ชื่อเรื่อง: 默读 อ่านว่าโม่ตู๋

ผู้เขียน: Priest (พรีสต์, พีต้า)

สำนักพิมพ์จีน: 北京联合出版公司

(3 เล่มจบ)

            โม่ตู๋ของ priest(พีต้า) นิยายสืบสวนอาชญากรรมอีกเรื่องที่มีผลตอบรับค่อนข้างดีมากที่จีน โม่ตู๋เคยชนะรางวัลผลงานยอดนิยมที่ ChineseOriginal Fiction Awards ครั้งที่ 4 เริ่มเรื่องจากการฆาตกรรมเป็นการฆาตกรรมที่น่าสยดสยองในเขตสลัมของเมืองทำให้เกิดความสนใจและความไม่พึงพอใจจากชาวเน็ตจำนวนมากจนตำรวจต้องรีบเข้าไปจัดการปัญหา

            ลั่วเหวินโจว พระเอก เจ้าหน้าที่ตำรวจเขาเป็นเกย์และแอบรักเถาหราน เพื่อนสนิทตัวเอง เฟ่ยตู้ นายเอก เป็นคุณชายนักธุรกิจมีนิสัยดูเหลาะแหละแต่อัจฉริยะด้านการสืบสวนมากๆ และสาเหตุที่เหวินโจวไม่ค่อยชอบเฟ่ยตู้ก็เพราะมองว่าเฟ่ยตู้เป็นศัตรูหัวใจ ด้านล่างคิดว่าเป็นสปอยล์ความสัมพันธ์ของพระนายเล็กน้อย นะคะ

            7 ปีที่แล้ว ลั่วเหวินโจวกับเถาหรานเป็นนายตำรวจที่เจอนายเอก (ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นเหวินโจวกับเถาหรานอายุ 25 ขึ้นแล้วเรื่องตัวเลขเราไม่ค่อยแม่นเพราะหลายเรื่องที่มาเขียนลง minimore ช่วงนี้เป็นเรื่องที่อ่านจบมาพักใหญ่แล้ว) เด็กชาย (14) ที่เป็นพยานบุคคลเห็นการตายของแม่ตัวเองในที่เกิดเหตุ สภาพการณ์สันนิษฐานว่าผู้ตายฆ่าตัวตาย แต่นายเอกกลับเชื่อว่าถูกฆาตกรรม และเพราะยังเด็กมากเขาเลยไม่มีหลักฐานใด จากนั้นเถาหราน เพื่อนสนิทของพระเอกก็คอยดูแลเฟ่ยตู้ราวกับน้องชายแท้ ๆ ของตัวเอง 

            ต่อมาเฟ่ยตู้อายุได้ 21 ปีก็เริ่มที่จะแสดงความรักของตนเองที่มีต่อเถาหรานแต่ว่าเถาหรานปฏิเสธกับเหวินโจวและเฟ่ยตู้อย่างชัดเจน (ก็พระนายเนี่ยชอบคนคนเดียวกันก็คือเถาหราน) ว่าตัวเองเป็นชายแท้และกำลังมีใจให้ผู้หญิงคนหนึ่งทำให้ทั้งคู่เริ่มถอดใจ 

            เอาจริงตอนนายเอกยังเด็กพระเอกเองก็ดูแลนายเอกอย่างดี ทั้งให้วิดีโอ เกม ลูกอม ขนม แต่ว่าเป็นคนแข็ง ๆ ทื่อ ๆ บางทีก็ทำตัวกับเด็กไม่ถูกเลยฝากให้เถาหรานเพื่อนสนิทเป็นคนมอบให้

            เราชอบเคมีระหว่างทั้งคู่แล้วก็ความ love rivals จากที่เข้าใกล้กันระยะห้าร้อยเมตรไม่ได้พัฒนามาเป็นความรักที่ใครก็ห้ามแตะเมียตุ พระนายช่วยกันทำคดีพระเอกสายบู๊นายเอกสายบุ๋นแอบเป็นคนรว้ายๆ บางทีส่วนตัวเราไม่ได้เป็นแฟนนิยายแนวสืบสวนไม่รู้ว่าคดีมันจะซับซ้อนระดับไหนจากมุมมองของคนที่อ่านแนวนี้ประจำ (อ่านเพราะติดนักเขียนล้วน ๆ แหะ) เลยไม่ขอพูดเรื่องการไขคดีสำนวนการใช้มาก 

            ภาษายังคงอ่านเข้าใจง่ายสมมีศัพท์เชิงปรัชญาแทรกมานิดหน่อย แต่ก็ยังถือว่าพอรับได้เมื่อเทียบกับการใช้อีกระดับในนิยายพีเรียดเรื่องอื่น ๆ ของเขา ช่วงนั้นอ่านนิยายสืบสวนอาชญากรรมประมาณสองสามเรื่อง โม่ตู๋ยังอยู่อันดับสองส่วนเรื่องที่ครองใจเรา ขอหาเวลาเขียนแป๊ป อ่านนิยายจบไปเยอะมากไม่ค่อยอ่านเรื่องใหม่ ๆ เท่าไหร่เพราะติดภาระหลายอย่างคงขุดแต่เรื่องเก่ามาเล่าสู่กันฟังค่ะ

อ่านที่ไหน เราอ่านฉบับภาษาจีนจากเว็บจิ้นเจียง 晋江文学城 แล้วก็ซื้อนิยายรูปเล่มมาอ่านต่อค่ะ

มีทั้งหมด 3 เล่มรวมบ็อก เวลาสั่งของจากจีนโดยเฉพาะหนังสือนี่ใจหล่นอยู่ที่ตาตุ่มตลอดเลยค่ะ...

ซื้อล็อตแรกจะมีลายเซ็นต์นักเขียนให้ล็อตอื่นไม่แน่ใจ

โปสการ์ด (ที่คั่นหนังสือไปในตัว) ลายแมว...