มิ้นท์เป็นสาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มที่ชำนาญการเที่ยวชนิดหาตัวจับยาก!  เธอเดินทางมาครบแล้วทั้งเจ็ดทวีป ตั้งแต่เอเชีย แอฟริกา ออสเตรเลีย ยุโรป อเมริกาเหนือ อเมริกาใต้ ยันแอนตาร์กติกา เคยไปเหยียบมาแล้ว 60 กว่าประเทศ! และมี 30 กว่าประเทศที่เป็นทริป ‘หญิงเดี่ยวเที่ยวคนเดียว’

ระหว่างเที่ยวเธอหมั่นถ่ายรูปและจดบันทึก นำข้อมูลที่ทั้งอ่านสนุกและเป็นประโยชน์มาลงบล็อก www.iroamalone.com อย่างสม่ำเสมอ การเดินทางของมิ้นท์น่าสนใจ จนเธอได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสิบสองนักเดินทางของโปรเจ็กต์พิเศษ ‘คนค้นฅน 12 ฅนค้นโลก’ และยังได้เป็นพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำ BeNice อีกด้วย

มิ้นท์เป็นคนมีอารมณ์ขัน เที่ยวสนุก ช่างสังเกต และขยันทำความรู้จักกับผู้คน ตัวหนังสือในบันทึกการเดินทางของเธอจึงเหมือนมีชีวิต แต่ละถ้อยคำที่โลดแล่นอยู่บนหน้ากระดาษ พาผู้อ่านไปไกลกว่าการบอกเล่าว่าหญิงสาวคนหนึ่งไปทำอะไรที่ไหนบ้างในเส้นทางสายทรานส์ไซบีเรีย

I ROAM ALONE ทำให้เราสัมผัสได้ถึงการค้นพบตัวเองและการเรียนรู้ชีวิต คุณๆ เองก็คงมีสถานที่บนโลกนี้ที่อยากไปเยือนอีกมากมาย แต่ไม่มีโอกาสสักที หนังสือเล่มนี้ บอกพวกเราว่า...ไปสิ ไปตามที่ใจฝัน

ฉันจำได้ว่า คุณพ่อเป็นคนแรกที่บอกให้ฉันเริ่มจดโน้ตเวลาเดินทาง เผื่อว่าต่อไปจะได้เอามาเขียนหนังสือ

ตอนนั้นฉันตอบคุณพ่อไปสั้นๆ ว่า
“ไม่เอา ไม่ชอบเขียนหนังสืออะ”
   
ฉันคิดจริงๆ ว่าตัวเองเขียนหนังสือไม่ได้ เพราะไม่รู้จะเริ่มยังไง บรรยายแบบไหน จะจับเอาเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นมาเล่ายังไงให้น่าสนใจ
“ทำไม่ได้ ไม่อยากทำ” นี่คือสิ่งที่ฉันย้ำกับตัวเอง…
 
คุณแม่เป็นคนถัดมาที่บอกให้ฉัน ‘เขียน’

การบอกครั้งนี้เป็นคำสั่งกลายๆ เพราะคุณแม่ยื่นคำขาดว่าถ้าฉันอยากจะเดินทางต่อ ฉันต้องเขียนบล็อกหรือทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการเดินทาง เพราะคุณแม่ไม่อยากให้ฉันเดินทางเรื่อยเปื่อย แล้วเก็บเอาประสบการณ์ไว้กับตัวโดยไม่ทำประโยชน์อะไรกับมัน

“เวลาแกเดินทางแล้วโทร.มาเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้ฉันฟัง มันสนุกจะตาย ทุกครั้งที่ได้ฟังเรื่องของแก ก็เหมือนว่าฉันได้เดินทางติดกระเป๋าไปกับแกด้วย เขียนหนังสือสิ คนอื่นที่เขาไม่มีโอกาสจะได้บินร่อนทั่วโลกแบบแก เขาจะได้ร่วมเดินทางผ่านตัวหนังสือของแกไง” 

ก้าวแรกในเส้นทางการเขียนไม่ง่ายเลย แต่เชื่อมั้ยว่ายิ่งเขียนมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้ว่าตัวเองชอบการเขียนมากขึ้นเท่านั้น คงเพราะการเขียนเป็นหนึ่งในวิธีการแสดงออกทางอารมณ์ที่ทำให้เราได้เผยความคิด ความรู้สึกต่อเหตุการณ์นั้นๆ ได้อย่างใจอยาก

การสนับสนุนและแรงผลัก (สุดแรง) ของที่บ้าน เป็นจุดเริ่มต้น ‘การเขียน’ ถ่ายทอดเรื่องราวการเดินทางของฉันในหนังสือเล่มนี้

I ROAM ALONE เป็นหนังสือเล่มแรก (และขออย่าให้เป็นเล่มสุดท้าย) ของฉัน เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับมิตรภาพ เรื่องราวของมนุษย์ ข้อคิดและบทเรียนต่างๆที่ฉันได้เรียนรู้ ผ่านการเดินทางด้วยรถไฟสายทรานส์ไซบีเรียร่วมสองเดือนตั้งแต่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน และจบลงที่เมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ประเทศรัสเซีย

ขอให้ผู้อ่านเตรียมตัวและเตรียมใจให้พร้อม สะพายเป้คู่ใจ แล้วกระโดดขึ้นรถไฟไปกับมิ้นท์ได้เลยค่ะ
   
ปู๊น ปู๊น