"กีฬาสี" คำพูดที่ใครได้ยินตั้งแต่ครั้งแรกก็คงรู้สึกเบื่อหน่าย ทุกคนเป็นแบบนี้หรือเปล่าคะ ?สำหรับตัวเราเอง เราไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่ายเลยสักนิด กลับกัน เรามองว่ากีฬาสีเป็นอะไรที่ตื่นเต้นและดูสร้างสีสันมาก ๆ ให้กับชีวิตของเรา ทุกครั้งที่ได้เชียร์ ทุกครั้งที่ได้ร้องเพลง ทุกครั้งที่ได้มีส่วนร่วมในกีฬาสี เรารู้สึกมีความสุขมาก ๆ เลยล่ะ
แต่นับวันความสนุกของกีฬาสีก็เริ่มลดลงตั้งแต่เราขึ้นมัธยม
เรารู้สึกว่านับวัน กีฬาสีขาดสีสันลงไปมากขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ และ เรื่อย ๆ เราอยากจะเชียร์ อยากจะร้องเพลงดัง ๆ เพื่อส่งไปให้ถึงผู้นำเชียร์ที่เต้นอยู่ข้างล่าง แต่พอมองไปรอบ ๆ ตัวเราแล้ว กลับไม่มีใครคนไหนที่รู้สึกสนุกสนานไปกับกีฬาสีเลยสักนิด
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเริ่มคิดว่า ในปีของเรา เราจะทำให้ทุกคนบนแสตนด์เชียร์รู้สึกมีความสุขที่ได้เชียร์ไปด้วยกันกับเราให้ได้
และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำให้เราได้มายืนอยู่ในจุดที่เรียกว่า "ประธานสี"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in