หลังจบเล่ม Kashmir If You Can แพร—ฉัตรพร นักเขียนผู้อยู่ไม่ติดที่ของเราก็เริ่มเอาโปรเจ็กต์ใหม่มาคุยต่อ เป้าหมายของแพรคือช่วงปลายปี (ที่แล้ว) อยากไปเที่ยวดูงานคริสต์มาสและเคาต์ดาวน์ที่ลอนดอน ก็เลยเป็นอันรู้กันว่าเราจะคิดว่าจะได้เรื่องราว (ต้นฉบับ) และสมุดบันทึกการเดินทางสนุกๆ ของแพรกลับมาเป็นของฝากจากลอนดอน...

แล้วแพรก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เธอกลับมาพร้อมเรื่องเล่ามากมาย รูปถ่ายจำนวนมหาศาล และสมุดบันทึกที่แปะนู่นวาดนี่อีกปึกใหญ่ ดูท่าแล้ว เราน่าจะได้งานเล่มใหม่จากแพรเป็นเรื่องราวของการไปตระเวนลอนดอนนี่แหละ 

แต่ยังไม่ทันได้เริ่มลงมือทำอะไร แพรก็หายหน้าหายตาจากพวกเราไปครึ่งเดือน...

และกลับมาอีกครั้งพร้อมสมุดบันทึกการเดินทางเล่มใหม่

“ไปญี่ปุ่นมาค่ะพี่ สนุกมากเลย เดี๋ยวแพรว่าจะ...” 

“แล้วลอนดอนพี่ล่ะ” (ตัดบทและทวงงานอย่างเลือดเย็น)

“พี่ แต่ญี่ปุ่นของแพรคราวนี้มันสนุกมากเลยนะ แพรไปอยู่แบบ couchsurfing มา”

รู้ตัวอีกทีเราก็นั่งฟังแพรเล่าเรื่องการไปอาศัยนอนค้างที่บ้านคนญี่ปุ่นแปลกหน้าอย่างสนุกสนาน เราสนใจเวลาแพรเล่าถึงการเข้าเว็บไซต์ couchsurfing.com เพื่อหาบ้านพัก สนุกเวลาที่ฟังแพรพูดถึงการเปิดประตูเข้าไปในบ้านของคนแปลกหน้าที่เธอต้องไปค้างอ้างแรม ใครจะรู้ว่าหลังประตูบานนั้นจะเป็นอย่างที่คิดไว้หรือเปล่า เราชอบฟังแพรเล่าบทสนทนาและความเป็นอยู่ของครอบครัวคนญี่ปุ่น หน้าที่ของพ่อบ้าน แม่บ้าน ไปจนถึงของเจ้าตัวเล็กของแต่ละบ้านที่แพรได้สัมผัส

ไปญี่ปุ่นคราวนี้ แพรตระเวนไปหลายจังหวัดในย่านคันโต แต่ก็ใช้เวลาส่วนมากไปกับการเดินเที่ยวใกล้ๆ บ้านพัก แช่ออนเซ็น กินข้าวกับเพื่อนใหม่ ถ้าถามว่าประทับใจอะไรที่สุด คำตอบคงไม่ใช่ชื่อสถานที่ท่องเที่ยวอย่างที่ใครคาดหวัง แต่น่าจะเป็นชื่อเจ้าของบ้านสักหลังที่เปิดประตูและให้การต้อนรับเธออย่างอบอุ่น

รู้ตัวอีกที เราก็ตกลงปลงใจหยิบ Knock Knock, Kanto มาทำเป็นหนังสือไซส์มินิแทรกระหว่างโปรเจ็กต์อย่างคนใจร้อน—ไม่ใช่อะไร เพราะเผลอทีไร แพรก็จะหายตัวไป และกลับมาพร้อมกับสมุดบันทึกใหม่อีกเล่มทุกที

ไปญี่ปุ่นอีกละ?

ไม่เบื่อเหรอ?

ก็ไม่แปลกถ้าใครเกิดคำถามพวกนี้ เพราะเดี๋ยวนี้ญี่ปุ่นไปง่ายเหลือเกิน ไหนจะโปรโมชั่นตั๋วเครื่องบินที่ลดราคาแทบจะรายเดือน แถมไม่ต้องขอวีซ่าก็เที่ยวสบายๆ ไปสิบห้าวัน ดูแล้วเหมือนคนรอบตัวเราจะไปญี่ปุ่นกันบ่อยกว่าเชียงใหม่หรือภูเก็ตเสียอีก

 

เราเองก็ไปญี่ปุ่นอีกครั้งด้วยเหตุผลง่ายๆ ว่าจองตั๋วเครื่องบินราคาถูกได้พอดี แต่จะไปทั้งที เราก็ไม่อยากไปทำอะไรซ้ำเดิมที่เคยทำ หรือไปเที่ยวตามสถานที่แนะนำที่ก็เคยไปมาบ้างแล้ว แต่เพราะเป็นการจะได้ไปเที่ยวแบบไม่ได้ตั้งใจมากนักก็เลยเกิดความคิดขึ้นมาว่า ถ้าอยากไปเที่ยวได้บ่อยขึ้น การเที่ยวแต่ละครั้งก็ต้องใช้เงินให้น้อยลง

ญี่ปุ่นครั้งนี้เราปักหมุดในแถบ ‘คันโต’ อันครอบคลุมเมืองหลวงอย่างโตเกียวและจังหวัดใกล้เคียง—แน่นอน เราเริ่มจากโตเกียว 

และแน่นอนอีกว่า หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่ไกด์บุ๊คที่แนะนำว่าควรไปเที่ยวที่ไหนได้เลย  เราแค่อยากเล่าวิธีเที่ยวที่ทำให้เราได้รู้จักกับคันโตในแบบของเรา ว่าจริงๆ แล้วการท่องเที่ยวอาจไม่จำเป็นต้องไปนอนโรงแรมดีๆ ไม่จำเป็นต้องไปให้ครบทุกสถานที่แนะนำ วิวไม่จำเป็นต้องสวย และอากาศก็ไม่จำเป็นต้องดี

15 วัน 14 คืน กับการขอไปพักที่บ้านคนแปลกหน้าเกือบทั้งทริป (Couchsurfing) จากที่คิดว่าจะได้แค่ที่พักฟรี แต่เรากลับได้เรื่องราวดีๆ กลับมาเต็มกระเป๋า

และญี่ปุ่นคราวนี้ก็ทำให้รู้จักญี่ปุ่น ผ่านชีวิตคนญี่ปุ่นที่ยินดีเปิดประตูรับเราเข้าบ้าน จนเราคิดว่า เราได้ใกล้ชิดญี่ปุ่นมากกว่าทุกครั้งก็คราวนี้

ไปหาที่นอนแถวคันโตด้วยกันนะ :)