เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Listening to....rain_blablobly
Tarja : Innocence
  • วันนี้เพิ่งได้ดูและได้ฟังเพลงใหม่จากเจ๊ Tarja นักร้องเสียง Symphony จากฟินแลนด์
    กับอัลบั้มใหม่ The Shadow Self (2016) ที่เพิ่งปล่อยเต็มอัลบั้มเมื่อสิงหาคมที่ผ่านมา
    และได้เพลง Innocence มาช่วยโปรโมตและเป็น MV ตัวแรกในอัลบั้มที่ปล่อยมาเมื่อ
    24 มิถุนายน 2016 กับบรรยากาศมืดครึ้ม หม่นๆ อาจไม่เหมาะกับช่วงเช้าๆ เท่าไหร่

    ภาพในอัลบั้ม Innocence

    Tarja Turunen

    เจ๊ Tarja เป็นนักร้องชาวฟนแลนด์ที่มีเสียงซิมโฟนี่อันเป็นเอกลักษณ์ และทรงพลังมากที่สุดคนหนึ่ง
    ในหมวดนักร้องหญิงสายนี้ (Symphonic Rock) อดีตสมาชิกวง Nightwish ที่อยู่ร่วมกันมายาวนาน
    ถึง 9 ปี (1996-2005) และก็ต้องแยกวงออกมา จบการทำงานร่วมกันไว้ที่ปี 2005 แต่เราจะไม่พูดมาก
    เมื่อช่วงอยู่กับ Nightwish เดี๋ยว Innocence ของเจ๊จะด๋อยไป

    ด้วยเสียงร้องอันโหยหวน ชวนหลอกหลอนและดาร์ค คำจำกัดแนงเพลงดนตรีของเจ๊ก็คือ 
    • Symphonic metal
    • Symphonic rock
    • Power metal
    หลังจากนั้น เจ๊ก็หันมาทำงานเดี่ยวและออกอัลบั้มมาแล้วหลายอัลบั้ม ด้วยเสียงพลังแบบเจ๊
    แฟนเพลงก็ยังติดตามและคิดถึงเสียงเจ๊อยู่ ก็เลยสามารถเริ่มใหม่ได้และด้วยดี ไปดูผลงานบ้าง

    Rock Album
    • My Winter Storm (2007)
    • What Lies Beneath (2010)
    • Colours in the Dark (2013)
    • The Shadow Self (2016)
    Classical Album
    • Henkäys ikuisuudesta (2006)
    • Ave Maria – En Plein Air (2015)
    Live Album
    • Act I (2012)
    • Beauty and the Beat (2014)
    • Luna Park Ride (2015)
    wiki/Tarja_Turunen

    จากผลงานเดี่ยวที่ออกมาไม่น้อยนั้น แสดงให้เห็นความนิยมในตัวและเสียงของเจ๊ได้มาก
    รวมถึงเราเองด้วยหนึ่งคน บางครั้งจะฟังสายนี้ก็อดที่จะคิดถึงเสียงเจ๊ไม่ได้ เพราะทรงพลัง
    ฟังแล้วรู้สึกมีอำนาจ ไม่ติดหวานเลี่ยน หรือป๊อปมาก บวกกับแนวดนตรีข้างต้น เสียงของเจ๊
    เลยเป็นที่ต้องการมาผสมผสานให้กลมกล่อมเข้มข้นอย่างลงตัว 

    โดยส่วนตัวรู้สึกว่า Nightwish คือที่ที่ลงตัวที่สุดสำหรับเจ๊ Tarja และแนวดนตรีและการทำเพลง
    ของสมาชิกวง เพราะเมื่อเจ๊ออกเดี่ยวความหนักแน่นเข้มข้นของดนตรีเจ๊ก็ผ่อนลง ออกไปทางเนือยขึ้น
    เป็นซิมโฟนี่มากขึ้น และพอ Nighwish เปลี่ยนนักร้องใหม่ก็ได้ความป๊อปเข้ามาเพิ่ม (Anette Olzon) ความหนักหน่วงก็ลดลงตามเสียงนักร้องไปด้วย พลังอำนาจบางอย่างก็คลายๆ แต่คนปัจุบัน (Floor Jansen) ก็ดีขึ้น เราโอเค คือเสียงแต่ละคนพลังมันต่างกัน (ไหนว่าจะไม่พูดถึง Nightwis!)
    คือแค่รู้สึกว่าความลงตัวมันอยู่ที่ Nightwish ไปแล้ว เหมือนหยินหยาง ความสมดุลมันเกิดขึ้นแล้ว
    แต่พอต้องแยกกันมันก็รู้สึกขาดๆ เกินๆ แต่ก็ชอบทั้งสองเช่นเคย (อย่าเสียใจไปเลยเรื่องมันก็นานมาแล้ว)



    งั้นมาที่ Innocence เลยดีกว่า
    เหมือนเดิมค่ะ เล่าตามความรู้สึกล้วนๆ

    Music
    แค่อินโทรขึ้นด้วยเสียงเปียโนชวนหลอนอ่อนๆ ก็ทำให้จำขึ้นใจได้ แล้วก็ผสมลงโรงด้วยจังหวะกลอง กีตาร์หนักๆ เครื่องสายครางไปพลาง เสียงเปียโนตามหลอนเป็นระยะ และที่สำคัญคือเสียงร้องหวนไปอีก
    สูงเสียดฟ้าที่ยอดโบสถ์ยุคโกธิค และเมื่อมีเสียงคอรัสมาช่วยอีก ความละมุนแบบมืดๆ ก็เกิดขึ้น
    จนถึงท่อนโซโลที่เน้นเสียงเปียโนและเครื่องสายนำพาไปสู่ความหดหู่เวิ้งว้างได้ดีทีเดียว 
    เราอธิบายเสียงซึ่งเป็นรูปธรรมได้ยากนั้น ตามความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ 
    โดยรวมของเพลงก็ออกมาดี ชอบเลย

    Music Video
    โดยรวมก็มาสายหม่นตามแนวดนตรี เสื้อผ้าหน้าผมก็ต้องไปสายดาร์คก่อนคือคุมโทนสีดำไว้
    ทั้งนักร้องและนักดนตรีทุกคน หางตาเจ๊ขีดยาวหนาไปถึงใบหู พกขนนกอนทรีย์มาปกปิดหน้าด้วยนะ น้อยที่ไหน ส่วนเอ็มวีเป็นเรื่องราวของพ่อแม่ทะเลาะกัน แล้วลูกเห็นเข้า ครอบครัวเริ่มมีปัญหา
    และตอนจบเอ็มวีเหมือนจะบอกว่า ให้เป็นอิสระจากปัญหานี้ และชอบเนื้อเพลงตรงที่ 

    Waiting like universes do without an end
    Love break into my innocence

    จบไว้ที่ตรงนี้





Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in