน่อยละกัน คำตอบอยู่หน้าฉัน10ฟุตนี่ไง" โทนี่พิมพ์แท็บเล็ต เขาไม่ได้มองแฮมเมอร์สักนิด

"แอนโทนี่--"แฮมเมอร์กระแอม กระชับแจ๊คเก็ตตัวเอง เอาเห็นโดรนของเขาตัวหนึ่ง ด้านหลังถูกรื้อออก รวมทั้งแผงวงจร สายไฟสองสามเส้นต่อกับแท็บเล็ตของโทนี่ "นายแฮคโดรนฉันหรอ? นายทำอย่างนี้ไม่ได้นะ มันเป็นสมบัติของรัฐ!"แฮมเมอร์ดีดดิ้น "โอ้--เข้าใจแล้ว ฉันพิสูจน์ว่าเป็นปรปักษ์ที่คู่ควรสินะ นายถึงได้เผยฐานแท้ออกมา ฉันสงสัยจริงๆว่าทั้งโลกจะพูดว่าอะไรเมื่อได้ยินเรื่องนี้! และเชื่อฉันสิ พวกเขาจะได้ฟังเรื่อง--"โทนี่เมินคำพูดเหล่านั้น หันหน้าจอแล็ปท็อปมาทางแฮมเมอร์ หน้าจอมีแถบโค้ดสีแดงขยุกขยิก "นี่คืออะไร? นายเอาอะไรให้ฉันดูเนี่ย"แฮมเมอร์นั่งลงมองภาษาต่างดาว

"โอ้ ให้ตายเถอะ--"โทนี่ยกฝ่ามือกุมหน้า "สิ่งเหล่าไม่มีความหมายกับนายเลย? นายได้ปริญญาวิศวะมาจริงรึเปล่า?"เขายืนขึ้นและเตะโดรนนั่น "สิ่งนี้มันถูกควบคุม เวนโก้มีทางเข้าควบคุมระบบมันเยอะแยะมากมาย มันจะเป็นปัญหาแน่ นายรู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป? นายเอาอาชญากรออกมาจากคุก บิดเบือนการตาย สนับสนุนการวิจัย ทำไปเพื่ออะไร? เอาชนะฉันที่นิทรรศการวิทยาศาสตร์งั้นหรอ? ได้หน้าได้ตา--แต่ดูนี่สิ"โทนี่มองโดรน แล้วกรอกรหัสลงแล็ปท็อป "แค่คำสั่งเดียวเท่านั้น แล้วโดรนทุกตัวจะเป็นของเวนโก้ เขาดูเป็นคนที่มีเหตุผลสำหรับคุณรึเปล่า?"

"ฉัน--ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร--"แฮมเมอร์ค้าน

"อ่าหะ เงียบปากไป ฉันไม่อยากฟัง"โทนี่ขัด "ฉันไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรกับนาย นายควรรู้ถึงผลของมันตั้งแต่นายเอาเขาออกมาจากคุก แต่คนพวกนั้น คนบริสุทธิ์พวกนั้นมาเพื่อพบกับช่วงเวลาดีๆ เมื่อสถานการณ์ขับขัน--เขาจะกลายเป็นคนที่โดนลูกหลง เขาจะเป็นคนที่ชดใช้ให้กับกรรมที่นายก่อ" โทนี่ดึงกระเป๋าออกมาจากใต้โต๊ะ เปิดเอาอุปกรณ์โลหะชิ้นประมาณมือถือออกมา "นี่คือEMP เมื่อนายสับสวิตส์ มันจะทำลายทุกวงจรในระยะหนึ่งร้อยฟุต นายมีเวลาประมาณ3วินาทีขณะเวนโก้เปิดมันอีกครั้ง และเริ่มเปิดฉากยิง ขอให้ใช้มันอย่างชาญฉลาด" มอบอุปกรณ์และบอกสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นคร่าวๆ โทนี่ดึงปลั๊กออกจากแล็ปท็อป

"เดี๋ยว--นายจะไปไหน?"แฮมเมอร์ตามโทนี่ออกจากห้องสตาฟ

"นายตามมาทำไมเนี่ย? ชู่วว--ตารางเวลานายไม่ได้เริ่มใน20นาทีหรอ"โทนี่ปราดตามองแฮมเมอร์พร้อมปลดล๊อคประตูทางหนีไฟ มีพาหนะรออยู่ด้านนอก สายตาโทนี่เห็นแฮปปี้ออกจากที่นั่งคนขับมาเปิดประตูให้เขา

