ประโยคนี้ปรากฎขึ้นในซีรี่ย์อเมริกัน fresh off the boat  ตอนนึงค่ะ เป็นตอนที่ครอบครัวคนไต้หวันหรือตัวละครหลักของเราได้พูดถึงว่า หลังจากที่พวกเขาย้ายจากอมเริกามาอยู่ไต้หวันได้ซักพักนึงแล้ว เค้ามีความรู้สึกว่าชีวิตที่อเมริกามันไม่ง่ายเลย แถมยังมีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเขาคิดถึงไต้หวันมาก แต่พอพวกเขาได้กลับไปใช้ชีวิตที่ไต้หวันจริงๆอีกครั้งก็กลับพบว่า "อ้าวเฮ้ย ทำไมมันไม่ได้น่าอยู่เหมือนที่เคยเป็นนะ" เลยกลายที่มาของประโยคด้านบนเพราะตอนนี้พวกเขาก็เหมือนกับผีที่ไม่ได้อยู่ในโลกมนุษย์แล้ว แต่ยังอาลัยอาวรณ์ถึงโลกมนุษย์อยู่และไม่รู้ว่าตัวเองควรอยู่ไหนกันแน่

สิ่งที่อยากเล่าคือ เราเองก็เคยมีความรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ และเชื่อด้วยว่าหลายๆคนก็เคยเป็น ขอเกริ่นก่อนว่า เราเป็นคนไทยโดยกำเนิด เกิดมาแบบไทยๆ ใช้ชีวิตแบบไทยๆ มีภาษาไทยเป็นภาษาแม่ แต่เราได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาค่ะ เพิ่งไปได้ปีครึ่ง ตอนอยู่นั่นชีวิตก็มีความสุขดีค่ะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเราสามารถทำตัวกลมกลืนได้กับผู้คนที่นั่นเพราะภาษาด้วยและบุคลิกของเราเองด้วย แถมบ่อยครั้งก็จะคิดถึงชีวิตดีๆที่ประเทศไทยที่ไม่ว่าจะไปไหนก็สามารถพูดสิ่งที่อยู่ในใจได้อย่างไม่อึดอัด แต่พอได้กลับมาประเทศไทยช่วงปิดเทอม เรากลับไม่สามารถทำตัวให้เป็นแบบตอนที่อยู่ไทยได้ค่ะ อารมณ์เหมือน  reverse culture shock (ฮา) เราอึดอัดนิดหน่อย แถมบางครั้งเรายังคิดมาว่าเราอาจจะไม่สมควรอยู่ที่ไหนเลยค่ะ ไม่ว่าอเมริกาหรือไทย

แต่ยังไงก็ตาม เรามีเทคนิคมาช่วยคนที่อยู่ภาวะเดียวกันกับเราค่ะ เย่! เราตั้งชื่อมันว่าเทคนิคหลอกตัวเอง เทคนิคนี้เป็นสิ่งที่เพรซสิเดนท์ของมหาลัยเราบอกไว้ค่ะ 

เขาพูดว่า No matter what, don't ever think that you don't belong here. Tell yourself that "I belong here, I belong here." (ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าคิดว่าตัวเองไม่สมควรอยู่ที่นี่ บอกกับตัวเองเสมอว่าฉันเหมาะสมที่จะอยู่ที่นี่ ฉันอยู่ได้ ฉันทำมันได้)  

สำหรับเรา ประโยคนี้โคตรคูล แล้วเราก็ลองทำตอนที่เราเครียดค่ะ มันได้ผลมากจริงๆ มันเหมือนเราได้ให้กำลังใจตัวเอง ได้เปิดโอกาสให้ตัวเองเริ่มต้นใหม่อยู่เสมอ อยากให้คนที่อ่านได้ลองทำตามดูนะคะเพราะเราเชื่อว่าคนทุกวันนี้มักเจอปัญหาเรื่องการปรับตัว ไม่ว่าจะเป็นการย้ายที่ทำงานใหม่หรือการเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น (เครียดเพราะเพื่อนร่วมงานนี่เจอบ่อยค่ะ555)

แต่ถ้าคำพูดนั้นยังไม่พอให้กำลังใจตัวเอง ลองอีกเทคนิคดูค่ะ ยิ้มให้กระจกแล้วพูดว่า "เห้ย ที่เราเข้ากับที่นู่นหรือที่นี่ไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราเป็นghost แต่เพราะเรากำลังปรับตัวให้เป็นประชากรของโลกใบนี้ต่างหาก" พร้อมตบหน้าตัวเองสองสามครั้งให้ตื่นตัวค่ะ :)