เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
นอนกลิ้งอินลอนดอนGlacierjan
นอนกลิ้งอินลอนดอน: มหกรรมรูปปั้น ณ V&A Museum
  • หายหน้าหายตาไปหลายวัน ครั้งนี้ก็ยังอยู่กันที่สถานี South Kensington ที่เก่าที่เดิม แต่เปลี่ยนการเดินทางนิดหน่อยเพราะสถานีระหว่างทางปิดชั่วคราว ด้วยความที่ทูบเปิดใช้บริการมานานมากแล้วก็ต้องมีปรับปรุง เพิ่มเติมหลายๆอย่าง เช่นทางลาดและลิฟต์ 

    สถานีไหนมีทางลาดสำหรับรถเข็น หรือห้องน้ำบ้าง ดูจากรูปนี้ได้เลย 
    มาถึงพิพิธภัณฑ์พร้อมกับความหิว มองซ้ายมองขวาก็ยังไม่มีร้านเปิด วันอาทิตย์ก็เงี้ย ร้านรวงเปิดช้าแต่ปิดเร็ว ไปฝากท้องไว้ในพิพิธภัณฑ์แล้วกัน

    ร้านอาหารของพิพิธภัณฑ์อยู่เสียด้านหลัง ตอนแรกหวังไว้คาเฟ่เล็กๆ แต่เข้ามาแล้วก็ โอ้โหเลยค่ะ 
    สถานที่สวยมากกกกก 


    พักการกรี้ดความงดงามกันไปก่อน เวลานี้ควรหาอะไรใส่ท้องเสียหน่อย อาหารมีให้เลือกหลายสัญชาติเลยค่ะ แต่ราคาไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่แต่ให้เยอะจนพุงกาง

    ระหว่างกำลังหาที่นั่งอยู่นั้นเสียงเปียโนก็ดังขึ้น นอกจากสถานที่จะดีแล้วมีเปียโนสดให้ฟังด้วย! ค่าอาหารนี่แพงที่บรรยากาศด้วยแน่ๆ 

    อิ่มท้องกันแล้วก็ได้เวลาออกเดิน พิพิธภัณฑ์นี้แยกนิทรรศการออกเป็นยุคและวัฒนธรรมของประเทศต่างๆเลยค่ะ  

    เวลาเดินผ่านนิทรรศการจัดแสดงรูปปั้นในยุคต่างๆจะมีคนมานั่งสเก็ตช์ภาพ หรือบางทีเห็นเป็นคลาสนั่งเรียนกันตรงนั้นเลยก็มี

    เดินไปสักพักก็เห็นป้ายติดว่าจะมีการแสดงดนตรีสด แต่กำหนดเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมง จะเดินกลับมาห้องนี้ถูกมั้ยละเนี่ย 

    ป้ายนี้เลย
    พิพิธภัณฑ์นี้นอกจากจะมีรูปปั้นแบบที่จั่วหัวไว้แล้วยังมีอีกหลายนิทรรศการเลย มีทั้งแฟชั่น, ดนตรี, งานเพ้นท์กระจก, งานเหล็กดัด, ระฆังในยุดต่างๆ ฯลฯ

    หลังจากเดินจากห้องนู้นโผล่ห้องนี้แบบไม่มีแผนที่ติดตัว มองนาฬิกาอีกทีก็ใกล้ได้เวลาของการแสดงดนตรีสดแล้ว ด้วยอะไรไม่รู้แต่ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมาฟังได้แบบทันเวลาพอดี 

    หลังจากดื่มด่ำกับดนตรีแล้วก็ได้เวลาเดินต่อ ว่าแต่เมื่อกี้เดินถึงไหนแล้วนะ เดินไปก็คิดไปจนมาโผล่ห้องเดิมได้ในที่สุด อยู่ดีเซ้นส์ด้านทิศทางก็กลับมาทำงานเฉย แหม ตอนอยู่ไทยนี่แค่เดินในห้างยังนึกว่าเขาวงกต

    ขาเริ่มประท้วง(อีก)แล้ว การหักโหมมาเดินหนัดจากที่ปกตินั่งแหมะหน้าคอมทั้งวันนี่มีทั้งข้อดีข้อเสีย ข้อเสียก็อย่างที่บอกคือความเมื่อย ยิ่งถ้ากลับบ้านตอน rush hour แล้ว อย่าได้พูดถึงที่นั่งในทูบ แค่มีที่ยืนก็ดีแล้ว แต่ความเมื่อยก็มีข้อดี น่องเหลวของเรามีกล้ามขึ้นมาบ้างจากกงานนี้เลยค่ะ //ปาดน้ำตา ซาบซึ้ง

    ว่าจะกลับๆแล้ว ตาก็เหลือบไปเห็นห้องนึง เห้ย! ทำไมไม่เคยเดินอ่ะ เราว่าเราเก็บชั้นล่างหมดแล้วนี่ ไม่ได้การแล้ว เดินวนๆหาทางเข้าด่วนๆ 


    สรุปแล้ว ทางเข้าห้องนี้ไม่ได้ลึกลับแต่อย่างใดค่ะ เราเดินผ่านทางเข้ามันไปเอง ความเป๋อนี้ 5555555

    พอเดินเข้าไปเทียบกับรูปปั้นทั้งหลายแล้ว รู้สึกตัวเองตัวเล็กไปอีก แถมพอได้เห็นงานแต่ชิ้นใกล้ ยอมใจกันรายละเอียดจริงๆ (เห็นรูปปั้นไกลๆนั่นหน้าคุ้นๆกันรึเปล่า นั่นรูปปั้นจำลองเดวิดเองค่ะ ไปเดินวนตั้งหลายรอบแน่ะ)

    อิ่มหนำสำราญกับการเดินพิพิธภัณฑ์พอสมควรเลย นอกจากการเดินดูนิทรรศการแล้ว ยังเครื่องเล่นต่างๆด้วย ทั้งการออกแบบโมโนแกรมของตัวเอง มีตัวอย่างครอเซ็ตให้ลองใส่ ถุงมือชุดเกราะทหารให้ลองใส่ สนุกมากๆเลย





เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in