" สักเดี๋ยวนะพี่จ้าน ผมจะชนะเเล้ว "

เซียวจ้านยกมือตบหน้าผากตัวเอง....

นี่ก็สี่ทุ่มกว่าเเล้วที่อี้ป๋อไม่ยอมละจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ มือเรียวยังกดแป้นคีย์บอร์ดกับเมาส์ยิกๆ ตอนช่วงสามทุ่มกว่าเขาก็มาเตือนให้อี้ป๋อไปนอนตั้งนานเเล้วเพราะพรุ่งนี้เขารู้ว่าเจ้าเด็กนี่มีสอบกลางภาคเเต่เช้า

 " อะไร อี้ป๋อยังไม่ยอมไปนอนอีกเหรอ "

" พี่เซียวอิง "

เขาหันไปมองเเฝดพี่ของเขาที่ชื่อเซียวอิง ที่อายุมากกว่าเขาอยู่1ปีถ้านับตอนนี้พี่เขาก็อายุ29

" อืม พรุ่งนี้มีสอบด้วย ยังไม่ยอมนอนสักที "

เซียวจ้านกอดอกพลางถอนหายใจ อี้ป๋อเป็นเด็กดื้อที่เขาต้องใช้เวลานานมาก กว่าจะเอาชนะเจ้าเด็กนี่ได้ และถึงเเม้เขาจะดุสักเเค่ไหน อี้ป๋อก็ยังเป็นฝ่ายชนะเสมอ

พี่เซียวอิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะวางกระเป๋าเอกสารลงที่พื้นก่อนจะเดินดุ่มๆไปหาอี้ป๋อ

เขารู้เลยว่าเซียวอิงจะทำยังไงเวลาอี้ป๋อดื้อ...

" เฮีย! อะไรของเฮียเนี่ยจะอุ้มผมไปไหน! "

นั่นไงว่าละไม่มีผิด

เซียวอิงพุ่งไปถอดหูฟังที่อี้ป๋อใส่ ก่อนจะช้อนคนตัวเล็กกว่าอุ้มดุ่มๆเดินออกจากห้องนอนเจ้าตัว อี้ป๋อดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา เเต่เเรงช้างอย่างอี้ป๋อก็ต้องหงอเมื่อเจอเเรงคนอายุมากกว่า คนอายุมากกว่าที่เข้าฟิตเนสกับเขาทุกสัปดาห์...

เซียวจ้านเปิดประตูห้องนอนใหญ่ให้พี่ของเขาที่โยนอี้ป๋อลงกับเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปนอนกอดทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ยอมไปอาบน้ำด้วยซ้ำ

" เฮีย!! อึดอัด ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ!! "

" ไม่เอาอะ วันนี้เหนื่อยขอนอนกอดหน่อย "

" ไม่เอาาาา พี่เซียวจ้านช่วยผมด้วย! "

เฮ้อ.....

เซียวจ้านถอดหายใจเเรงๆเเต่ก็ไม่ได้จะช่วยดึงอีกฝ่ายออกเเต่อย่างใด กลับเดินไปปิดไฟให้เหลือเเต่ไฟหัวเตียงก่อนจะลงไปนอนข้างๆซะอย่างนั้น

อี้ป๋อดิ้นสลับซ้ายขวา เขารู้ดีว่าแฝดพี่น้องคู่นี้ไม่เคยทำอะไรเล่นๆเเน่นอน เเละตอนนี้เขาก็อึดอัดสุดๆอยากจะดิ้นให้หลุดเเล้ววิ่งกลับห้องตัวเองไปซะเดี๋ยวนี้ 

เเต่ก็ไร้ผลใดๆ สองพี่น้องยังคงกอดเขาไว้อยู่ 

ถึงเซียวจ้านจะเเค่เอามือมาก่ายที่ตัวเขาก็ยังไม่เท่าเฮียเซียวอิงที่เล่นเกาะเขาเหมือนเป็นลูกหมีโคอาล่าแบบนี้

" เฮีย..พี่เซียวจ้าน ผมอึดอัด ปล่อยผมไปเถอะ "

" ไม่ // ไม่เอา "

" คอมก็เปิดทิ้งไว้ พี่เซียวจ้านบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าเปิดทิ้งไว้เเล้วมันเปลืองไฟ "

" ไม่เป็นไร เดี๋ยวให้เฮียออกค่าไฟให้ "

ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดโครตยาก

อี้ป๋อจนปัญญาจะทำอะไรต่อไป เขาถอนหายใจพลางบิดตัวเบาๆ อย่างน้อยก็ขอให้ได้นอนสบายๆทีเถอะ เขาผลิกไปมาสักพัก ก่อนที่หนังตาจะค่อยๆปิดลง

อี้ป๋อหลับไปเเล้ว เซียวจ้านเหลือบตามองเจ้าเด็กเเสบที่หลับปุ๋ยคาอ้อมเเขนของเขาทั้งสองคนโดยเเขนสองข้างของอี้ป๋อก็ยังกอดเเขนของพวกเขาไว้ทั้งคู่

ให้ตายเถอะ น่ารักให้มันมีลิมิตหน่อย..

เขาดันตัวเองก่อนจะแอบจุ๊บเหม่งขาวๆโดยมีสายตาของเเฝดพี่แอบรี่ตามองอยู่โดยที่เซียวจ้านไม่รู้ตัว

เขารู้ดีว่าเจ้าเเฝดคนน้องคิดยังไงกับกับเด็กที่อาฝากดูแลคนนี้ วันๆเขากลับมาก็ได้เเต่เเกล้งเล่นให้เซียวจ้านหึงเจ้าเด็กนี่เท่านั้น

เซียวอิงแอบขำในใจ ภาวนาให้เซียวจ้านใจกล้าพอที่จะเผยความรู้สึกกับอี้ป๋อสักที เห็นทำท่าจะดีเเต่ทีก็เหลวมานักต่อนักเเล้ว 

เเต่ก็ชั่งเถอะยังไงสักวันก็ต้องมีใครสักคนเป็นพูดออกมาเองเเหละ ก็เล่นมาปรึกษาความรักกับเขากันทั้งคู่

ก็ดันโชคดีที่ทั้งคู่ดันคิดเหมือนกันซะด้วย....

*เซียงอิงเป็นชื่อที่เราคิดขึ้นมาเป็นพี่ชายฝาเเฝดของเซียวจ้านนะคะ มาจากรูปโฆษณาolay ซึ่งเราหารูปไม่เจอเเล้ว?

#คุณเก่อเกอกับน้องตี้ติ