Title : Night

Rate : PG-15

Couple : Jeno x Jaemin

Inspiration : (Song) Swim good - Hui of PENTAGON

Part : 2/4

Hash tag : #nightnomin

หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้นก็ผ่านมากว่าสามวันแล้วทุกสัมผัสยังคงตราตรึงในหัวใจของแจมินไม่จางหาย นี่คงเป็นครั้งแรกที่มีเซ็กซ์กับชายแปลกหน้าแล้วเขาเอาแต่นั่งคิดถึงเรื่องของอีกฝ่ายตลอดเวลาแบบนี้หัวเราะเยาะให้ตัวเองเสร็จก็พาร่างสูงโปร่งมายังบาร์เดิม

แจมินไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำไมถึงต้องมาที่นี่อีกเครื่องดื่มชนิดเดิมถูกสั่งมาทีเดียวห้าช็อต ร่างโปร่งกระดกมันเข้าปากภายในเวลาไล่เลี่ยกันจนหมดพนักงานคนเดิมมองอย่างอึ้ง ๆ ก่อนจะพยายามชวนคุย “คุณผู้ชายคราวก่อนก็มาที่นี่นะครับ มาถามหาคุณลูกค้า”

แจมินเลิกคิ้วมองก่อนจะพยักหน้ารับ “แล้ววันนี้ล่ะ”

“ยังไม่เห็นเลยครับ”

“อืม” ความร้อนของวอดก้าทำเอาเจ้าตัวต้องคลายปมเน็กไทออกแล้วปลดกระดุมสองเม็ดบนสุดเพื่อบรรเทาความอึดอัดเขาหันไปสั่งเครื่องดื่มอีกครั้งในปริมาณที่เท่าเดิม

กระดกลงคอด้วยท่าทีสบาย ๆแม้ว่าแท้จริงแล้วจะเริ่มเข้าใกล้กับคำว่าเมาแล้วก็ตาม มือหยาบกร้านจับเข้าที่ข้อมือเล็กก่อนจะช่วงชิงแก้วเล็กในมือมาถือไว้เขาจัดการดื่มมันจนหมดภายในอึกเดียวตามด้วยแก้วที่เหลือ

เจโน่วางธนบัตรจำนวนหนึ่งไว้ก่อนจะฉุดแขนของแจมินให้ลุกขึ้นท่าทีงุนงงแต่ก็ยอมเดินตามเขาต้อย ๆคือสิ่งที่แจมินยังไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้การ์ดสีดำถูกนำไปให้พนักงานรูดเพื่อเปิดห้องสวีทของโรงแรมอีกครั้ง

พวกเขาพากันมาหยุดยืนที่หน้าห้องเดิมตามจริงเจโน่ไม่ได้ตั้งใจจะใช้ห้องเดียวกับเมื่อคืนก่อนแต่มันคงบังเอิญที่เหลือเพียงห้องนี้ห้องเดียวแจมินหันมามองหน้าของคนข้าง ๆ ก่อนจะเอียงหน้าถาม “ติดใจหรือไงครับ”

เจโน่ยักไหล่แล้วผายมือให้อีกฝ่ายเปิดประตูห้องเข้าไปด้านในเขาเดินตามอีกฝ่ายเข้าไปด้านในติด ๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายปิดประตูตลอดเวลาเขานึกถึงคืนนั้นเสมอเพราะมันเต็มไปด้วยความสุขสมแน่นอนว่าเขาไม่ปฏิเสธว่าพวกเขาเข้ากันได้ดีขนาดไหน และเพื่อตอกย้ำว่าเขาสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปได้การได้ลองอีกสักครั้งก็คงจะช่วยให้คำตอบที่มีในใจมันชัดเจนขึ้น

คืนนี้เจโน่มีสติครบถ้วนผิดกับอีกคนที่แม้แต่จะเดินให้ตรงยังเป็นเรื่องยากสายตาหวานเยิ้มทอดมองมายังใบหน้าหล่อเหลาแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอแกร่งแล้วโน้มใบหน้าลงที่ซอกคอ กลิ่นน้ำหอมที่สดชื่นช่างมอมเมาเขาได้มากกว่าวอดก้าเพียวๆ เสียอีก

มือหนาลูบท้ายทอยอย่างนุ่มนวลก่อนจะนวดคลึงเพื่อให้อีกฝ่ายได้ผ่อนคลาย  “พนักงานบอกว่าคุณมาทุกวัน คงไม่ได้มารอใครใช่ไหมครับ”  เสียงอู้อี้ถามขึ้น ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปาก

“แล้วถ้าใช่ล่ะครับ”

“อ่า...ใครกันปล่อยให้คุณรอ”

“นั่นสิ ลงโทษเลยดีไหมมาปล่อยให้ผมรอได้ตั้งหลายวัน”  ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับสบตาคมตรงหน้า

“ลงโทษให้หนัก ๆ เลยนะครับ เอาให้แรงเลย”

รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้าของคนทั้งคู่ เสื้อผ้าทุกชิ้นถูกปลดออกภายในระยะเวลาอันรวดเร็วร่างกายเปลือยเปล่าถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยสีกุหลาบที่เจโน่เป็นคนสร้างมันขึ้นมาอย่างจงใจทั้งหน้าอก ทั้งหน้าท้องรวมไปถึงโคนขาด้านในเขาลากลิ้นชิมรสชาติมันอย่างละเอียดหมดแล้ว

เจโน่ย่อตัวลงมานั่งคุกเข่า ใบหน้าหล่อเลื่อนเข้ามาใกล้กับส่วนกลางของลำตัวเขาช้อนสายตามองแจมินครู่นึงก่อนจะจับแท่งเอ็นอุ่นแล้วเล็มเลียราวกับมันคือหวานเย็นรสโปรดการปรนเปรออีกฝ่ายด้วยปากเรียกเสียงครางในลำคอได้เป็นอย่างดีดูดดึงจนเกิดเสียงน่าอายก่อนจะถูกหยุดด้วยมือของคนที่ยืนอยู่

ร่างหนาถูกดึงขึ้นมาให้ยืนแล้วก็เป็นเขาเองที่ต้องร้องครางเบา ๆออกมาในเมื่อตอนนี้ตำแหน่งมันเปลี่ยนไปแล้ว แจมินครอบครองส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายขบเม้มส่วนปลายพลางหยิกล้อเหมือนมันคือของเล่นชิ้นใหม่ของเขา

มือหนาสอดเข้าไปที่กลุ่มผมนุ่มพร้อมกับออกแรงขยำเล็กน้อยมืออีกข้างลูบเบา ๆ ตามกรอบหน้า แจมินไม่ใช่คนสวยก็แน่ล่ะเพราะเขาเป็นผู้ชาย ความหล่อเหลานี้มันแฝงไปด้วยความน่ารักโดยเฉพาะตอนนี้ตอนที่กำลังอยู่ในบทรัก

“พอแล้ว” เสียงแหบแห้งบอกให้คนที่กำลังสนุกต้องหยุดแจมินยังคงดูดดึงแท่งร้อนแข็งอยู่ไม่ยอมปล่อย “แจมิน” เสียงดุที่ถูกใช้ทำเอาคนฟังต้องหยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมามอง

“ดุอีกสิ อยากโดนดุ” สีหน้าท้าทายของแจมินทำเอาเจโน่อยากแกล้งให้ลุกไม่ขึ้น

“อย่ามางอแงทีหลังแล้วกัน” เจโน่ดึงอีกฝ่ายให้ลุกขึ้นก่อนจะผลักลงเตียงอย่างแรงเสียงหัวเราะคิกคักดังลอดออกมาพร้อมกับเสียงหัวใจที่เต้นรัว

นานแล้วที่แจมินไม่ได้รู้สึกว่าตื่นเต้นกับเรื่องบนเตียงจนมาคราวนี้ที่มันดูต่างออกไปจากครั้งก่อนเจโน่ในความคิดแจมินก็แค่ผู้ชายหล่อที่มีเซ็กซ์ในระดับมาตรฐานทำให้เขาพอใจได้แต่ไม่ถึงกับโหยหาจนกระทั่งวันนี้ที่แจมินอาจจะต้องเปลี่ยนความคิด

กลับกันแจมินในความคิดของเจโน่เขาคือผู้ชายที่ดูไม่สะทกสะท้านที่จะมีเซ็กซ์กับคนแปลกหน้าดูกร้านโลกแต่มันก็คงเพราะอยากสร้างเกราะให้ตัวเองเท่านั้นมนุษย์เรามักจะหาสิ่งที่แข็งแกร่งมาทดแทนส่วนที่อ่อนแอในตัวเองเสมอ

ปากหยักพรมจูบไปตามกรอบหน้าก่อนจะครอบครองมันที่ริมฝีปากนุ่มกลิ่นวอดก้าในโพรงปากคือสิ่งแรกที่เขาได้รับ ของเหลวสีใสกลิ่นบุหรี่ถูกส่งเข้าไปเป็นการแลกเปลี่ยนตากลมเบิกกว้างพร้อมกับมือที่ทำท่าจะดันอีกฝ่ายออก

เจโน่ยึดมือของอีกฝ่ายไว้ก่อนจะเกี่ยวตวัดลิ้นหยอกล้อจนอีกฝ่ายยอมอ่อนและส่งของเหลวสีใสของตนเข้ามาในโพรงปากของเขาเป็นการแลกเปลี่ยนกันจูบอันยาวนานจนต้องผละออกเพราะต่างคนต่างต้องการอากาศหายใจ

