เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
OS, SF takaruoneo1o95p
[AU]Right by your side#2
  • AU คนเลี้ยงหมาที่ตอนนี้ออกทะเลไปทางแฟนตาซีแล้ว

    Pairing : Takaru

    Rate : PG


    Warning : เหตุการณ์ทั้งเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากตชจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับบุคคลที่มีตัวตนอย่จริง ผู้แต่งไม่มีเจตนาทำให้เจ้าของชื่อเสื่อมเสียแต่อย่างใด





    เจ็บ


    เจ็บจังเลย


    โทรุ ช่วยด้วย 


    ช่วยผมด้วย

    .
    .
    .


    เพราะวันนี้โทรุลืมล็อคประตูเลยแอบหนีออกมาเที่ยว ไม่เคยออกมาข้างนอกคนเดียวเลย ตอนแรกก็สนุกมาก แต่สนุกเกินไปจนเกิดหลงทางซะได้ ค่ำแล้วยังหาทางกลับไม่เจอเลย กลัวไปหมด มองไปทางไหนก็เจอแต่คนไม่รู้จัก บางคนก็จะเข้ามาจับตัวด้วย ตกใจก็เลยเผลอวิ่งหนีไปทางถนน...


    เพราะว่าผมตัวเล็กรึเปล่าคุณลุงคนขับเลยมองไม่เห็น เหยียบผมเข้าเต็ม ๆ ทั้งล้อหน้าล้อหลังเลย


    เจ็บจัง ขยับตัวไม่ได้เลย


    โทรุต้องเป็นห่วงอยู่แน่ ๆ


    ต้องกลับบ้าน


    ทำไงดี ขยับไม่ได้เลย


    หายใจก็ไม่ออก อะไรอุดจมูกอยู่เต็มไปหมด


    แค่พยายามหายใจก็เจ็บไปทั้งตัว


    โทรุ...


    ช่วยด้วย...


    เจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว...


    .
    .
    .


    "น่าเวทนาจังนะเจ้าน่ะ พึ่งลืมตาดูโลกได้ปีกว่าเองแท้ ๆ ก็ดันต้องจากเจ้านายแสนรักไป"


    ใครน่ะ?


    "โดนเหยียบซะเละ กระดูกซี่โครงเล็ก ๆ หักละเอียดแทบทุกซี่ กระดูกสันหลังโดนป่น เครื่องในก็แตก เลือดออกเต็มไปหมด ก็แน่ล่ะ ไอ้รถที่เหยียบเจ้าน่ะมันรถบรรทุกสิบล้อเชียวนะ เหลือร่างไว้ให้ดูต่างหน้าก็ดีเท่าไหร่"


    ใคร?

    โทรุหรอ?


    "ข้าไม่ใช่โทรุของเจ้าหรอกเจ้าหมาโง่"


    พาผมกลับไปหาโทรุหน่อย


    "เสียใจด้วย ที่ ๆ เจ้าต้องไปไม่ใช่บ้านที่แสนอบอุ่นที่เจ้าเล่นซนหนีออกจนโดนรถเหยียบซะแบนแต้ดแต๋หรอก"


    โทรุ ขอโทษนะ


    "ไม่ยกโทษให้หรอก"


    ไหนบอกไม่ใช่โทรุ จะมาตอบแทนทำไม


    "เจ้านั่นจะต้องโกรธเจ้ามากที่หนีออกมา จะต้องวิ่งตามหาให้วุ่นเป็นวัน และสุดท้ายก็จะมาเจอเจ้านอนเน่าเป็นซากอยู่ริมถนน จะร้องไห้เสียใจที่ดูแลเจ้าไม่ดี"


    ขอโทษนะโทรุ ฮึก


    "ก็บอกว่าไม่ยกโทษให้ไงล่ะ"


    ลุงไม่ใช่โทรุซักหน่อย! อย่ามาโมเมนะ!!


