เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Wildmaniac
Spirit.
  • 33 องศาเซลเซียส

    ยามบ่ายคล้อยในวันอาทิตย์

    กลิ่นและละอองของฝนช่วยคลายความร้อนได้บ้าง

    สายฝนหยดลงแตะกับใบไม้อย่างแผ่วเบา เกิดเป็นเสียงปรบมือรายล้อมอยู่รอบตัว

    ...

    ปรบมือให้กับพนักงานออฟฟิศทีเตรียมใจกับการมาถึงของวันจันทร์

    ปรบมือให้กับชายเร่ร่อนที่สละที่นั่งให้กับเด็กบนรถเมล์อัดแน่นด้วยผู้คน

    ปรบมือให้กับเด็กหญิงขายพวงมาลัยที่นั่งหลบฝนหน้าร้านขายทอง

    ปรบมือให้กับเมสเซ็นเจอร์ที่จอดมอเตอร์ไซค์คู่ใจหลบฝนใต้สะพาน

    ปรบมือให้นักเดินทางกับเส้นทางอันแสนไกล ซึ่งผ่านมาและกำลังจะผ่านไป

    ปรบมือให้ความไม่แน่นอนที่แน่นอน

    ปรบมือให้วันดีๆกับหนังดีๆซักเรื่อง

    ปรบมือให้กับผู้ถูกปฏิเสธ 

    ปรบมือให้เด็กชายผู้อ่อนแอที่กำลังจะตายและเกิดใหม่เป็นชายหนุ่ม

    ปรบมือให้ตัวตลกที่นั่งร้องไห้ในตรอกเล็กๆ

    ปรบมือให้กับความฝันที่ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำ

    ปรบมือให้กับผู้กล้ายืนหยัดสู้กับระบอบประชาธิปไตยอันเน่าเฟะในบาบิลอนแห่งหนึ่ง

    ปรบมือให้กับทุกๆชีวิตที่ยังคงดิ้นรนไปกับวันคืนอันเหนื่อยล้าและร่างกายที่ร่วงโรย

    ไม่ว่าเพื่อคนอื่นหรือเพื่อตนเอง

    ตราบจนวิญญาณอันสวยงามของพวกเจ้าจะหลุดออกจากร่าง

    PEACE OUT ✌?


     Instagram : maniacstory

    ฝากกดติดตามด้วยนะครับ?

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in