เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
โรงเรียนประถมฯ ผมกับวรรณ และส่วนสูงของเราเปลวเพลิง ปะทัพพิรุณ
ป.6 (3)
  • ผมไม่ค่อยมีความสุขมากนักกับการใช้ชีวิตในฐานะนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีสุดท้าย

    อย่างที่บอกไปแล้วว่าแค่เริ่มเปิดเทอมแรก ก็มีเพื่อนผู้หญิงหน้าใหม่หลายรายทยอยสูงแซงหน้าผม

    ในการวัดส่วนสูงครั้งที่สองตอนปลายเทอมแรก ขณะที่ผมสูง 153 ซม. เท่าเก๋ วงศ์ ศักดิ์ และบ๊อบ กิ๊บก็สูง 154 ซม. น้ำแข็ง มิ้ง แจน นุช เอ้ และปอ สูง 155 ซม. เท่ากัน แป้ง เพลิน และวรรณสูง 156 ซม. บิ๊กสูง 158 ซม. ส่วนสุสูง 159 ซม.

    เท่ากับว่ามีเพื่อนร่วมชั้นถึง 12 คน ที่ตัวสูงกว่าผม 

    ดังนั้น ผมที่เคยตัวสูงเฉียดๆ อันดับท็อปห้าของระดับชั้น สมัย ป.3 จึงต้องมาถูกเบียดหลุดอันดับท็อปเท็นไปเรียบร้อย ตอนเรียน ป.6

    ขณะเดียวกัน ก็มีเพื่อนอีก 4 ราย ที่ตัวสูงเท่าผม และอาจสูงกว่าผมเข้าสักวัน

    ผมจึงตกอยู่ในสภาวการณ์คับขัน เมื่อมีเพื่อนบางคนยังคงสูงนำหน้าตนเอง มีเพื่อนหลายคนเริ่มสูงแซงหน้าไป และมีเพื่อนอีกไม่น้อยกำลังไล่จี้ตามผมทัน

    สภาพการณ์เช่นนั้นส่งผลให้ผมมีสมาธิในเรื่องการเรียนลดน้อยลง แม้ผมจะยังสอบได้ที่หนึ่งของห้อง แต่กลับต้องตกลงไปเป็นอันดับสี่ของระดับชั้น (ทว่า ก็ยังเหนือกว่าวรรณ ที่คะแนนหลุดออกจากอันดับท็อปเท็นอีกหน)

    ผมเริ่มสงสัยว่าทำไมตนเองจึงทั้งเตี้ยและโง่ถึงขนาดนั้น?

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in