เซธไม่ชอบดื่มกาแฟ
รสชาติขมเฝื่อนบาดลิ้น
เกินกว่าที่เด็ก13อย่างเขาจะรับไหว
ทุกๆอย่างที่มีส่วนผสมของกาแฟ
จะอเมริกาโน่
มอคค่า
ลาเต้
เอสเปรสโซ่ที่เขาว่าเข้ม
อะไรก็ตาม แม้กระทั่งนมกาแฟ
เขาเกลียดมันทั้งหมด
แต่กลับชอบกลิ่นของกาแฟเอาเสียมากๆ
"วันนี้พี่ดูเหนื่อยกว่าทุกวันนะ"
"ก็วันนี้ควิซรวด4วิชาอะดิ"
"เมื่อคืนก็อ่านรัวๆ?"
"ไม่ได้นอน"
"มอปลายนี่ลำบากจัง"
เซธกล่าว พลางวาดขาขึ้นคร่อมเบาะจักรยาน
ยกแขนขึ้นกอดเอวคนปั่น ก่อนจะฟุบใบหน้าลงกับแผ่นหลังหวังจะแอบงีบซักพัก
วันนี้ผิวเนื้อใต้ดวงตาสีอัลมอนด์คล้ำเป็นพิเศษ
เซธรู้ดี
พี่ชายวัย17ปีตรงหน้าโด๊ปกาแฟรุนแรงแค่ไหนในแต่ละวัน
กลิ่นกาแฟติดเสื้อมาขนาดนี้
เพราะชอบกลิ่นกาแฟเอาเสียมากๆ
ยิ่งเป็นกลิ่นกาแฟอ่อนๆที่ผสมปนเปกับกลิ่นสบู่และน้ำยาปรับผ้านุ่มบนตัวรุ่นพี่คนนี้แล้ว
"ละ หลับอีกละ"
"น่า แปบเดียว"
ก็ถ้าไม่(แกล้งทำเป็นว่า)หลับ
จะได้ฟุบหน้าจนได้กลิ่นกาแฟอ่อนๆแบบนี้ได้ยังไงเล่า
"ปั่นช้าๆ"
"เอ๊า ทำไม"
"บอกให้ปั่นก็ปั่นไปเถอะน่า!"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in