    "ไม่ใช่ลุง เจ้าบ้า และสุดท้ายโทรุของเจ้าก็จะรับหมาตัวใหม่มาเลี้ยง ลืมเจ้าไปโดนสิ้นเชิง เจ้าหมาเตี้ย"


    ไม่เอา ไม่ยอมหรอก โทรุต้องรักผมคนเดียว


    "แต่เจ้าตายแล้ว เสียใจด้วยนะ"


    ผมตายแล้วหรอ?


    "ใช่สิ เลิกนอนทับร่างตัวเองแล้วลุกออกมาได้แล้ว นอนไปมันก็ไม่ลุกขึ้นมาหรอกนะไอ้ร่างเละ ๆ ของเจ้าน่ะ"


    ผมไม่ตายได้มั้ย?


    "ก็บอกอยู่ว่าตายแล้ว จะเปลี่ยนเป็นไม่ตายได้ไง"


    ผมจะกลับไปหาโทรุ


    "ก็บอกอยู่ว่าไม่ได้ ฟังไม่รู้เรื่องเรอะ"


    ทำไมลุงคุยกับผมได้? ผมกลับไปคุยกับโทรุได้มั้ย?


    "หมานี่มันโง่จริง ๆ ข้าไม่ใช่มนุษย์ ยังไม่รู้อีกหรอ"


    ลุงเป็นเทวดาหรอ? ผมขอพรได้มั้ย?


    "ข้าไม่ใช่เทวดา และข้าก็ไม่ให้พรหมา"


    ผมขอกลับไปหาโทรุ ให้ผมได้กอดตัวอุ่น ๆ ได้นอนตักอุ่น ๆ ของโทรุ


    "ข้าชักงง สรุปว่าเจ้าฟังข้ารู้เรื่องรึเปล่า บางทีก็ฟังบางทีก็ไม่ฟัง"


    ผมกลับไปหาโทรุได้ยัง เบื่อหน้าลุง


    "กลับไม่ได้โว้ยยยย"


    แต่ผมจะกลับบบบ


    "ไอ้เจ้าโทรุนั่นเลี้ยงเจ้ามายังไงให้ดื้อด้านขนาดนี้"


    อย่ามาว่าโทรุนะ! ตาลุงงี่เง่า!


    "ก็บอกว่าไม่ใช่ลุงไง เจ้าหมาตาถั่ว มองยังไงเป็นลุง"


    ไม่ได้มอง รู้จากกลิ่นต่างหาก กลิ่นคนแก่


    "เดี๋ยวปั้ด ตบให้แบนกว่าเดิม แต่เจ้านี่จมูกดีใช้ได้เลย สนใจมาอยู่กับข้ามั้ย ไม่ต้องไปปรโลก"


    ไม่เอา จะกลับไปหาโทรุ


    "ไม่ได้"


    งั้นก็ไม่ไป จะอยู่นี่ ปรโลกปรไหนก็ไม่ไป!!


    "คิดว่าจะขัดขืนได้หรอ"


    ถ้ามาใกล้กว่านี้จะกัดให้จมเขี้ยวเลย


    "ตัวเท่าเมี่ยง ทำเป็นปากดี"


    อย่ามาดูถูกชิวาว่านะ!!


    "เอางี้ดีกว่า ข้าถามหน่อย ถ้าเจ้ากลับไปแล้วจะทำไงต่อ เจ้าก็แค่วิญญาณหมา นอนซุกตักอุ่น ๆ ของเจ้านายเจ้าก็ไม่ได้ แค่ทำให้เห็นเจ้ายังทำไม่ได้เลย"


    ...


    "เงียบ ไงล่ะ เจ้านี่มันหมาโง่ชัด ๆ ยอมไปปรโลกซะดี ๆ หรือจะมาอยู่กับข้าดีล่ะ"


    ถ้าผมไปอยู่กับลุงผมจะได้อะไร


    "เป็นแค่หมาจะเอาเงินเดือนไปทำไม"


    ลุงจะใช้งานฟรี ๆ รึไง


    "ทีงี้ทำมาฉลาด แล้วเจ้าอยากได้อะไร"


    อยากอยู่กับโทรุ


    "งั้นไปปรโลกเถอะเอ็ง"


