เราชอบความจริงที่ว่า สิ่งที่ดอน เชอร์ลีย์ทำอาจจะเปลี่ยนแปลงอเมริกาไม่ได้ แต่เขาได้เปลี่ยนชายเหยียดผิวคนหนึ่งให้กลายเป็นมิตรภาพที่อยู่เหนือทุกการแบ่งแยกได้ และไม่ใช่แค่ดอน เชอร์ลีย์ที่เปลี่ยนความคิดของโทนี่ ลิป เรามองว่าจริงๆแล้วทั้งคู่ต่างเปลี่ยนแปลงกันและกัน อีกอย่างที่เราชอบคือหนังเริ่มต้นด้วยความจริงที่ว่า ดอน เชอร์ลีย์เป็นคนผิวดำและโทนี่ ลิปเป็นคนผิวขาว แต่ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครขาวสุดหรือดำสุด ทุกคนคือสีเทาและสีเทาไม่จำเป็นต้องพยายามเป็นขาวหรือดำอย่างใดอย่างหนึ่งเลย มันเป็นสีเทาที่ดีในแบบฉบับของสีเทาเอง 

จริงๆหนังไม่ได้เครียดเลยแม้แต่นิดเดียว ออกแนวตลกเกือบทุกฉาก มันไม่ได้ตลกด้วยการส่งมุกไปมา บางฉากเรียบง่ายแต่มันก็ตลกได้อะ ขอเรียกว่า feel good ละกัน
อยากให้ทุกคนไปดูนะ แล้วจะรู้ว่าอีกคนที่เปลี่ยนความคิดคือคนสีเทาแบบเราเอง ;)