Shut up and take the pain
ใครกัน จะจำได้
อีกหน่อย คงลืมกัน
ผมไปงานศพ เห็นคุณบวชหน้าไฟ
ผมถือดอกไม้จันทน์ เห็นคุณร่ำไห้หน้าศพของย่าอย่างเงียบงัน
ญาติท่านให้จะวางดอกไม้เผาจริง เชิญอีกรอบครับ
เสียงใครสักคนประกาศ ผมได้แต่ยืนสงบนิ่ง ไม่ไหวกับบรรยากาศโศกเศร้า ผมไม่มีภูมิต้านทาน หากมันเป็นความโศกเศร้าของคนอื่น
คุณอยู่ในผ้าเหลือง ยืนสงบนิ่ง แต่น้ำตาไหล ผมได้แต่คิดว่ามวลมนุษย์ล้วนสร้างบาดแผลให้กัน เมื่อถึงเวลาแบบนี้ เรายังจะมีคนมายืนร้องไห้ต่อหน้าร่างไร้วิญญาณหรือไม่
ญาติผู้ตายต่างเสียใจ อยากให้คนตายฟื้นคืน ต่างจากผม ที่คิดว่าคงดีที่ได้จากโลกใบนี้ไป ไม่ต้องสร้างบาดแผลให้ใคร และไม่มีใครมาสร้างบาดแผลให้เสียใจเล่นๆ
ผมไม่มีวันคิดถึงโลกใบเก่า
เพราะมันสกปรกสิ้นดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in