ฉันเชื่อว่า ทุกชีวิตย่อมเจอกับปัญหาอยู่แล้ว จะช่วงเวลาใด ของอายุ อุปสรรคมันเหมือนเป็นสิ่งที่ใหญ่เสมอ ช่วงเวลาที่ผ่านมาของเทอมที่แล้ว ฉันผิดหวังกับการเรียน เพียงเพราะเกรดที่ออกมา ปรากฏว่าได้ "E" มันเหมือนเป็นตัวตอกย้ำ ว่าตัวฉันไม่เก่งและไม่ได้เรื่อง เผลอ ๆ มันเหมารวมถึง ไม่เหมาะที่จะเรียนวิชาโท สาขานี้ และ"ช่วงเวลาที่ยากที่สุด คือช่วงเวลาของการของตัดสินใจ เพราะหลังจากการตัดสินใจ คือการต้องทำในสิ่งที่เลือก" แม้ว่าจะเต็มไปด้วยความหวังดี คำแนะนำ แต่ที่สุดแล้ว มีเพียงแค่เราที่รู้ดีต่อหัวใจตัวเอง ฉันเชื่อว่า ความผิดพลาดคือเรื่องปกติของบนโลกใบนี้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เวลาที่เราเจอกับมันกลับกลายเป็นว่า เป็นเรื่องที่ร้ายแรงและไม่ควรให้อภัยตัวเอง เราโทษตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเกิดเป็นภาวะเครียด และกลัว เมื่อต้องเริ่มทำสิ่งใหม่อีกครั้ง เรากลัวทุกสิ่งว่ามันจะต้องพังไม่เป็นท่า และล้มเหลวอย่างที่เคยเจอ หากแต่สภาวะตอนนั้น คือการจมอยู่กับความรู้สึกแย่ ๆ จนกระทั่ง ช่วงเวลาผ่านไป เมื่อเราเริ่มสติ และ เรียนรู้ความผิดพลาดอีกครั้งอย่างใคร่ครวญ เราจะพบว่า ความก้าวพลาดและล้มในวันนั้น คือการได้รู้หัวใจตัวเองอย่างชัดเจนในวันนี้  คือการได้รู้จักความล้มเหลวว่ามันคือส่วนหนึ่งในส่วนผสมของความสำเร็จ  เพื่อที่จะนับหนึ่งอีกครั้ง เพื่อที่จะฉลาดอีกครั้ง  ความเสียใจเราอาจลดน้อยลง ความเข้มแข็งของเราจะเพิ่มขึ้น และความเข้าใจต่อสิ่งที่เราทำมากขึ้น เรากลายเป็นคนใหม่ที่มีส่วนผสมจากการที่ผ่านความผิดพลาด เรามองมันในแง่บวกมากขึ้นและยอมรับที่อยู่กับมันได้ดีขึ้น