"นายไปไม่ได้นะ ถ้าสิ่งที่นายพูดเป็นเรื่องจริง--"แฮมเมอร์คว้ามือโทนี่และยัดระเบิดEMPคืนเขา "ฉันทำไม่ได้! ฉันแค่ประชาชนคนหนึ่ง! นายเป็นไออ้อนแมน นายจะหนีไม่ได้!"แฮปปี้เริ่มเป็นเดือดเป็นร้อน พร้อมจะจัดให้แฮมเมอร์สักหมัด โทนี่ยังนิ่ง เขาห้ามบอดี้การ์ดของเขาด้วยท่าทีสบายๆ

เขาเคยมีช่วงเวลาที่เชื่อเรื่องพรรณนั้น เขาคือไออ้อนแมน จะหนีไม่ได้ ผู้คนต้องการเขา และจากนั้นก็กลายเป็นผู้คนโยนความผิดใส่เขาสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผิดพลาดในชีวิตตัวเอง เขาเคยพยายามอย่างหนัก อุทิศทั้งชีวิตร่างกายลงกับสัญญานั่น กล้ำกลืนศักดิ์ศรีของเขาและตกลงโรสไป--แต่มันก็ยังดีไม่พอ ความผิดพลาดของเขายังมีน้ำหนักมากกว่าความดีที่เขาทำ หลายปีที่ผ่านมา เขาพยายามอย่างหนัก โทนี่เหนื่อยเหลือเกิน ต้องคอยดึงตัวเองกลับมาหลังจากการถูกทุบตีนับครั้งไม่ถ้วน คอยต้องกอบเศษซากของตัวเองกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า ดำเนินชีวิตต่อไปด้วยความตั้งใจที่จะช่วยเหลือคนอื่น ขับเคลื่อนให้เกิดสิ่งดีๆ เขาไม่เคยได้รับมันมาอย่างสบายๆ กลัวต้องสูญเสียความตั้งใจในการทำสิ่งที่ผิดให้ถูกต้อง แต่บางที เหตุการณ์ที่ไซบีเรียคงพังมันลงไปแล้ว

บางทีอาจจะต้องทำอะไรสักอย่างกับการเฝ้ามองผู้คนที่เขาปกต้องรวมตัวต่อต้านเขา หรือบางทีมันคือสิ่งที่เขาเชื่อว่า'ครอบครัว'กลับได้รับการยกย่องทั้งทีทำในสิ่งเดียวกันกับสิ่งที่เขาทำเคยแล้วถูกตำหนิอยู่เสมอ ความรับผิดชอบ หน้าที่ ความยินยอม--สุดท้ายโทนี่ก็ตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถช่วยใครได้เลย และเขาไม่ควรรับผิดชอบกับผลกรรมที่ผู้คนก่อไว้ด้วยตัวเอง

โชคร้ายที่ไม่มีใครบอกเขาก่อนที่เขาจะล้มลงในไซบีเรีย

"ตามความเชื่อโดยปกติแล้ว--ตามความเชื่อโดยปกติของนาย--ฉันก็เป็นแค่ประชาชนคนหนึ่งเหมือนกัน"โทนี่ยักไหล่ "และก็เป็นประชาชนที่กำลังจะตายจากพิษของพัลลาเดียมซะด้วย"เขาเอียงใบหน้าเล็กน้อย แฮมเมอร์จะได้เห็นเส้นเลือดจากพัลลาเดียมที่คอเขาชัดๆ "ฉันคิดว่า ฉันป่วยนิดหน่อยล่ะ นายไม่ใช่ปัญหาของฉันแล้ว อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในอีก3เดือน ดังนั้น ออกไป-ดูแล-ตัวเองซะ" โทนี่ตบสติกลับมาเข้าหัวแฮมเมอร์ "อย่างน้อยนายก็รู้ว่าต้องทำยังไง คนส่วนน้อยที่จะเข้าใจ"โทนี่กระชากมือออกจากการแกะกุมของแฮมเมอร์ โยนตัวเองและแล็ปท๊อปลงบนเบาะหลัง

