เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
โรงเรียนประถมฯ ผมกับวรรณ และส่วนสูงของเราเปลวเพลิง ปะทัพพิรุณ
ป.4 (1)
  • ภาคการศึกษาแรกตอน ป.4 เปิดประเดิมขึ้นมาพร้อมระบบ “ห้องคิง” ที่ถูกยกเลิกไปโดยไม่ทราบสาเหตุ

    นักเรียนระดับครีมที่ถูกนำมารวมกันในห้องเดียวเมื่อครั้ง ป.3 จึงโดนจับแยกย้ายถ่ายเทไปคละเคล้ากับเพื่อนๆ ซึ่งมีผลการเรียนอ่อนกว่าตามห้องต่างๆ รวมทั้งสิ้น 4 ห้องเรียน

    ผมได้อยู่ ป.4/1 ส่วนวรรณถูกโยกไปอยู่ ป.4/2

    นับเป็น “ครั้งแรก” ตั้งแต่ชั้นอนุบาล ที่เราสองคนต้องแยกจากกัน!

    ช่วงปิดเทอมใหญ่ ผมยังว่ายน้ำเป็นประจำ ผมจึงมีความมั่นใจและคิดฝันอยู่ลึกๆ ว่าส่วนสูงของตนเองจะพัฒนาไม่น้อยหน้าใคร มิหนำซ้ำ ผมอาจตัวสูงเท่าๆ แป้งกับเพลินแล้วก็ได้

    หลายสิ่งเป็นไปดังคาดคิด ผมมีรูปร่างสูงใหญ่กว่าเพื่อนนักเรียนชายร่วมห้องคนอื่นๆ โดยในห้อง 4/1 นั้น มีเพื่อนผู้หญิงเพียงรายเดียวที่ตัวสูงกว่าผม นั่นคือ “ปอ” ซึ่งสูงระดับเดียวกับแป้งและเพลิน

    ย้อนกลับไปตอน ป.3 ปอเป็นนักเรียนหญิงนอกห้องคิงหนึ่งในสองรายที่ตัวสูงกว่าผมและวรรณ

    การเตี้ยกว่าปอจึงเป็นสิ่งที่ผมพอจะทำใจได้ล่วงหน้าอยู่แล้ว

    อย่างไรก็ดี การพบว่าตัวเองเตี้ยกว่าปอย่อมหมายความว่าผมน่าจะยังเตี้ยกว่าแป้งและเพลินอยู่เหมือนเดิม (เพราะสามสาวมีรูปร่างไล่เลี่ยกัน)

    แต่เอาเถอะน่า แค่นี้สถานะด้านส่วนสูงของผมก็ก้าวมาไกลแล้ว

    ตอน ป.2 ผมไม่ใช่ทั้งนักเรียนที่ตัวสูงที่สุดในห้องและนักเรียนชายที่ตัวสูงที่สุดในห้อง

    ตอน ป.3 ผมเป็นนักเรียนชายที่ตัวสูงที่สุดในห้อง แต่มีเพื่อนผู้หญิงร่วมห้องตัวสูงกว่าผมถึงสามคน

    พอมาถึง ป.4 ผมเป็นนักเรียนชายที่ตัวสูงที่สุดในห้อง และเป็นนักเรียนที่ตัวสูงอันดับสองของห้อง โดยมีเพื่อนผู้หญิง สูงกว่าผมแค่เพียงคนเดียว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in