จุดสีน้ำเงินจางๆ 

รูปถ่ายครอบครัวของเรา 

นี่คือดาวเคราะห์ของเธอ

นี่คือสถานที่ซึ่งเธอกำเนิดขึ้นมาอาศัย

หายใจเข้าสิ ...

โลกนี้คือห้องนั่งเล่นของเธอ

เธออยู่ท่ามกลางมิตร บรรพบุรุษ ครอบครัวของเธอ

และทวยเทพนับหมื่นที่มองลงมาจากเบื้องบน

ไม่มีใครมุ่งปองร้ายเธอแม้แต่น้อย

แม้แต่พระเจ้าหรือธรรมชาติ

เธอเลือกได้ที่จะไม่ต้องหวั่นกลัว

จักรวาลนี้มีคาดหวังเป็นศูนย์

แต่ละสิ่งอันนั่นย่อมมากกว่าศูนย์

เธอนั่นมาได้เกินความคาดหวังแล้ว

ถ้าเธอลืมฉัน ชื่อของฉัน ชั่วขณะนี้

มีเพียงเท่านี้ที่เธอจงจดจำ

เธอนั่นดีพอแล้ว

ไม่สมบูรณ์แบบเฉกเดียวกับเราทุกคน

เธอนั่นดีพอแล้ว

---

PHOTO CR: https://solarsystem.nasa.gov/images/content/Pale_Blue_Dot_7201.jpg 

แปลมาโต้งๆ จาก บทกวีโดย Henry Normal ออกอากาศในรายการ Comedy of the Week สถานี ฺฺBB4 (http://www.bbc.co.uk/programmes/p04zbxyx)

ต้นฉบับ อยู่ข้างล่าง (แกะมาลวกๆ ผิดพลาดขออภัยครับ)

A pale blue dot
That made a family portrait
This is your planet
This is where you were born to be
Breath...
The world is your living room
You're amongst friends, your ancestors, your family
And over 10,000 saints look down
Nobody means you any harm
Not even God or Nature
You can choose not to fear
The universe expects nothing
Every single thing is more than nothing
You have already exceeded expectation
If you forget me, my name, this moment
Remember only this
You are good enough
Imperfect as we are
You are good enough
____
A poem by Henry Normal