"เราย่อมต้องเก็บเกี่ยวพืชผลจากเมล็ดพันธุ์ที่เราหว่านไว้เอง"


--------------

ในส่วนของแฮมเมอร์อินดัสทรีส์จบลงด้วยความวอดวาย เพื่อทำให้มันยังพอดูได้

แน่นอนโทนี่ไม่เชื่อในตัวแฮมเมอร์สักนิด เขาไม่ได้วางแผนจะทิ้งชีวิตผู้คนนับพันไว้ในมือแฮมเมอร์ตั้งแต่แรก มีหน่วยS.W.A.T.ประจำการอยู่ด้านนอกงาน พร้อมเข้ายับยั้งสถานการณ์ EMPนั้นจริงๆเอาไว้เพื่อตัวแฮมเมอร์เองมากกว่า

มันเป็นโอกาสที่จะได้แก้ตัว โทนี่ขบคิดอย่างหนักเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต โทนี่อยากหาทางออกให้แฮมเมอร์ เรื่องที่จะจบแบบเขาไม่ได้ถูกขังคุกไปชั่วชีวิต และแฮมเมอร์ก็ทำได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ จากเวลาแค่สามสิบนาทีที่เขาให้แฮมเมอร์ใช้ในการคลี่คลายสถานการณ์ ทุกออกอย่างมาไม่เกินคำพูดโทนี่ว่าแวนโก้คุมโดรนทั้งหมดไว้ แฮมเมอร์กดปุ่มให้เครื่องทำงาน---โดยไม่ต้องรอให้แวนโก้เปิดมันก่อน

ไม่มีผู้เคราะห์ร้ายสักราย จากความเสียหายเล็กๆนี้ ทุกคนเดินออกไปดฉยๆ แฮมเมอร์ถูกคุมตัวไว้ ให้สารภาพทุกอย่างออกมากระทั่งสืบสวนหาพยานเพิ่มเติม หากลุ่มที่สมรู้ร่วมคิดและแก๊งค์ต่างๆ มันเป็นข้อแตกต่างที่ใหญ่มากๆระหว่างโทษจำคุกกับแค่การริบทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับแฮมเมอร์อินดัสทรีส์

แวนโก้ถูกจับในวันที่สามของการหลบหนี โรดี้ทำให้แน่ใจเป็นการส่วนตัวว่าแวนโก้จะไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอีก กองทัพสหรัฐเห็นพ้องว่าเขายังคงใกล้ตายลงอยู่ โทนี่คาดว่าพวกเขาคงไม่ปล่อยใครมาเฉียดกระทั่งไรผมของเขาจนกว่าจะส่งมอบไออ้อน รีเจี้ยนเรียบร้อยแล้ว

พูดถึงเรื่องตาย--โทนี่แตะปฏิกรณ์อาร์ตของตัวเอง นั่งคิดว่ามันแปลกประหลาดขนาดไหน และก็ได้เวลาอร่อยอีกแล้วสิ "ให้ตายเถอะ จาร์วิส ฉันต้องดื่มมันจริงดิ ฉันหายดีแล้ว ไม่เคยสดชื่อเท่านี้มาก่อนเลย"โทนี่แกว่งของเหลวในแก้ว รู้สึกขนลุกกับน้ำสีเขียวข้นนั้น

"การเสริมสร้างโคโรฟิว ได้รับการแนะนำสูงสุดสำหรับการกำจัดสารพิษในร่างกาย และผมกำลังดำเนินการสร้างธาตุอีกครั้ง จนกว่าจะได้รับมติเป็นเอกฉันท์ ผมเกรงว่าการบำรุงร่างกายของคุณจะต้องดำเนินต่อไป"จากคำตอบของจาร์วิส ดัมอีส่งเสียงปี๊บอย่างมีความสุขอยู่ด้านหลัง เขาวิ่งปราดมาติดตั้งเครื่องปั่นที่โทนี่โยนทิ้งไปเรียบร้อยแล้วอีกครั้ง

"เฮ้ยนี่--มันลงถังขยะไปแล้วนะ อย่างน้อยก็เอาอันใหม่มาเถอะ"โทนี่เตือน มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เขาถอนหายใจและดื่มโครโรฟิลไปอีกอึก

