ชื่อเรื่อง: เจาะจิตฆาตกร เล่ม 1 ตอน: ผ่าปมวิปริต

ผู้เขียน: เหลยหมี่
ผู้แปล: ประเทืองพร วิรัชโภคี

สำนักพิมพ์: Nanmeebooks - CRIME&MYSTERY

ราคา: 295 บาท

จำนวนหน้า: 424 หน้า

" 'ฟังมู่' เด็กหนุ่มอัจฉริยะผู้เงียบขรึมและรักสันโดษ เขาสามารถถอดรหัสจิตใจอาชญากรและร่างภาพคนร้ายได้แม่นยำ เกิดคดีฆาตกรรมผีดูดเลือดสุดสยอง คนร้ายฆ่าเหยื่อแล้วดื่มเลือดผสมกับเครื่องดื่ม เป็นรสนิยมวิปริตจากจิตใจที่บิดเบี้ยว หรือเป็นเพราะเกลียดชังสังคมกันแน่ ทว่า... คดีนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น พบศพเหยื่อรายแล้วรายเล่าในมหาวิทยาลัยของฟังมู่ ราวกับเป็นสารท้าดวลจากฆาตกรอัจฉริยะ ฟังมู่จะเจาะจิตและเปิดโปงโฉมหน้าปีศาจร้ายผู้นี้ และหยุดยั้งหายนะที่มาประชิดตัวได้ทันเวลาหรือไม่? 

ความเห็นหลังอ่านจบ: 4/5 คะเเนน

เล่มนี้เราอ่านวันเดียวจบ อ่านจบเมื่อคืนเลย ตอนตีสาม

จริง ๆ หยิบ ๆ วาง ๆ มานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่นึกอยากอ่าน ก็ดันไม่มีเวลามากพอที่จะนั่งแล้วอ่านรวดเดียวจนจบ คือเราเนี่ย ถ้าเป็นนิยายสืบสวนสอบสวน เราจะอยากอ่านให้จบรวดเดียวเลย ไม่ชอบมาเเบ่งอ่านหลาย ๆ วัน เพราะอยากรู้เรื่องเร็ว ๆ เเละกลัวลืมชื่อคน+เหตุการณ์ก่อนหน้า (แก่แล้ว สมองเริ่มเสื่อม ระลึกอะไรไม่ค่อยได้ 555555555)

สำหรับเล่มนี้ คือตามชื่อเรื่องภาษาอังกฤษเลยอะ Criminal Minds 

พระเอก(?)ของเรื่องคือฟังมู่ นิสัยเเบบพูดน้อย คิดเยอะ รู้สึกเเปลกเเยกและเอาตัวออกห่างจากสังคม  เพราะเหตุการณ์เลวร้ายที่ได้รับโดยตรงมาจากอดีต ซึ่งในเล่มเเรกนี้จะมีเเฟลชเเบคมาเป็นระยะ เเต่ยังไม่เฉลยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตรงนี้คือกระตุ้นทำให้อยากอ่านต่อ เพราะอยากรู้เรื่อง /สายเผือก

เเต่พออ่านจนจบเล่มเเล้ว ก็ยังไม่เฉลย เลยเเอบหงิดนิดนึง 5555

ก็ต้องตามอ่านเล่มต่อไปล่ะนะ ก็อยากรู้นี่นา 

ตัวคดีเหมือนจะหวือหวา แต่มีอะไรสักอย่างที่รู้สึกว่ามันยังไม่สุด (อีกแล้ว)

บรรยายไม่สยองเท่าพวกสิบคดีบาปหรือสืบสวนตะวันตกที่เราติด

เเต่ถามว่า สนุกไหม สนุกนะ คดีคือหดหู่ คนตายเยอะ ฆ่าตัวละครไปเยอะด้วย

เรียกว่าสามารถอ่านได้เพลิน ๆ เลยเเหละ

เเต่อ่านเเล้วนี่เเอบรำคาญฟังมู่ในบางเรื่อง คือดูสุดโต่งจนเกินไปในหลาย ๆ เรื่อง

บทจะเเปลกเเยกก็เเปลกจนเเบบใจเย็น ๆ นะ พออยากรวมกลุ่มกับเพื่อนก็ไปเฮฮา เล่นบาสฯ ด้วยกัน แล้วก็กลับมาโดดเดี่ยวอีก 5555555555555 /ไบโพลาร์ปะนี่ 

ส่วนตัวชอบความสัมพันธ์อันดีของผู้กองไถเหว่ยกับฟังมู่นะ

เเรก ๆ ไม่เคยเจอหน้ากัน อยู่ ๆ ตำรวจก็โผล่มาเอาเรื่องคดีฆาตกรรมมาปรึกษา นักศึกษาป.โทไม่ถามอะไรสักคำ นั่งอ่านเเฟ้มคดีไปเรื่อย ๆ จุดบุหรี่สูบ พออ่านจบค่อยบอกโปรไฟล์ฆาตกรให้ฟัง

พอหลังจากนั้นอีกครั้งสองครั้ง ดันคุ้นชินกันได้ แบบเข้าใจแนว+สไตล์การทำงานของกันเเละกัน

ดูเคมีเข้ากันดี สร้างคาร์เเรกเตอร์ได้ดีทีเดียว

คะเเนนตอนนี้ให้ 4/5 

เดี๋ยวจะไล่อ่านเล่ม 2-4 ภายในสัปดาห์หรือสองสัปดาห์นี้