เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Story Bingukkomugugu
TEDDY BEAR


  • วันเกิด ปกติต้องให้อะไรบ้าง?
    เค้ก?
    ของขวัญ?
    อืม.. เขาควรซื้ออะไรให้เด็กมัธยมดีนะ



                     ฮยอนบินเดินวนอยู่แถวๆโซนของเล่นมาเกือบครบชั่วโมงแล้วแต่ในมือกลับไม่มีอะไรถืออยู่เลย ส่วนรถเข็นก็มีเพียงของสดสองสามอย่างที่จดเอาไว้ก่อนมาซื้อเพราะหมด

                     ตัดสินใจโทรหาพี่คนสนิทอย่างแทฮยอนเพื่อปรึกษาเรื่องนี้อย่างน้อยคนเป็นพี่ชายแท้ตามสายเลือดน่าจะรู้ดีกว่าเขาว่าแฟนตัวเองนั้นชอบอะไร แต่คำตอบที่ได้รับกลับมาเกือบทำให้ตนหลุดหัวเราะกลางซุปเปอร์มาร์เก็ตห้าง

    มัวแต่ปวดหัวคิดมาก
    ทั้งๆที่ของชิ้นโปรดนะมีอยู่เกือบเต็มห้อง

                     หลังจากวางสายแล้วก็จัดการเดินไปคิดเงินพวกของในรถเข็น ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเลือกของขวัญแล้วค่อยกลับบ้าน ก้มมองนาฬิกาแล้วยังพอมีเวลาอีกเกือบสองชั่วโมงให้ได้เตรียมต้ว

                     ใช้เวลาเพียงสามสิบนาทีของขวัญชิ้นใหญ่ก็ถูกห่อเรียบร้อย โชคดีที่ทางร้านมีบริการจัดส่งให้ถึงบ้าน เขาเลยขับรถกลับมารอโดยไม่ต้องลำบากแบกด้วยตัวเอง

                     การจราจรในช่วงบ่ายสองไม่ได้ติดมากจนน่าหงุดหงิด วันนี้เหมือนทุกอย่างจะเป็นใจให้เขาทำแผนเซอร์ไพร์วันเกิดอีกคนเป็นอย่างดี จอดรถให้เรียบร้อยแล้วรออยู่ด้านล่างไม่นานพนักงานส่งของก็มาถึง ฮยอนบินจัดการพาเข้ามาด้านในพร้อมกับขึ้นไปด้านบนห้องของตน

    " ขอบคุณมากนะครับ "
    " ยินดีครับ "

                     ต่างฝ่ายต่างโค้งให้กันก่อนปิดประตู ฮยอนบินหันมาสนใจเจ้ากล่องใบใหญ่ตรงกลางห้องนั่งเล่น ก่อนจะค่อยๆย้ายมันอย่างลำบากไปในห้องนอนเพื่อซ่อน

                     หลังจากนั้นก็เดินเข้าครัวทำของกินง่ายๆสองสามอย่างรวมถึงสั่งจิมดักของโปรดอีกคนมาด้วย เสียงแจ้งเตือนข้อความตอนบ่ายสามไม่ต้องอ่านก็รู้เลยว่ามาจากใคร มือหนาหยิบขึ้นมาก็จะต่อสาย

    (เลิกเรียนแล้ว มารับเร็วๆๆๆ)

                     เสียงใสที่ดังลอดเข้ามาในหูไม่ได้น่ารำคาญแต่อย่างใด แต่กลับทำให้ยิ้มออกมาได้เสียมากกว่า ยิ่งคิดถึงใบหน้าที่เหมือนลูกแมวนั้นด้วยแล้วมันอยากมากเลยนะ ที่จะทำเหมือนชีวิตไม่มีความสุข 

    " วันนี้พี่ไปรับไม่ได้ "
    (อ่าว แล้วเราจะกลับยังไง)
    " เดี๋ยวพี่แทฮยอนไปรับมาส่งที่คอนโด "
    (อ่อ เอ้อพี่โนโทรมาพอดี เราวางนะ)
    " เจอพี่โนแล้วไลน์บอกพี่ด้วยละ "
    (โอเค้!)

