เรื่อง ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ! (5 เล่มจบ)
นักเขียน : ฉางโกวลั่วเยวี่ย
นักแปล : ลู่เผิ่งฮวา
สนพ. แจ่มใส (มากกว่ารัก)

--รีวิว--
'เจี่ยนเหยียน'วิญญาณจากยุคปัจจุบันย้อนเวลาไปอยู่ในร่างทารก เลยมีความทรงจำของปัจจุบันอยู่ ซึ่งตอนที่นางมาเกิดก็พบว่าข้างๆมีคนนอนตายอยู่ด้วย โชคดีที่แม่ชีผ่านมาช่วยไว้ ก่อนจะถูกมอบต่อให้กับฮูหยินเจี่ยนซึ่งเป็นตระกูลพ่อค้าเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ และด้วยความที่ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ นางจึงถูกเลี้ยงให้เป็น‘ม้าผอมแห่งหยางโจว’คือเลี้ยงเพื่อหวังผลประโยชน์ รอวันที่จะขายออกไปเป็นอนุภรรยาของพวกขุนนางใหญ่ นางจึงได้เรียนรู้ศาสตร์ต่างๆทั้งพิณ หมาก อักษร ภาพวาดและการเย็บปัก จนกลายเป็นสตรีที่เพรียบพร้อม มีรูปโฉมที่งดงาม ดูอ่อนหวาน และวางตัวดี

แต่ก็ต้องแลกกับการซ่อนตัวตนที่แท้จริง รวมถึงความคิดหลายๆอย่างที่ไม่คล้อยตามคนในยุคนี้ โดยเฉพาะเรื่องที่จะให้นางไปเป็นอนุของใคร นางไม่ยอมเด็ดขาด! นางจึงพยายามเก็บหอมรอมริบ เพื่อหวังว่าสักวันจะหนีออกจากกรงขังนี้ได้ จนได้พบกับ'สวีจ้งเซวียน'ขุนนางหนุ่มมากความสามารถที่เข้ามามีใจให้ แต่เพราะฐานะและความต้องการของนางกับเขาที่ต่างกัน นางจึงพยายามรักษาระยะห่าง เพื่อให้ตัวเองพ้นจากชะตาอนุภรรยา

--ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน--
ก่อนอื่นขอสารภาพเลยว่า..โดนตกเพราะปกเต็มๆ คือปกสวยมาก รูปเล่มไม่หนา เบามือ ถือสะดวก สำหรับเรื่องนี้ช่วงแรกยังรู้สึกถึงความเอื่อยๆอยู่บ้าง โดยเฉพาะเล่มหนึ่งกับเล่มสองอาจจะเพราะปูพรมเรื่องด้วยมั่ง ตัวละครก็ถือว่าเยอะพอสมควร แต่พอเข้าเล่มสาม เฮ้ย! มันเริ่มสนุก เนื้อเรื่องค่อยๆไต่ระดับความเข้มข้น เดินเรื่องไวขึ้น ปมต่างๆก็เริ่มแง้มออกมา ซึ่งบางปมมันก็พอจะเดาได้แหละ แต่ยังรู้สึกถึงความน่าติดตามอยู่

แล้วสถานะของนางเอกคือน่าอึดอัดมาก ในยุคปัจจุบันมีครอบครัวที่อบอุ่น ใช้ชีวิตอย่างอิสระ แต่พอทะลุมิติมาก็ถูกบงการชีวิต ต้องเสแสร้งเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นให้ดูเป็นกุลสตรีที่เชื่อฟัง เพราะตัวตนจริงนางมีนิสัยที่ฉลาด ทะนงตัว มีความน่ารักสดใสและมีกลิ่นอายของหญิงสาวยุคปัจจุบันอยู่หน่อยๆ ซึ่งตรงนี้แหละที่มันไปโดนใจพระเอก

