ระหว่างบ้านกับปลายทาง
จากเปลที่แม่ไกวถึงเชิงตะกอน
จากกำเนิดเปลือยเปล่า ถึงลมหายใจสุดท้าย
จากสัตว์เซลล์เดียวสู่ปัญญาประดิษฐ์
เราทุกคนต่างอยู่ระหว่างทาง

ไม่มีใครล้ม เลิกกลางทาง
บ้างสับสนเดินวนเวียน
บางคนเพียงแวะลงข้างทาง
ตราบที่เรื่องยังไม่จบ
เราก็แค่อยู่ระหว่างทาง

จากรากหญ้าถึงยอดไผ่
จากคำตอบหนึ่งถึงคำถามใหม่
จากสุขล้น เป็นรวดร้าว
จากทุกข์ถมจนปล่อยวาง
เพียงทางผ่านระหว่างทาง

ฝุ่นผงเถ้าธุลีที่สุดท้าย
มีความหมายเพียงใจผูก
ถูกผิดงามชั่วชอบชัง
ขีดเขียนได้แค่ในระหว่างทาง