Title: Intervenor : 2nd [Your Smile]

Author: DiaryOfMyboys

Warning: 3 Chapters

          เป็นเวลาสองอาทิตย์แล้วที่เจ้าชายเจโน่ได้เรียนขี่ม้ากับครูฝึกคนพิเศษ

          พิเศษในหัวใจของเจ้าชายน้อย

          นานมาแล้วที่เจโน่คอยมองตามหลังพระสหายของพี่ชายคนนี้ ความโดดเด่นทั้งหน้าตาและความสามารถรวมถึงบุคลิกที่แตกต่างจากคนอื่น ๆทำให้ไม่สามารถละสายตาออกได้ จนนานวันเข้าก็ก่อกำเนิดเป็นความรู้สึกรักขึ้นในหัวใจของเค้า

แต่สำหรับอีกคน เจโน่คงเป็นแค่เจ้าชายเอาแต่ใจที่น่ารำคาญล่ะมั้ง

          ถึงจะรู้ว่าตัวเองไม่ได้สำคัญอะไรในหัวใจของมาร์ค แต่เมื่อมีโอกาสสักครั้งเจโน่ก็ขอเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่ได้อยู่ใกล้ ๆกันแบบนี้ไว้ให้มาก ๆ ทุกวันในการเรียนเจ้าชายจึงเป็นฝ่ายกระตือรือร้นมารอรับการฝึกฝนก่อนเสมอ

         ซึ่งวันนี้ก็เหมือนเดิมแต่สิ่งที่ต่างไปจากเดิมก็คือ ปกติมาร์คจะมาถึงหลังจากเจโน่มารอไม่นานนั่นก็คือช่วงสายๆของวัน แต่ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจนเที่ยงวันก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของครูฝึก

"โนอาห์เจ้าของแกหายไปไหนนะ ทำไมป่านนี้ยังไม่มาอีก ดูสิเราเป็นเจ้าชายนะปล่อยให้รอแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน"

ตอนนี้เจโน่คุ้นเคยกับเจ้าม้าใจดีตัวนี้แล้ว เค้าสามารถจูงมันมาเดินเล่นได้ แต่ก็ยังไม่กล้าขึ้นขี่มันด้วยตัวเองคนเดียว

"เจ้าชายอยู่นี่เอง กระหม่อมตามหาซะทั่ว"

จีซองทหารคนสนิทของเจ้าชายน้อยวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหา

"มีอะไรเหรอจีซอง ก็วันนี้เราต้องมาเรียนขี่ม้ากับท่านมาร์คไง"

"พระองค์ไม่ทรงทราบหรือพ่ะย่ะค่ะว่าวันนี้ท่านมาร์คจะไม่ได้มาสอน"

"เอ๊ะ ทำไมกันล่ะ"

"ก็วันนี้ท่านหมอเหรินจวิ้นคู่หมายของท่านมาร์คเดินทางกลับมาจากการไปศึกษาสูตรสมุนไพรที่ต่างเมือง ท่านมาร์คก็เลยไปรอรับที่ชายแดนตั้งแต่รุ่งเช้าแล้วพระย่ะค่ะ"

         คำบอกเล่าที่ได้ฟัง ทำเอาหัวใจเหมือนหล่นวูบ สมองมึนงงเหมือนโดนทุบลงมาที่หัว ได้แต่ปล่อยเชือกที่จูงม้านั้นให้กับจีซองรับหน้าที่พามันกลับคอก

         เดินเหมือนคนวิญญานหลุดจากร่างกลับไปทางปราสาท ในหัวคิดถึงแต่คนใจร้ายคนนั้น แค่บอกกันสักคำว่าจะไม่มาไม่ได้เลยหรือ

         และเหมือนโชคชะตายังเห็นเจโน่เจ็บช้ำไม่พอ เสียงฝีเท้าม้าไกล ๆนั้นทำให้เจ้าชายหันไปมองตาม แล้วก็ได้พบกับสิ่งที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เห็น

รอยยิ้มแสนจะมีความสุขบนใบหน้าของท่านมาร์ค

รอยยิ้มที่เขาปรารถนาจะได้รับมันบ้างสักครั้ง

รอยยิ้มที่มอบให้แก่คนที่นั่งอยู่ด้านหน้าบนม้าตัวเดียวกัน

รอยยิ้มที่ตอนนี้เจโน่รู้สึกอยากจะทำลายมันเหลือเกิน!!

       ปาดน้ำตาที่ไหลลงมาบนแก้มใสทิ้งไป ก้าวเดินอย่างรวดเร็ว แต่จุดหมายเปลี่ยนจากที่ตั้งใจว่าจะกลับไปห้องตัวเองเป็นห้องทรงงานของพระราชาแทน

ในเมื่อเขาดูเป็นเจ้าชายเอาแต่ใจนิสัยเสียอยู่แล้ว ถ้าเค้าจะเป็นมือที่สามขี้อิจฉาก็คงจะไม่แปลก 

รอยยิ้มนั้นถ้าเจโน่ไม่ได้มันมา ก็ไม่ต้องมีใครได้รับมันไปเลย

"เสด็จพ่อ ลูกรักท่านมาร์ค"

.

.

.

To be continued.

                         #inmarkno