เวลาแปรผัน โลกเกิดการเปลี่ยนแปลง มนุษย์มีวิวัฒนาการที่ก้าวล้ำเกินกว่าสิ่งมีชีวิตบนโลกชนิดใดจะเดินรอยตามได้ เว้นก็แต่ธรรมชาติอันจริงแท้นั้นยังคงยากที่จะควบคุม ท้ายสุดโลกจึงเต็มไปด้วยมลพิษ อากาศที่ใช้หายใจแทบไม่มีอีกแล้ว มนุษย์ที่ยังหลงเหลืออยู่บนโลกก็แค่เศษซากที่รอวันตาย
แค่อยู่แต่ไร้ซึ่งสีสันแห่งชีวิต
ยกเว้นแต่มนุษย์ที่มากไปด้วยอำนาจหรือเงินตราเท่านั้นที่ยังสามารถอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไม่อนาทรร้อนใจกับอะไรบางอย่างที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เหมือนกับมนุษย์ ความเหมือนที่แทบแยกไม่ออกว่าสิ่งใดคือมนุษย์แท้ และสิ่งใดคือของที่ถูกสร้าง
ช่วงชีวิตหนึ่งของมนุษย์ก็ไม่ต่างจากใบไม้ที่งอกเงย เติบโต สวยสด และงดงาม ก่อนที่จะแห้งเหี่ยวโรยรา ซึ่งยามใบไม้ปลิดปลิวและร่วงหล่น จะเหยียบย่ำ จะถูกกองสุมไว้ด้วยกันก่อนเผาทำลาย จะมลายหายกลับสู่พื้นดินอันเป็นรากเหง้า จะรูปแบบไหนเกือบทั้งหมดนั้นก็ล้วนถูกกระทำยามเมื่อตายไปแล้ว
ช่วงชีวิตหนึ่งของมนุษย์เทียมไม่ได้ก่อกำเนิดจากพื้นดินและฤดูกาล ยามเกิดต้องได้รับอนุญาตหากพร่องไปแม้เพียงเสี้ยว แค่วินาทีเดียวทุกอย่างก็พังทลาย ยามเติบโตไม่ใช่แค่เรียนรู้หากแต่ต้องฟังคำสั่ง ทุกอย่างงดงามไร้ที่ติ
มนุษย์เทียมไม่มีวันโรยรา ไม่มีช่วงเวลาของความเหี่ยวเฉา ไม่มีการร่วงหล่น แต่ทั้งที่เป็นอย่างนั้นก็ยังคงถูกเหยียบย่ำ ตั้งแต่วันที่ถือกำเนิดก็ถูกตีตราไว้แล้วว่าทั้งชีวิตนั้นไม่ใช่ของตัวเอง ไม่มีสิทธิแม้แต่จะตายหากไม่ถูกบอกให้ตาย
มนุษย์ดำรงอยู่เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งของโลกนี้ อายุขัยที่ไม่มีวันเป็นนิรันดร์ แต่ทั้งที่เป็นอย่างนั้นกลับกลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่น่าหวาดหวั่น เพราะมนุษย์ไม่เคยพอใจในสิ่งใดได้นาน ทำทุกอย่างเพื่อสนองกิเลสของตัวเอง ชีวิตตัวเองมีค่า หากแต่อย่างอื่นไม่ ทำลายโลกจนยับเยินก่อนจะรังสรรค์สิ่งอื่นขึ้นมาเพื่อทดแทนแล้วก็กดมันเอาไว้ใต้ฝ่าเท้า
มนุษย์เทียมจำนวนไม่น้อยที่โหยหาความเป็นมนุษย์ เพราะคล้ายมนุษย์แต่กลับแตกต่างอย่างมหาศาล ถูกมองว่าเป็นสิ่งของ ไร้หัวใจ ไร้จิตวิญญาณ ความทรงจำที่มีก็เป็นแค่สิ่งที่ถูกปรุงแต่ง ทว่าแม้ไม่ได้เกิดจากวิถีตามธรรมชาติอย่างที่มนุษย์เป็น แม้ไม่มีช่วงเวลาของการเติบโต แม้ไม่มีช่วงเวลาของการผลิดอกออกผล แม้จะเป็นเช่นนั้น...
วันหนึ่งข้างหน้าจะได้ถือกำเนิดใหม่พรั่งพร้อมด้วยตัวตน หัวใจ และวิญญาณ ดุจดังใบไม้ที่งอกเงย เติบโต เต็มไปด้วยสีสัน ได้ใช้ชีวิตโดยมีตัวเองเป็นนาย แม้บั้นปลายจะต้องร่วงหล่นตามกาลเวลาก็ตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in