"ท่านครับ ผมขออนุญาตชื่นชมที่ในที่สุดคุณก็มีความเป็นผู้ใหญ่ได้สักทีนะครับ ผมเชื่อว่าคุณพอตส์ต้องภูมิใจแน่นอน"จาร์วิสให้โทนี่ตั้งตัวห้าวินาทีก่อนจะปิดแลป

"จ้าๆ บอกฉันสิว่าฉันไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ตอนไหน"โทนี่สาวเท้าช้าๆไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำอุ่นๆ

นอกจากสุขภาพร่างกายแล้ว โทนี่ประหลาดใจกับการที่เขาทำได้ดีในการตรวจสุขภาพจิตด้วย ผลจากแผนฟื้นฟูสุขภาพที่จาร์วิสจัดแท้ๆ ด้านความสัมพันธ์เขากับเปปเปอร์ยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น และโทนี่ยังคงฝันร้ายเสียขวัญสะดุ้งตื่นกลางดึก ผวาคว้าปฏิกรณ์อาร์กบนหน้าอกเพราะเขาคิดว่ามันถูกทุบจนแตกเป็นสองส่วน เขาอยากจะไปต่อกรกับอาชญากรตัวอันตรายยิงยาว72ชั่วโมงมากกว่า แต่ผลคือรูปแบบการนอนหลับที่เพิ่งสร้างขึ้นนี้ พังความเป็นไปได้นั้นก่อนเขาจะรู้ตัวซะอีก

แลปใหม่ของโทนี่สวยตั้งแต่พื้นยันเพดาน กำแพงฝากหนึ่งเป็นกระจก แสงสว่างจากธรรมชาติทำให้ร่างกายเขาพร้อมจะรับการนอนครบชั่วโมง ทานอาหารเป็เวลา และมันทำให้เขาเริ่มอยากอาหารแม้อาหารยังไม่มารออยู่ตรงหน้า ไม่มีใครคิดว่าชายใกล้ตายจะไปสนใจงานกาล่าหรืองานระดมทุน ระหว่างไม่ต้องฝันร้ายกับจาร์วิสปิดแลป โทนี่มีทางเลือกแค่กิน อาบน้ำ และพักผ่อน มากกว่านั้นโทนี่รู้ว่าเหตุการณ์ที่อยู่ในฝันร้ายของเขายังไม่เกิดขึ้น นิวยอร์ค อัลตรอน สัญญาโซโคเวีย... เรื่องทั้งหมดนั่นยังไม่ถือว่าเป็นความจริงในช่วงเวลานี้

ความลับภายในแลปของเขา โทนี่คอยระวังจากศัตรูที่เขารู้จัก เริ่มโปรเจ็คมุ่งเป้าหมายยังปัญหาและค้นคว้าหาต้นแปรที่ยังไม่รู้จัก ดังนั้นเขาจึงจะสามารถเตรียมพร้อมให้สอดคล้องกันได้ โทนี่สานสัมพันธ์เขากับรัฐบาลให้เหนี่ยวแน่น ใช้มุขตลกเปลี่ยนภาพลักษณ์ในสายตาสาธารณชน จัดการกับโดรนของแฮมเมอร์และสังเคราะห์ธาตุใหม่ในเวลา72ชั่วโมงแทน จากที่ต้องใช้เวลางมเป็นปีๆ เขาอยากทำอะไรสักอย่าง และนี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่เขาจำความได้ว่า เขารู้สึกมีความหวัง

ภาพการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โทนี่วาดไว้ กับช่วงโค้งสุดท้ายของชีวิตวัยรุ่น ความทรงจำนั้นเคยเลือนลางมากแล้ว เขาจะฟิตกล้ามเนื้อขึ้นใหม่ระหว่างทำชุดเกราะไออ้อนแมน วาดฝังวงจรเพื่อก้าวต่อไปของเทคโนโลยีสตาร์ก และต่อยอดการค้นคว้าอวัยวะเทียมระดับสูง มันทำให้โทนี่ยินดีที่จะลุกขึ้นจากเตียงในทุกๆเช้า

สามเดือนนั้นจะผ่านไปไวเพียงพริบตาเดียว และเมื่อเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับโลกทั้งใบมาถึง โทนี่ก็เตรียมพร้อมรับมือเรียบร้อยแล้ว