**เรื่องราวที่เกิดขึ้นในฟิคนี้เป็นเพียงเรื่องมโนของผู้แต่งเท่านั้นอิอิ**

.

.

.

.

.

“ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอกันแบบนี้ได้ไหม”ทอมเอ่ยบอกขณะที่นอนซบอยู่บนอกของแฮร์รี่

ไม่มีคำตอบใดจากอีกฝ่ายมีเพียงความเงียบที่ตอนนี้ปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง

แฮร์รี่เคยคิดว่ามันจะต้องมีวันนี้สักวันที่ความสัมพันธ์ของเขาและทอมจะต้องจบลงแต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้

ความสัมพันธ์ของทอมและแฮร์รี่มันไม่ถูกต้องเพราะเขาทั้งคู่ต่างมีคนรักอยู่แล้ว ทอมคบอยู่กับแจ็ค และแฮร์รี่ก็คบอยู่กับฟินน์ทั้งหมดคือเพื่อนกัน เพราะเคยแสดงหนังด้วยกันมาก่อนทอมกับแฮร์รี่ค่อนข้างจะสนิทกันมาก ตอนทอมแสดงละครเวที แฮร์รี่ก็ไปดูคอยสนับสนุนทอมตลอด พอแฮร์รี่มีทัวร์คอนเสิร์ตทอมก็คอยไปให้กำลังใจแฮร์รี่อยู่ตลอดด้วยความสนิทและมีบางช่วงที่ทอมทะเลาะกับแจ็คบ้าง หรือแฮร์รี่ทะเลาะกับฟินน์มันทำให้ก่อเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นมา มันอาจจะเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจตั้งแต่แรกแต่มันก็ดำเนินมาเนิ่นนานเสียเหลือเกิน จนตอนนี้ทอมรู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้มันควรจะจบลงซะที...

“ว่าไง?”

“อื้อ”แฮร์รี่ตอบเพียงแค่นั้น

ทอมได้แต่มองหน้าแฮร์รี่ที่ตอนนี้ไม่แม้แต่จะหันมาสบตาเขา

“แฮร์รี่”ทอมเอื้อมไปจับหน้าของอีกฝ่ายให้หันมาสบตา “โอเครึเปล่า?”

“ถ้าฉันตอบว่าไม่โอเคนายจะให้เราคบกันแบบนี้ต่อรึเปล่าล่ะ?” ทอมทำหน้าไม่ถูกเมื่อแฮร์รี่ถามกลับมาแบบนี้เขารู้สึกดีกับแฮร์รี่นะ แต่ความสัมพันธ์แบบนี้ ไม่นานเดี๋ยวมันก็ต้องจบลงอยู่ดีเขาอยากให้มันจบก่อนที่อะไรๆ มันจะแย่ไปกว่านี้ ก่อนที่จะมีใครเสียใจไปมากกว่านี้ก่อนที่พี่แจ็คจะรู้ หรือก่อนที่ฟินน์จะรู้ พวกเขาต้องรีบจบมันลงเพราะมันอาจจะถลำลึกลงไปจนเขาทั้งคู่ไม่อาจถอนตัวเลยก็ได้

“ทอม...ฉันรักนายนะ”แฮร์รี่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง ค่อยๆ ประทับริมฝีปากไปบนหน้าผากอีกฝ่าย

แผ่วเบา…ราวกับกลัวว่ามันจะแตกสลายไป

แฮร์รี่ไล้จมูกลงมาที่แก้มและซอกคอของทอมอย่างอ้อยอิ่ง

“นี่พอแล้วแฮร์รี่” ทอมทักท้วง แต่อีกฝ่ายไม่ได้หยุดการกระทำใดๆ ลง

“ไหนๆก็จะจบกันแล้ว ขอทิ้งทวนกันหน่อยไม่ได้หรอ” แฮร์รี่กล่าวทว่าใบหน้ายังคงซุกไซ้อยู่แถวใบหู และซอกคอของคนใต้ร่าง

สัมผัสที่แสนวาบหวามยังคงดำเนินต่อไปแต่ทอมกลับรู้สึกว่ามันช่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่งราวกับว่าเขาทั้งคู่ไม่อยากให้มันจบลงเลยจริงๆ

