Directed by : เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
Stars : ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์, ออกแบบ-ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง,

เราไม่เคยดูหนังของเต๋อมาก่อน แถมเรื่องนี้เป็นหนังไทยในรอบห้าปีของเรา (เรื่องล่าสุดที่ดูคือคิดถึงวิทยา) และเราต้องยอมรับว่าเราชอบเรื่องนี้มากกว่าที่เราคิด

เนื้อเรื่องค่อนข้างเรียบง่าย ไม่หวือหวา เข้าใจได้ง่ายซึ่งตรงนี้แหละที่เราชอบ เราชอบความเรียบง่ายของหนังเพราะว่าเรารู้ว่ามันเหมือนกับชีวิตจริงๆ ของคนเรานั่นแหละ ชีวิตคนเราจะเอาอะไรมากนักกันล่ะจริงไหม รัก อกหัก มูฟออนต่อไป เออ ก็แค่นั้นแหละ

ครึ่งแรกของหนังเรารู้สึกขัดใจกับ dialogue ในหนังนิดหน่อย รู้สึกว่ามันดูประดิษฐ์เกินไป มันทำให้เราสงสัยว่าถ้าคนเราพูดคุยกันแบบนี้ในชีวิตจริงๆ แล้วเราเข้าใจที่อีกคนหนึ่งต้องการสื่อสารออกมาเหรอ ถ้าลดความพยายามที่จะทำให้บทพูดมันดูคูล ๆ คม ๆ ลดซักหน่อย เราคงชอบมากกว่านี้

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราชอบ message ที่หนังนี้บอกเรานะ ไม่ว่าจะเป็นยังไง ชีวิตจะพบเจอเรื่องร้ายดียังไง คนเราก็ต้องมูฟออน อย่าจมปลักกับความรู้สึกเดิมๆ ที่มันไม่ได้ส่งผลดีกับชีวิตเราเลย จะช้าเร็วก็ได้แต่สุดท้ายแล้วเราต้องมูฟออน แต่ว่าการมูฟออนของเรานั้นบางทีก็เป็นอาจจะเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัว (ไปหน่อย) เอาเหอะ มนุษย์ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ จะแบกรับความรู้สึกทั้งหมดไว้คนเดียวก็ไม่ไหวหรอก 

การเล่าเรื่องไม่ได้บอบช้ำเหมือนควักหัวใจออกมาทุบๆๆๆ ขนาดนั้น คนที่มูฟออนได้หรือมูฟออนไม่ได้ก็ไปดูภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ทั้งนั้น สำหรับเราแล้วแค่เข้าไปเสพงานภาพก็คุ้มค่าแล้ว ได้ยินคำชมเกี่ยวกับการกำกับภาพของเต๋อมานาน พอได้ไปดูเรื่องนี้เองจริง ๆ ก็พบว่า เออ ควรชมจริง ๆ มีหลายฉากเลยที่แคปไว้ (ในใจ) งานภาพเราให้ 10/10 เลย ชอบ

anyway, ความรู้สึกและความทรงจำมันไม่ได้ทิ้งลงง่ายๆ เหมือนทิ้งของลงถุงดำหรอกนะ ให้เวลาตัวเองเหอะ ไม่เป็นไร