หลังจากได้สำรวจชีวิตของตัวเองในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ก็ได้พบว่า

ชีวิตเราแม่งมีหลายช่วงดีนะ

ช่วงอินกับเพลงไทย โคตรเหงา อินไปซะทุกเพลงแม้จะไม่ได้มีความรัก  ช่วงติ่ง วันๆเซฟแต่รูปอปป้า ดูคลิปแฟนแคม อ่านฟิคเป็นบ้าเป็นหลัง   ช่วงอินกับหนังสร้างแรงบันดาลใจ ดูมันซะทุกเรื่อง บางเรื่องก็สอนคติชีวิตจนจะไปบวชแล้ว   ช่วงหันหน้าหาพระธรรม เพราะเริ่มมีคำถามบ่อยๆว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร   ช่วงเข้าใจโลก ปลงมันทุกอย่างจนบางทีก็มีเวลานอนคิด เราทำอะไรอยู่วะ?

หรือ ช่วงที่อินกับการไปเที่ยวคนเดียวในที่ๆไม่เคยไป

ช่วงที่อินกับการถ่ายรูป แม้ว่าจะไม่มีกล้อง

ตลกดี

พอมาคิดดู หลังจากที่เราเริ่มไม่อินกับอะไรบางอย่างที่เราเคยบ้ากับมันมากๆ

เหมือนจะเข้าใจดีนะว่าตอนนั้นเราเป็นยังไง

แต่ก็เหมือนไม่เข้าใจว่าความรู้สึกนั้นมันเป็นแบบไหนแล้ว

บางอย่างลืมไปแล้ว

บางอย่างยังจำได้อยู่   โดยเฉพาะเรื่องที่เจ็บมากๆ หรือมีความสุขมากๆ

แต่ลืมไปแล้ว  ว่าเราเคยผ่านมันมาได้ยังไง

คุณจำได้ไหมว่าเราก้าวผ่านสิ่งนั้นได้ยังไง

ทั้งตอนที่กำลังจะผ่านความเจ็บปวด หรือกำลังจะผ่านช่่วงที่มีความสุขที่สุดไป

อย่าลืมนึกถึงมันนะ

เพราะมันเป้นสิ่งสำคัญที่ทำให้คุณเป็นคุณขึ้นมาได้กับทุกช่วงที่ผ่านมา