ทั้งๆที่มันผิด ทั้งๆ ที่เขาทั้งคู่กำลังทำให้ใครอีกสองคนต้องเจ็บปวดแต่มันกลับมีความคิดผุดขึ้นมาว่า ถ้าเราทำแบบนี้กันต่อไป ไม่ให้แจ็คกับฟินน์รู้ มันก็คงไม่เป็นไร

ช่างเป็นความคิดที่แย่และเห็นแก่ตัวที่สุดเลยสินะ

ทอมและแฮร์รี่ยังคงดื่มด่ำกับรสจูบที่รู้สึกว่าไม่อยากให้มันหมดไปอยากจะเก็บเกี่ยว และซึมซับสัมผัสและไออุ่นจากกันและกันให้มากที่สุดมันช่างเจ็บปวด แต่ก็เป็นความสุขที่เขาจะเก็บเกี่ยวได้ เพราะหลังจากนี้มันคงไม่มีอีกแล้ว

ไม่อยากให้มันจบลง แต่มันก็เป็นไปไม่ได้...

ในตอนที่ความสัมพันธ์นี้มันเริ่มต้นขึ้นไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะล่วงเลยมาไกลถึงขนาดนี้ไม่มีใครคาดคิดว่าการที่คนสองคนรู้สึกดีๆ ต่อกัน มันจะทำให้ใครอีกสองคนจะต้องเจ็บปวดแม้แต่ตัวเขาและแฮร์รี่เองก็เจ็บปวดเช่นกัน

ทอมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อแฮร์รี่ค่อยๆดันตัวเองเขามา แฮร์รี่ผ่อนลมหายใจเล็กน้อย และขาทั้งสองข้างค่อยๆ แยกออกกว้างขึ้นและถูกบาดไว้บนบ่า แฮร์รี่เริ่มขยับสะโพกไปตามจังหวะแรงขับเคลื่อนทำให้ทอมเผลอครางออกมา และแฮร์รี่ก็ดูจะพอใจกับมันมากไม่ใช่น้อย

เสียงครางของทอมแทบจะหายไปทันทีที่แฮร์รี่โน้มตัวลงมาจูบเขาและเริ่มขยับสะโพกแรงขึ้นเรื่อยๆ ทอมเผลอจิกบนหน้าอกของแฮร์รี่ด้วยแรงอารมณ์

เสียงเนื้อกระทบกันเสียงร้องกระเสร่าจากคนใต้อาณัติยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้แฮร์รี่เร่งจังหวะมากขึ้นกว่าเดิมจากนั้นไม่นานร่างกายของแฮร์รี่ก็เกร็งกระตุก พร้อมกับปลดปล่อยออกมา

ความวาบหวามและเร้าร้อนมันได้จบลงแล้วพร้อมกับคนทั้งทั้งคู่ที่นอนทิ้งตัวลงบนเตียงนอนอย่างหมดแรงทอมเอื้อมมือไปคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างกลายเปลือยเปล่าแล้วหันหน้าไปหาแฮร์รี่ที่ตอนนี้เหมือนว่าจะหมดแรงจริงๆ แล้ว

“มองอะไร?”แฮร์รี่หันมาถาม หลังจากรู้สึกว่าทอมจ้องเขาอยู่นานแล้ว

“มองนายไง”แฮร์รี่ยิ้ม พร้อมพลิกตัวเองให้หันมาประชันหน้ากับทอม

นิ้วเรียวค่อยๆลูบไล้ไปตามกรอบหน้า และสันกรามของคนอีกฝ่าย เขาจะต้องคิดถึงมันมากแน่ๆ แฮร์รี่คิดในใจก่อนจะค่อยๆ พรมจูบไปบนหน้าผากของทอมอีกครั้ง เป็นครั้งสุดท้าย....

.

.

.

.

.

.

.

///TAlK ///

สวัสดีจ้าไม่รู้ว่ามีใครแอบชิปคู่นี้เหมือนเราบ้างไหมอะ เป็นคู่ที่แอบชิปมากนานมากแล้วจริงๆฝากกันด้วยนะ ชอบไม่ชอบยังไงก็ติชมกันได้เลยนะ และถ้าว่ามันสั้นไปต้องขออภัยจริงๆไปต่อไม่ได้แล้วค่า ยังไงก็ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะ 

รักส์

บี