เรื่องนี้พระเอกจะไม่ได้มาแนวโหดๆละ แต่จะมาแนวอบอุ่นอ่อนโยน สายเปย์ แต่ยัง #คลั่งรัก เหมือนเดิม พอแอบปลื้มนางเอกปุ๊บก็ค่อยๆตามจีบเลยจ้า แต่นางเอกไม่เล่นด้วย?เพราะกลัวจะเป็นอนุของพระเอก แต่พระเอกไม่ท้อ ตามตื้อต่อ ทั้งส่งของกินอร่อยๆไปให้ นวดเท้าให้ ให้ขึ้นขี่หลังคือเอาใจสารพัดจนแบบว่า โอ้ยย...อะไรมันจะขนาดนั้นคะพี่สวี(อิจฉานางเอก?55555)แถมมีป้อนคำหวานกันไปมาด้วยนะ อ่านแล้วเขินจนเผลออมยิ้มตาม(บ้าจริง?)ความรักเลยดูชัดเจน #ฟินมาก หวานมาก แต่ไม่มี nc เพราะมาแบบตัดเข้าโคม

ในส่วนของพระรองมี ก็เหมือนไม่มี?คือไม่ได้ชวนกรี๊ดอะไร ดังนั้นโฟกัสที่พระเอกเป็นพอ กับตัวร้ายก็มีมาให้น่าลำไย น่าหยุมหัวดี

ถัดมาคือความดราม่า ฉากที่ทำเราเศร้าที่สุดน่าจะเป็นตอนที่ฮูหยินเนี่ยฆ่าตัวตาย เป็นเหตุการณ์ที่ดูเรียลมาก นับถือในความเด็ดเดี่ยวกับหัวใจความเป็นแม่ของนางเลย คือเข้าใจความรู้สึกของนางเอกอะ ว่าทำไมถึงแค้นแทนจนลุกขึ้นมาฟาดกลับพวกตัวร้าย แอบสะใจตอนที่นางเอกพูดว่า

                                      "หรือเจ้ายังมองสถานการณ์ตอนนี้ไม่ชัดอีก"
                                         นางโน้มตัวไปข้างหน้าน้อยๆพร้อมยิ้มเอ่ย
                                   "ข้าเป็นคนถือมีด ส่วนเจ้าเป็นปลาบนเขียง นางโง่"

                                                                                                           (เล่ม 5 หน้า 84 บทที่ 104)

ส่วนเรื่องการเมืองก็มีการต่อสู้ฟาดฟันของพวกขุนนางตัวร้ายที่จะมาเด่นในเล่มสาม รวมถึงเส้นทางการเป็นขุนนางของพระเอกที่มีเรื่องให้ต้องตัดสินใจในเล่มจบ รวมๆแล้วไม่ถือว่าเยอะ เบาๆอ่านง่าย

สรุปภาพรวม จะเน้นเรื่องในบ้าน เน้นความสัมพันธ์ระหว่างพระ-นางกับความคลั่งรักของพระเอก และปมว่านางเอกเป็นลูกใครแล้วจะหนีพ้นชะตาเป็นอนุใครไหม มีการเชือดเฉือน มีความดราม่าอยู่นิดๆ หลักๆจะเน้นแค่นี้ ซึ่งเอาจริงๆก็แอบเสียดายที่คนเขียนไม่ได้พูดถึง'ฝูหรง'ลูกสาวของพระเอกกับนางเอก ถ้ามีบรรยายความน่ารักเพิ่มมาด้วยสักหน่อยจะดีมาก แต่โดยรวมถือว่าอ่านสนุกจ้าเนื้อเรื่องเข้มข้น ไม่ซับซ้อนและน่าติดตาม แถมความรักฟินเวอร์ ตอนจบสุขนิยม สำนวนการแปลดีมากเช่นเคย ใครที่ชอบแนวนี้ แนะนำเลยค่ะ?❤️


#ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ #ฉางโกวลั่วเยวี่ย #มากกว่ารัก