0

               "รอยช้ำโผล่ไม่รุ้สาเหตุ ระวังมะเร็ง!!!"  เวลาป่วยอะไรนิดหน่อยพอเราเสิร์ชหาในกูเกิ้ลทีไร สุดท้ายแม่งให้กูเป็นมะเร็งทุกที  5555555555555555 คือเราลองเสิร์ชหาดูเพราะขาเรามีรอยช้ำแบบที่เราไม่ได้เดินไปชนอะไรเลย อะๆๆ ขำๆ กันไป แค่รอยช้ำนี่จะเป็นมะเร็งได้ไงวะ

 

                รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้อ่อนๆ มีเลือดออกตามไรฟันตลอดตั้งแต่ไปหาหมอฟันครั้งล่าสุด เราปวดหัวมากแถมรอยช้ำเก่ายังไม่หายรอยช้ำใหม่ยังขึ้นอีกจนผิดสังเกตุ พี่สาวเราเลยลองพาไปหาหมอดู เราไปถึงคลีนิคตอนห้าโมงเย็นแต่หมอมาห้าโมงครึ่ง อะ ไหนๆก็มาแล้วเราเลยเดินเล่นรอ พอคลีนิคเปิดเราก็ไปติดต่อ วัดไข้ชั่งน้ำหนัก เออ สรุปเรามีไข้อ่อนๆจริงๆ วันนั้นหมอมาตรงเวลามาก คือแบบห้าโมงครึ่งรถหมอจอดหน้าคลีนิคปุ๊บหมอเดินเข้าห้องตรวจปั๊บ เริ่มเรียกคนไข้ตามคิวเลย โอ้โห ประทับใจ เราเล่าอาการที่เป็นให้หมอฟัง หมอให้เราไปตรวจเลือดกับปัสสะวะที่แลปใกล้ๆ อืมมมมม มันชักจะแปลกๆ เราเริ่มกังวลละ คืออาการเรามันตรงกับ "รอยช้ำโผล่ไม่รู้สาเหตุ ระวังมะเร็ง!!!" ถ้าเป็นขึ้นมาจริงๆนี่กูขำไม่ออกเลยนะ.. พอผลออกเราก็เอาผลกลับไปให้หมอ (ตอนนั้นเผื่อใจไว้ 70/30) หมอบอกว่าเราเลือดจาง เกล็ดเลือดต่ำ มีเซลล์เม็ดเลือดขาวสูงกว่าปกติอยากให้ลองไปตรวจแบบละเอียดที่รพ.ใหญ่ๆในกรุงเทพฯ หมอให้เราออกมารอข้างนอกแล้วเรียกพี่สาวเราเข้าไปคุย เฟี้ยยยยย นี่แม่งคือฉากในหนังเลยสัส เรารออยู่ข้างนอกนั่งมองพัดลมติดเพดานเก่าๆ ในห้องนั้นมีเสียงเย็นๆของหมอพูดเอื่อยๆบอกกับพี่เราว่า 'น้องสาวคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวนะครับ' ม่างเอ้ย.. พี่เราเดินออกมาจากห้องหมอตาแดงๆพูดปลอบใจเราว่าเขาแค่ให้ไปตรวจแบบละเอียดกับแนะนำรพ.เฉยๆนั่นแหละ

วันนั้นเราเดินออกจากคลีนิค หยิบผลเลือดมาดูอีกที

เราร้องไห้

อืม แม่งขำไม่ออกจริงๆ

* หมายเหตุ: ผลแลปบอกว่าเรามีเซลล์เม็ดเลือดขาว 90,000 เซลล์จากที่ค่าเฉลี่ยคนปกติอยู่ที่ 5,000-10,000 เซลล์