เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องประหลาดของชีวิตChakkrapong Witchayasakul
สวัสดีครับ เราเคยรู้จักกันรึเปล่า
  • -เพิ่งรู้จักหรือได้พบกันเป็นครั้งแรก แต่คุ้นหน้าราวกับได้รู้จักกันเมื่อนานมาแล้ว-

    ผมเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมหรืออาจจะประถมด้วยซ้ำ แน่นอนว่าในแต่ละช่วงชีวิตคนเรามักจะได้พบเจอหรือทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่หรือบุคคลหน้าใหม่อยู่เสมอๆ แต่สำหรับผมแล้ว ในบางครั้งก็จะประสบกับเหตุที่ว่าเพิ่งได้ทำความรู้จักกับคนๆ หนึ่ง แต่กลับรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา ไม่ก็รู้สึกเหมือนว่าเรารู้จักกันอยู่แล้ว บอกไว้ก่อนว่าไม่ใช่มุขจีบสาวที่จะเดินเข้าไปแล้วพูด "เราเคยรู้จักกันมาก่อนรึเปล่า" หรือ "ผมเคยเห็นคุณที่ไหนนะ" เอาจริงๆ แล้วมุขนี้ก็เชยมากแล้วล่ะครับ ซึ่งเรื่องที่ผมพบเจอมันก็คล้ายๆ สิ่งนี้ เพียงแต่มันจริง หรืออีกนัยหนึ่งคือผมรู้สึกจริงเกินกว่าที่จะบอกว่าตัวเองคิดไปเอง(แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้) บางครั้งผมถามพวกเขาบางคนว่าเราเคยเจอกันมาแล้วรึเปล่า(ไม่ได้แกล้งถามเพราะจะจีบหรอกนะ) ซึ่งคำตอบที่ได้ก็คือ ไม่นะ พวกเขาอาจจะไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับผม ในความเป็นจริงแล้วพวกเขาก็คงไม่เคยเจอผมมาก่อนจริงๆ นั้นแหละ 

    ทีนี้เราลองมาคิดดูว่าทำไมผมจึงมีความคิดว่าจำพวกเขาได้หรือเคยรู้จักพวกเขา ข้อสันนิษฐานแรกๆ ที่ดูสมเหตุสมผลคืออาจจะเป็นความผิดพลาดของการทำงานในสมอง คล้ายๆ กับที่หลายๆ คนใช้อธิบายเหตุการณ์ที่เรียกว่าเดจาวู ซึ่งก็ดูจะมีความเป็นไปได้มากพอสมควร สมองผมอาจจะทำงานผิดปกติในการจดจำจับใบหน้าของคน โดยดึงโครงสร้างใบหน้าของคนรู้จักที่ใกล้เคียงกันมาซ้อนกับคนที่ผมเพิ่งรู้จัก จึงทำให้ผมสับสนและคิดไปว่าเคยรู้จักเขามาแล้ว

    อีกข้อที่ดูจะเหนือจริงขึ้นมาหน่อย และก็ยังหาข้อพิสูจน์ที่ทำให้เห็นเป็นรูปธรรมไม่ได้คือเรื่องชาติภพ สำหรับคนที่เชื่อว่าชาติภพมีจริง ก็คงอธิบายว่าผมอาจเคยรู้จักใครต่อใครในชาติที่แล้วและความทรงจำบางส่วนยังคงติดค้างตามมาในชาติภพปัจจุบัน และเมื่อบุคคลใดเคยสร้างเวรร่วมกรรมกันมา ก็มักจะวนเวียนกลับมาพบกันอีกในชาติถัดๆ ไป จึงไม่แปลกที่จะกลับมาเจอกันและบางครั้งก็รู้สึกว่าจำได้หรือรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด แม้จะเปลี่ยนชาติภพไปแล้วก็ตาม

    ประการที่สามจะว่าเป็นส่วนผสมของสองข้อแรกก็ได้ นั้นคือความเป็นไปได้ที่ยังไม่สามารถพิสูจน์ให้เป็นรูปธรรมอย่างชัดเจน แต่ก็มีข่าวคราวเรื่องการทดลองศาสตร์ด้านนี้ให้ได้ยินกันอยู่เป็นเนืองๆ เรียกกันว่า พลังจิต ถ้าจะให้กล่าวถึงแง่นี้ผมคิดว่าอาจจะเหมือนกับลางสังหรที่จิตเราสามารถสัมผัสได้ว่าจะพบเจอหรือรู้จักใครล่วงหน้า แล้วตัวจิตนี้เองที่ส่งกระแสข้อมูลมาก่อนเราจะได้พบเจอเขา ทำให้เมื่อเข้ามาพบกันจริงๆ เราจึงเหมือนกับว่าได้รู้จักหรือพบเจอกันมาแล้ว เพราะได้ข้อมูลจากพลังจิตของตัวเองโดยที่ยังไม่รู้ตัว 

    แม้จะรู้สึกว่าเพ้อเจ้อไปสักหน่อย แต่ผมกลับสนุกดีที่ได้คิดหาคำตอบบางอย่างจากปริศนาในชีวิต หลายครั้งที่ผมเองก็รู้สึกว่าบางทีชีวิตก็มักจะพาเรื่องประหลาดๆ ให้เราได้พบเจออยู่เสมอ และคงจะดีถ้าเราสามารถหาคำตอบจากเรื่องพวกนี้มาอธิบายให้กระจ่างได้ สำหรับผมแล้วมันยิ่งใหญ่เหมือนได้ไขความลับของโลกเลยทีเดียว

    ปล.คิดตามหลักความเป็นจริงและความเป็นไปได้มากที่สุดแล้ว คือ ผมอาจเคยเดินผ่าน นั่งข้างโต๊ะในร้านอาหาร หรือออกมาวิ่งในลู่ขอสนามกีฬาเดียวกันกับพวกเขา แล้วสมองผมดันจำใบหน้าพวกเขาไปเสียได้ จึงกลายเป็นว่าเมื่อได้มาทำความรู้จักก็เหมือนมาเจอกันอีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นผมก็คงอดไม่ได้ที่จะคิดว่า เอ...เราเคยรูจักกันมาแล้วรึเปล่านะ ถ้ายัง ก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ.

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in