.

ในขณะที่รู้สึกเฟลกับชีวิต พยายามเขียนอะไรให้ออกมาจากหัวเท่าไหร่มันก็ยังไม่หมดซักที ความรู้สึกแย่ๆยังคงมีอยู่ มันเป็นอะไรที่ถาโถมเข้ามาแล้วก็จมอยู่อย่างนั้น จมไปกับความคิดซ้ำๆย้ำๆวนไปอย่างนั้น... 

...มันจะค่อยๆจางแหละ แต่มันต้องใช้เวลาเท่านั้นเอง

ในขณะที่ยังไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงกับร่างซึ่งแหลกสลายที่อยู่ก้นเหวลึกอันดำมืดนั้น 

ในขณะที่ยังรู้สึกแบบนั้น ในขณะที่ยังหมกมุ่นกับความทุกข์ทรมานนั้น... ก็มีคนโยนเชือกลงมา....

แบบไม่คาดฝัน แบบไม่คิดมาก่อนว่าจะมีบทสนทนาแบบนี้ ในเวลาแบบนี้ (ใครจะไปคิดฟระ !!!)

เธอเป็นคนดีมากอ้ะ เป็นคนที่แคร์คนอื่นด้วยใจจริงๆอ่ะ รู้สึกได้ถึงความจริงใจ ... แบบว่าชั้นพูดอะไรไม่ถูกเลย สารภาพว่าพอเห็นตัวอักษรที่พิมพ์มายาวเหยียดนั่นถึงกับอึ้งไปพักใหญ่ สติก็ไม่มีนะ ต้องขอเบรคไปอ่านกันเลยทีเดียว (ตอนที่เห็นข้อความนั่นเธอพิมพ์มายาวมากแล้ว //อาจจะพิมพ์มานานแล้วกว่าเราจะเห็น //ต้องพิมพ์ไปบอกว่ากำลังอ่านอยู่ ก่อนที่นางจะพิมพ์ไปเรื่อยๆยาวกว่านี้ ^^ //หลายอารมณ์มากนะตอนนั้น มันแบบเหมือนคนที่พยายามจะเข้มแข็งได้แล้ว แล้วมีคนยื่นมือมาปลอบมาแตะตัวอ่ะ น้ำตาแทบจะร่วงพรูลงมาเลย)

คือในสถานการณ์นี้เธอจะไม่รับรู้ก็ได้อ่ะ จะเพิกเฉย จะทิ้งไปเลยก็ได้ แต่นี่เธอยังเก็บมาใส่ใจ และพยายามอธิบายให้คนงี่เง่าเลิกงี่เง่าได้ //แบบว่า กรูนี่กลายเป็นตัวโง่งมไปเลย (นี่ชมนะเธอว์) แบบ..นี่กรูเป็นบ้าอะไรของกรูเนี่ย ไร้สติมาก //ขอบคุณที่มาเรียกสตินะ

ขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้เราพูดอะไรกันตรงๆได้ ตรงจากหัวใจ แบบไม่ต้องคิดสลับซับซ้อนให้ปวดหัวไปอีก ชอบที่เรายังพูดกันได้แบบนี้ (แต่ไม่ได้ชอบให้มันเกิดอะไรให้มันมีเหตุต้องมาคุยกันแบบนี้นะ มันโคตรเครียดเลยอ่ะ T_T )

ลองมาคิดๆดู เออ ทำไมชั้นต้องเชื่อนางด้วยเนาะ แต่ไม่รู้สิ มันรู้สึกว่าคนๆนี้เชื่อใจได้ ไว้ใจได้อ่ะ ทั้งๆที่ก็รู้จักกันแบบห่างๆมากเลยนะ (แม้นางจะเคยบอกว่า "สนิทน่าาาา" ก็เหอะ 555 //อย่าไปอะไรมากกับคำๆนี้ค่ะ ใครเคยคุยเคยรู้จักนางจะรู้ว่าสกิลการอ้อนของนางเทพมากกกก กั่กๆๆ)

รู้สึกได้ว่าถ้าไม่สบายใจถึงขั้นนั้นก็คงไม่พูดออกมาแบบนี้ แล้วก็รู้สึกว่านางทำเพื่อความสบายใจของตัวเองด้วยส่วนนึงนะ ก็เลยเออ ต่างคนต่างไม่สบายใจ แต่ต่างคนก็ต่างจริงใจต่อกันจริงๆ พ่ายแพ้ให้นางในจุดนี้เลยค่ะ ^^

คืนนั้นก็ได้แต่ขอโทษ เออ เราขอโทษกันบ่อยไปมั๊ยเนี่ย ^^ ขอโทษนะ มันไม่ควรจะมีเรื่องกวนใจให้ไม่สบายใจกันแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมากๆ 

จริงๆคืนนั้นชั้นมัวแต่ขอโทษอ่ะ ยังไม่ได้ขอบคุณเลย...

ขอบคุณนะที่โยนเชือกลงมา ... กำลังพยายามไต่ขึ้นไปนะ ... 

.

.

แล้วตอนเช้าก็ได้ยินเพลงนี้เป็นเพลงแรกเลย โอยยย น้ำตาแทบไหล T_T นี่กรูทำอะไรลงไป ...