                     หลังจากวางสายไปฮยอนบินก็จัดจานให้เสร็จเรียบร้อยก่อนจะเดินดูรอบๆอีกที เมื่อมั่นใจแล้วว่าทุกอย่างตรงตามที่วางไว้เขาก็เดินไปนั่งรอตรงโซฟา

                     ผ่านไปเกือบชั่วโมงยงกุกก็มาถึงด้านล่างคอนโด เพราะมันเป็นวันศุกร์ช่วงเย็นรถจึงค่อนข้างติดมาก ทักทายพี่ชายแฟนค่อยขึ้นมาบนห้องพร้อมกัน

    อย่าทำอะไรน้องพี่เด็ดขาด

                     นั้นคือคำขู่จากพี่ชายที่แสนจะห่วงและหวงน้องตัวเองอย่างกับไข่ในหิน แต่ฮยอนบินรู้ดีว่าอีกฝ่ายก็พูดไปงั้นยังไงก็ไว้ใจกันอยู่แล้ว ไม่งั้นคงจะไม่ยอมให้ยงกุกอยู่กับเขาที่คอนโดแทนที่จะเป็นบ้านแบบนี้หรอก

    " หลับตาก่อน "

                     ฮยอนบินบอกอีกคนทันที่เดินมาถึงหน้าห้อง ซึ่งยงกุกก็ว่าง่ายยอมหลับตาพร้อมจับแขนเขาทันทีเพื่อไม่ให้ตัวเองล้ม หลังจากได้ยินเสียงเปิดประตูห้องก็ยังไม่ทันจะได้ก้าวมือหนาก็จัดการช้อนขาขึ้นอุ้มไว้กับตัว ก่อนจะเดินเข้ามาด้านในวางลงบนโซฟา

    " เราลืมตาได้ยัง "
    " แปปนึง "
    " มีความลับไรอ่ะ ซ่อนสาวหรอ!? "
    " งั้นมั่ง "
    " พี่ฮยอนบิน!! "

                     เจ้าของชื่อหัวเราะกับตัวระหว่างเปิดตูเย็น หยิบเค้กออกมาแล้วจุดเทียนจนครบทุกเล่ม เดินไปหาแฟนเด็กที่นั่งหงอยอยู่บนโซฟา

    " ลืมตาได้ "

                     ทันทีที่ยงกุกลืมตาก็เกือบหงายหลังล้มไปกับที่นอน เพราะตกใจกับเทียนตรงหน้า โชคดีที่ตั้งตัวได้ทันจังหวะที่กำลังจะเป่าลมนั้นฮยอนบินกลับแกล้งด้วยการบีบปากตัวเองเอาไว้

    " อธิษฐานก่อนสิ "

                     สะบัดหน้าหนีเพราะเจ็บก่อนจะยกมือทำท่าขู่เหมือนแมว ค่อยหลับตาลงเพื่อขอพรหลังจากนั้นก็เป่าดับเทียนทั้งหมดในคราวเดียว ฮยอนบินยิ้มก่อนจะวางเค้กลงไว้ตรงโต๊ะเล็กๆแถวนั้นพร้อมกับดึงอีกคนเข้ามาใกล้

    " พี่.. "

                     ยังไม่ทันจะได้พูดหรือถามริมฝีปากก็ถูกปิดด้วยความละมุนที่ถูกส่งต่อ ค่อยๆเบียดเข้าหาอย่างเชื่องช้า ดึงดูดเบาๆก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปด้านเมื่อสำรวจจนพอใจแล้วก็ถอนจูบออกมาช้าๆไล่ขึ้นไปตรงปลายจมูก ดวงตาและสุดท้ายคือหน้าผาก


    น้ำหนักที่กดลงมาไม่ได้รุนแรง
    แต่มันกลับอบอุ่น
    เป็นความอบอุ่นที่ยงกุกได้รับมาตลอด

    " สุขสันต์วันเกิดนะ "

                     เสียงทุ้มที่ใครๆชอบบอกว่าฟังยาก สำหรับยงกุกแล้วมันไม่เป็นแบบนั้นเลย เขาชอบ ชอบมากๆยิ่งเวลาอีกคนเรียกชื่อหรือแม้แต่ตอนที่บอกฝันดี จะตอนไหนก็ชอบทั้งหมด

    รวมถึง
    ชอบฮยอนบินมากๆด้วย

    " ขอบคุณนะ รักที่สุดดดเลย "

                     ไม่ได้ทำแค่พูดแต่ยงกุกกอดคออีกคนก่อนจะหอมแก้มแรงๆหนึ่งที แต่เพราะฮยอนบินไม่ได้ทันตั้งตัวที่อีกคนโถมแรงเข้ามาเลยทำให้นอนราบไปกับเบาะโซฟา ทั้งคู่นอนเล่นหัวเราะกันอยู่แบบนั้นสักพักค่อยลุกไปกินข้าว