ตัวช่วยในการสอดใส่ถูกหยิบออกมา “พกมาด้วยเหรอ”  แจมินถาม

“ครับ ก็เผื่อว่าต้องใช้แล้วมันก็ได้ใช้จริง ๆ”  ตายิ้มแบบพระจันทร์เสี้ยวคือครั้งแรกที่แจมินเพิ่งเคยเห็นมันสะกดสายตาเขาให้มองค้างไว้กว่าจะรู้ตัวใบหน้าหล่อก็ขยับเข้าใกล้จนลมหายใจอุ่น ๆรินรดที่ปลายจมูกของเขา  “มองอะไรครับ”

“เวลายิ้มแล้วตาก็ยิ้มด้วยแฮะ” นิ้วเล็กเกลี่ยเบา ๆ ที่ข้างแก้มก่อนจะเลื่อนไปลูบที่ดวงตาเจโน่ปิดมันลงเพื่อให้อีกคนได้จับมันตามใจชอบจูบลงที่เปลือกตาอย่างแผ่วราวกับกลัวว่าเจ้าตัวจะเจ็บ

มือหยาบจับข้อมือเล็กแล้วกดจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนอีกคนต้องชักมือหนีพลางหัวเราะไปด้วยสารหล่อลื่นถูกบีบออกมาเพื่อชโลมแท่งเนื้อร้อนของตัวเอง ร่างโปร่งจับไหล่แน่นก่อนจะยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงตรงส่วนนั้น

ช่องทางเล็กบีบรัดแน่นจนร่างหนาต้องนิ่วหน้าเขานวดคลึงบริเวณบั้นท้ายเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายพร้อมกับลูบหลังบางแจมินยังคงจับไหล่ของเจโน่แน่น ลายหายใจอุ่นเป่ารดใบหูพวกเขาค้างไว้แบบนั้นพอสมควรก่อนที่คนตัวบางจะเริ่มมีท่าทีผ่อนคลายแล้วเลื่อนมาประทับจูบ

เอวสอบขยับเบา ๆ ช้า ๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะเข้าไปเรื่อย ๆ โดยไม่รีบร้อนแรงอารม์ที่พุ่งสูงขึ้นทำให้แจมินใจร้อน เป็นเขาเองที่เป็นคนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแขนเล็กยันตัวเองไว้กับหน้าขาของเจโน่ เสียงครางสองเสียงดังระงมไปทั่วห้องมือหยาบลูบใบหน้าที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

เมื่อใกล้ถึงจุดหมายเขาก็เปลี่ยนมาเป็นการกอดรอบคอของเจโน่ไว้แทนเสียงเนื้อกระทบกันดังชัดกว่าเสียงไหน ๆร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมกับความรู้สึกอุ่นภายในช่องทาง ร่างโปร่งถึงโดยไม่ต้องได้รับการปรนเปรอเลยด้วยซ้ำเพราะในเมื่อเขารู้สึกดีกับด้านหลังแล้วด้านหน้าก็ไม่ใช่ปัญหา

แก่นกายใหญ่ถูกถอดออกพร้อมกับร่างบางที่ถูกอุ้มให้ลอยขึ้นเหนือเตียงนอนเจโน่พาแจมินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายแม้จะมีถุงยางอนามัยขวางกั้นไว้แต่เจลหล่อลื่นก็ยังคงอยู่ภายใน การล้างออกมันคงดีกว่าปล่อยทิ้งไว้

“เดี๋ยว” แจมินร้องห้ามขณะที่อีกฝ่ายตั้งท่าจะทำความสะอาดให้  “เดี๋ยวผมจัดการเองผมเกรงใจแล้วมันคงไม่ดีเท่าไหร่”

“อย่าดื้อน่า”

“ตามใจละกัน”

หลังจากที่ร่างกายสดชื่นเพราะน้ำเย็นจากฝักบัวแล้วพวกเขาก็มาจบลงที่เตียงเช่นเดิม แจมินขัดเขินเล็กน้อยที่ถูกดึงไปกอดเพราะสำหรับคู่นอนแล้วการนอนกอดกันเฉยๆ มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาเลย

“ถ้าตื่นก่อนให้ปลุกด้วย”  เสียงทุ้มพูดขึ้นท่ามกลางความมืด  “คราวก่อนก็ออกไปแล้วไม่ทิ้งเบอร์ติดต่ออะไรไว้ให้เลย”

“แบบนี้สินะถึงมารอที่บาร์ทุกวัน”

“อาฮะ”

“อยากสานต่อหรือไง”

“แล้วได้ไหมล่ะ” ความเงียบแผ่ปกคลุมไปทั่วห้อง แจมินไม่กล้าแม้จะขยับตัวเพราะเขาก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหลับไปหรือยังนอนกอดอยู่แบบนั้นหลายนาทีก่อนจะตัดสินใจเงยหน้ามองก็พบกับสายตาคมที่แม้ในความมืดมันก็ยังดูน่าค้นหาอยู่ดี  “ไม่ง่วงหรือไง”

“เอามือถือมาสิจะเมมเบอร์ให้”

“ก็แค่เนี้ยะ”

(2/4)

#nightnomin

วะฮู้วววววววววววววววววววว