“จะเจอกันกี่โมงอ่ะ”

เราถามอันเพราะไม่แน่ใจว่าควรจะไปสนามบินตอนไหนดี  ตามเวลาแล้วเครื่องออก 02:15 อันตอบกลับมาว่า “เคาน์เตอร์เปิด5 ทุ่ม” โอเค งั้นเจอกัน 5 ทุ่ม เช็คอินเสร็จก็ไปนั่งแกร่วรอแล้วกัน

เช้าวันนั้นไปทำงานตามปกติ  ห้าโมงเย็นก็ออกจากออฟฟิศ  กลับมาเก็บของอีกรอบ  เช็คดูว่าทุกอย่างครบไหม  ดูนาฬิกาแล้วยังเหลือเวลาอีกเยอะเลยนอนแม่งพร้อมกับกำชับเห็ด(น้องเรา)ว่าให้ปลุกด้วย  พอตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำประหนึ่งเตรียมตัวไปทำงาน  เสร็จแล้วก็มานั่งเล่นคอมพ์  อืม... เริ่มง่วงอีกแล้ว  พอนาฬิกาบอกเวลา4 ทุ่ม เราก็คิดว่าควรจะออกจากห้องเลยดีกว่า ไปนั่งเล่นมือถือที่สนามบินก็ได้

เราถึงสนามบินประมาณ 4ทุ่มครึ่ง  เร็วกว่าที่คิด  แต่ก็ดีกว่ามาช้า  เลยนั่งรออันแถว ๆ เคาน์เตอร์  ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นแถว Q หรือ R นี่แหละ  เข้ามาทางเกท 8 นั่งรอสักพักอันก็มาถึง

พอใกล้ ๆ เวลา  ทัวร์จีนที่น่าจะบินไฟลท์เดียวกันก็เริ่มไปต่อแถว  สักประมาณ 5 ทุ่มเราก็ลุกไปต่อแถวบ้าง  ตอนนั้นทั้งง่วงทั้งหิว  อยากเช็คอินให้เสร็จไว ๆ จะได้ไปหาอะไรกิน  แต่กราวน์ทำงานกันช้ามาก  กว่าจะเช็คอินเสร็จก็น่าจะเลยเที่ยงคืน  จำเวลาไม่ค่อยได้  เช็คอินเสร็จก็เดินตรงไปแฟมิลี่มาร์ท  ซื้อขนมปังแข็ง ๆ กับน้ำเปล่ามากิน  หลังจากนั้นก็เดินเข้าเกทไป

และทันทีที่พ้นตม.เราก็แวะตรงดิวตี้ฟรี  แล้วก็ซื้อรองพื้นกันคนละ 1 ea ยังไม่ทันออกนอกราชอาณาจักรก็พากันเสียเงินแล้ว 5555555555 พอเสียเงินเสร็จแล้วก็รีบพาตัวเองออกมาให้พ้นจากตรงดิวตี้ฟรี  มานั่งหน้าเกทดีกว่า

พอถึงเวลา  กราวน์ก็เรียกไปทีละโซน ตอนนั้นง่วงมาก  พร้อมหลับแล้ว  พอนั่งที่  รัดเข็มขัด  รับผ้าห่มก็เตรียมหลับ  ไฟลท์ที่เราบินรู้สึกว่าจะ via ไป KIX นะ เพราะคนญี่ปุ่นเยอะมากโดยเฉพาะโซนที่เรานั่งที่โดนล้อมด้วยคนญี่ปุ่นจนรู้สึกว่านี่กูขึ้นผิดลำหรือเปล่าวะ 5555555

และเราก็หลับตั้งแต่ยังไม่เทคออฟ  เลยไม่มีภาพในเครื่องขาไปเลยสักลำ  แต่จากที่กวาดสายตามองลำนี้ไม่ว้าวเท่า ANA ที่บินตอนไปโตเกียว  แต่เครื่องไม่เก่า  จอโอเค  พอหลับไปสักพักแอร์ก็มาปลุก(?) เพื่อเสิร์ฟอาหารประมาณตี 3 เราจองซีฟู้ดไว้เพราะไม่ชอบอาหารจีน  กลัวกินไม่ได้  ซีฟู้ดของ EVA นี่ก็โอเคนะ ใช้ได้เลย แต่กินไม่ลงอ่ะ เพราะมันไม่ใช่เวลา  หลังจากนั้นก็หลับ ๆ ต่ืื่น ๆ ไปจนถึงปลายทาง  

