"So live a life you will remember"
เห้ย! นี่แหละคำตอบแบบ "short term" คือคำตอบที่ทำให้เส้นทางที่เดินเริ่มเป็นเส้นไม่ใช่เป็นผืนช่วงสองถึงสามปีที่ผ่านมานี้อยู่กับสิ่งนี้มาตลอดพยายามทำทุกอย่างที่ไม่ให้เวลาเพียงแค่ผ่านไปแต่ละวันด้วยสิ่งแวดล้อมและสังคมไหนจะความคาดหวังของครอบครัวทำให้ใจมันไม่กล้าที่จะระโดดอกไปสู่ "โลกใบกว้าง" ใบนั้นอย่างเต็มที่แต่ที่สุดแล้วกรอบสี่เหลี่ยมที่วางกันมารุ่นต่อรุ่นก็เริ่มมีรอยแยก.
ปัจจุบัน ความสงสัยมันดันกลับมาในสองสามวันนี้ "ทำไม" เราเกิดมา? กลายเป็นคำถามใหม่ที่ต้องหาคำตอบแถมมาด้วยกับ "what is my life's purpose" ด้วยความฝันที่มีมาตลอดเริ่มมีสิ่งรบกวนให้ลังเลว่าเส้นทางนั้นมันเป็นเส้นจริงๆหรือเราแค่เดินอยู่ใน "เขาวงกต" เพราะเส้นทางน่ะมันมีอยู่แต่เส้นชัยสิไม่เห็นอยู่ข้างหน้า
เส้นทางใหม่ อาจจะอยู่แยกหน้าแล้วเมื่อไหร่จะถึงแยกเมื่อใดเล่าเราจะพบ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in