    แค่ตอนกลางวันหรืออะไรก็ได้ แค่ได้อยู่ด้วย ผมยอมให้ลุงใช้งานทุกอย่างเลย


    "แล้วเจ้าจะไปอยู่กับเค้ายังไง เป็นวิญญาณหมาเกาะติดเค้าไปหรอ"


    ลุงช่วยผมสิ ลุงเป็นเทวดานี่นา


    "ข้าไม่ใช่เทวดา"


    จะอะไรก็ช่าง แต่ลุงต้องทำให้ผมกลับไปเป็นหมาได้แน่ ๆ


    คุณลุงชุดดำตัวสูงนิ่งคิดนานสองนาน


    "ได้ ที่จริงงานข้าก็ไม่มีอะไร ข้าจะยอมทำตามเจ้าขอ แต่"


    แต่อะไร


    "เพื่อแลกกับการที่เจ้าจะได้กลับไปเป็นหมาตามที่ขอ หลังจากหมดอายุขัยเจ้าจะไม่ได้เวียนว่ายตายเกิดอีก ต้องอยู่เป็นสนุขรับใช้ข้าตลอดไป"


    ได้


    "หึ เจ้าหมาโง่ แต่ไม่ใช่ว่าตอนนี้เจ้าไม่ต้องทำงานนะ ข้าเรียกเมื่อไหร่เจ้าต้องมาหาข้าทันที"


    คิดดูก่อน


    "ไม่มีข้อโต้แย้ง ข้าจะทำสัญลักษณ์ไว้ที่หลังใบหูเจ้า ถ้าไม่มาจะเรียกให้หูแตก"


    เจ็บมั้ย


    "ไม่เจ็บ"


    ลุงชุดดำยื่นมือมาลูบที่หลังหูผม อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกร้อนวาบแล้วเจ็บจี๊ดขึ้นมาตรงที่ลุงแตะ


    ได้กลิ่นขนไหม้ด้วย


    "เสร็จแล้ว"


    ไหนบอกไม่เจ็บ


    "ข้าบอกงั้นหรอ ช่างเถอะ ไสหัวกลับบ้านเจ้าไปได้แล้ว"


    ผมรีบวิ่งกลับบ้านทันที ลุงนั่นยังพูดอะไรไม่หยุด ใครจะฟัง


    "อีกอย่าง ข้าแถมพรให้อีกข้อ...อ้าว ไปแล้ว ไอ้หมาเนรคุณ ขอบคุณซักคำก็ไม่มี"


    ผมวิ่งมาจนถึงบ้าน แปลกที่รอบนี้วิ่งทีเดียวก็ถึง ไม่หลงแล้ว ไปในบ้านยังเปิดอยู่ โทรุยังไม่นอนหรอ


    พอจะเดินเข้าไปโทรุก็เปิดประตูออกมาพอดี


    "ทากะ!!"


    โทรุเห็นผมจริง ๆ ด้วย ดีจัง ดีจัง ดีใจจัง โทรุกอดผมแน่นเลย


    "ไอ้หมาโง่ นายหายไปไหนมาทั้งวันห้ะ!"


    ผมขอโทษนะ แต่ผมกลับมาแล้ว โทรุไม่ร้องไห้นะ น้ำตาโทรุเค็มมากเลย


    "หิวรึเปล่า ขอโทษนะที่ดูแลนายไม่ดี นึกว่าจะหายไปแล้วซะอีก ขอโทษนะทากะ"


    โทรุไม่ผิดหรอก ผมดื้อเอง ผมต่างหากที่ควรขอโทษ นึกว่าจะไม่ได้กลับมาซุกตัวอุ่น ๆ ของโทรุแล้วซะอีก


    "ไปกินข้าวเถอะ อีกอย่างตัวนายเลอะมาก อย่างกับไปคลุกฝุ่นมา ต้องอาบน้ำ"


    เอ๊ะ... ไม่เอาอาบน้ำ ไม่อยากอาบน้ำ ลุงเทวดามาช่วยผมด้วยยยย






    TBC.(รึเปล่า)
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in