6:45 ถึงสนามบินเถาหยวนตามกำหนด  ก่อนลงก็ใส่ซิมไว้  เตรียมพร้อมมาก  ของเราใช้งานได้ดีแต่ของอันใช้ไม่ได้  ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร  เลยคิดว่าสักพักคงใช้ได้มั้ง  หลังจากนั้นก็ไปต่อแถวรอเข้าเมือง  พาสปอร์ตเราขาวเพราะเป็นเล่มใหม่  กลัวมีปัญหาเลยพกเล่มเก่ามาด้วย  ตอนตรวจเลยยื่นไปเผื่อ ๆ แต่ตี๋ไม่สนใจเลย  บอกว่าเอาเล่มเดียว  ตี๋ยกขึ้นส่อง ๆ อะไรสักอย่างแล้วก็ปั๊มให้ผ่านอย่างง่ายดาย

ผ่านตม.เสร็จเราก็เดินไปรอกระเป๋าที่สายพาน 7  รับกระเป๋าแล้วซิมของอันก็ยังใช้ไม่ได้เราเลยส่งเมลและเมนชั่นไปถาม AIS แต่เขาก็ยังไม่ตอบอะไรมา  เลยคิดว่าไปซื้อซิมเผื่อไว้เลยดีกว่า  อันบอกว่าถ้าไม่มีอินเตอร์เน็ตตลอดทั้งทริปคงไม่ไหวแน่ 555555

ไปถึงตรงที่ขายซิมจะเจออยู่ 3 เจ้า  เจ้าซ้ายสุดคนเยอะที่สุด  รู้สึกจะเป็น Taiwan Mobile อะไรสักอย่าง  ส่วนเจ้าทางขวาสุดยังไม่เปิด  และเจ้าที่อยู่ตรงกลางนี้มีคนซื้ออยู่คนนึง  เราเดินไปสำรวจราคา  เจ้าที่อยู่ตรงกลางถูกกว่านิดหน่อย  แถมยังแถวสั้นเลยบอกให้อันมาซื้อตรงนี้และนางก็เชื่อ 55555

ซื้อซิมเสร็จก็เดินไปอีกฝั่งเพื่อไปขึ้นรถบัสเข้าเมือง  การขึ้นรถบัสเข้าเมืองถือเป็นการแตกตังค์ที่ดี  เราขึ้นสาย 1819 ตามรีวิวทุกเจ้าที่บอกมา  ค่ารถคนละ 125 NTD ซื้อตั๋วเสร็จเขาก็ชี้ไปที่ชานชาลา  เรากำลังจะถ่ายรูปตั๋วเพื่อลงอินสตาแกรมและเตรียมจะอัพแคปชั่นเก๋ ๆ แต่ปรากฏว่าลุงคนที่ยืนอยู่ตรงท่ารถก็กวักมือเรียกพร้อมเอาตั๋วไปฉีก  อ้าว ลุง ทำไมรีบ  พอจะหันไปถ่ายป้ายลุงก็ต้อนขึ้นรถ  เยี่ยมค่ะ  เลยรีบ ๆ ขึ้นไป  ได้นั่งแถวหลังสุด  หลังจากนั้นไม่นานรถก็ออก  

ตอนแรกก็ตื่นเต้นกับวิว(?)ประเทศที่เพิ่งจะมาเยือน  สักพัก เฮ้ย! ไม่ไหวละ ง่วง ของีบสักหน่อยเพราะแทบไม่ได้นอนเลย  เพราะดูจากข้อมูลที่ได้มามันใช้เวลาเกือบ ๆ ชั่วโมงจะถึงตัวเมือง  งั้นขอชาร์จแบตตัวเองสักหน่อยแล้วกัน