ภายในบ้านที่ออกแบบเองกับมือ ก็มีลูกเล่นและวิธีการที่ช่างคิด เช่นการเอาไม้มาตอกติดกันและหันด้านสันออกเพื่อให้ได้ texture ที่สวยงามและไม่มีรอยของตะปู เรียกว่าเป็นพื้นปาเกต์แบบ handmade ก็ว่าได้ นอกจากนี้ยังได้เห็นการ customize สิ่งก่อสร้างต่างๆ ให้เอื้อต่อประโยชน์ใช้สอยอย่างน่ารักน่าชัง เช่นการเจาะรูที่พิ้นเพื่อที่จะได้ให้มองเห็นคนครัวทำกับข้าวระหว่างนอนพัก การสร้างโถใส่ข้าวสวยยักษ์เพื่อความง่ายในการตักบาตรพระหลายๆ รูป หรือการสร้างสะพานให้ ยก (เรือจะได้ผ่านได้) หรือ เอียงทแยง (รถคันยาวๆ จะได้หักเข้าได้) ล้วนแล้วแต่ทำให้พวกเราประทับใจความเก๋าของครอบครัวนี้

คนในครอบครัวยึดหลักดำเนินชีวิตที่นายเลิศสอนคือ พรหมวิหาร 4 (เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา) หลักนี้ เห็นเป็นโลโก้ หมายเลขบวกที่จะใช้ประทับอยู่ในทุกๆ ธุรกิจและผลิตภัณฑ์มาจนถึงทุกวันนี้

จากการเดินชมบรรยากาศพร้อมเรื่องราวของตัวสวนตัวบ้านและครอบครัวนี้ แม้พวกเขาเหล่านั้นจะไม่อยู่แล้ว แต่เราก็สัมผัสได้ถึงความใส่ใจ ความสร้างสรรค์พิถีพิถันในการใช้ชีวิต และทึ่งในวิสัยทัศน์ของคนในบ้าน (เอ้อ โรงพยายาลเลิดสิน ก็เป็นของตระกูลนี้ด้วยนะ) แหม่ ชีวิตของนายห้างฯ ที่บุกเบิกการซื้อที่ดินเก็งกำไร นุ่งโสร่งแตะตะกร้อ แถมยังมีสัตว์เลี้ยงเป็นเสือดาวจะธรรมดาได้ยังไง

ยังมีเรื่องราวน่าสนใจอีกมากที่พวกเราจำมาเล่าได้ไม่หมด ถ้าใครเผอิญว่างตรงกับช่วงเวลาที่เค้าเปิดให้เข้า แนะนำให้ลองเข้าไปลองรับชมรับฟังกันนะครับ รับรองต้องอึ้งทึ่งไม่แพ้พวกผมแน่นอน!