                     ใช้เวลาช่วงเย็นอย่างปกติเหมือนทุกวัน แต่ต่างตรงวันนี้มีเค้กและเมนูสุดโปรดอย่างจิมดักรวมอยู่ด้วย ทั้งสองคนลงมือกินของตรงหน้าพร้อมกับคุยอะไรไปเรื่อยเปื่อย

                     มื้อเย็นจบไป ยงกุกที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมตัวเองเข้ามาทิ้งตัวลงกับที่ปลายเตียง สายตาเหลือไปเห็นกล่องสีชมพูขนาดเกือบเท่าตัว ตั้งอยู่ในมุมห้อง ขาเล็กเดินเข้าไปหามันก่อนจะตะโกนถาม

    " พี่ฮยอนบิน กล่องนี้อะไรอะ "
    " ในห้องหรอ "
    " อื้อ "
    " ของเราละ เปิดเลย "

                     ฮยอนบินตะโกนตอบทั้งที่อยู่ในห้องน้ำ มือเล็กวางผ้าขนหนูไว้บนเตียงก่อนจะค่อยๆดึงโบว์อันนั้นออก พร้อมกับยกฝากล่องขึ้นเจอกังตุ๊กตาหมีสีขาวขนาดใหญ่ข้างใน ดวงตาของยงกุกเปิดกว้างความรู้สึกเหมือนทีหูแมวตั้งขึ้นมาพร้อมกับหาง ก่อนจะหยิบมันออกมาด้านนอก

                     หันไปหยิบมือถือคู่ใจขึ้นมา สไลด์หน้าจอเพื่อเข้ากล้องก่อนจะกดถ่ายรัวๆ โดยไม่สนใจอีกคนที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องมองเด็กน้อยที่มีความสุขมากกับของขวัญที่ได้ ยงกุกเอาหน้าแนบลงไปตรงส่วนหัวจนแก้มแบนออกมา ยิ้มให้กับกล้องแล้วกดถ่ายชอตสุดท้ายค่อยเก็บมือถือไว้ที่เดิม

    " ชอบป่าว "
    " ชอบมาก! "

                     เผลอตัวตะโกนออกมาอย่างดีใจก่อนจะก้มลงไปฟัดตุ๊กตามีตัวโตอีกรอบ ให้ความรู้สึกเหมือนจะตัดสินใจผิดเลยแฮะ สงสัยอีกสองสามวันนี้ยงกุกคงให้ความสนใจสิ่งนั้นมากกว่าเขาแน่นอน 

    แต่แล้วยังไงละ
    ขอแค่
    ให้อีกคนมีรอยยิ้ม
    เท่านั้นก็พอใจแล้ว

    " งั้นวันนี้เรานอนกอดตุ๊กตาหมีแทนพี่ไปก่อนนะ  "
    " ทำไมอะ "
    " ต้องทำงานไงเยอะมากเลย  "
    " ไม่เอา "

                     ฮยอนบินแกล้งเอ่ยแหย่อีกคน เดินเลี่ยงไปยังโต๊ะตรงหัวเตียงพร้อมเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบโน๊ตบุ๊คเพื่อใช้ทำรายงานกลุ่ม จริงๆมันไม่ได้รีบอะไรมากหรอกอาจารย์นัดส่งเขาตั้งเดือนหน้า ก็เพียงแค่อยากแกล้งแฟนตัวเองก็เท่านั้น ยงกุกวางตุ๊กตามีเอาไว้ปลายเตียงก่อนจะรีบขยับเข้ามากอดเอวอีกคนจากด้านหลังแล้วเอาหัวถูเบาๆ 


    " พรุ่งนี้เราหยุด นอนดึกได้ "
    " ไม่ต้องเลย กว่าจะเสร็จก็กอดคุณหมีไปก่อน "
    " ไม่ได้ เราต้องนอนกอดพี่ "
    " ทำไมละ? "
    " ก็คุณหมีไม่อุ่นเท่าพี่ไง! "

               




    ยังไงคิมยงกุกน่ะ
    ก็ติดควอนฮยอนบิน
    มากกว่าตุ๊กตาหมีอยู่ดี





    END



    #storyofbinguk

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in