ตื่นเช้ามา ก็คิดว่าอยากจะแบกกล้องไปถ่ายรูปเดินชิวที่ไหนสักที่ในกรุงเทพฯ ที่ที่ไม่ใช่ห้าง หรือสถานที่ที่วันเสาร์อาทิตย์คนไปกันจนแน่นขนัด เสิร์ชอินเทอร์เน็ตดูก็เจอสถานที่นี้
'ล้ง1919'
ล้ง1919 (LHONG1919) : ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ท่าเรือกลไฟของตระกูลหวั่งหลี จากที่เสิร์ชหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตมา ที่นี่เป็นอาคารประวัติศาสตร์ไทย-จีน ที่มีอายุเก่าแก่ถึง 167 ปี ที่ถูก renovate ใหม่ให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิง heritage (อ้างอิง :
https://readthecloud.co/replace-4/) ถ้าอยากรู้ข้อมูลอย่างละเอียดก็คลิกลิงก์นี้ได้เลย ในที่นี้ผมอยากจะเน้นรีวิวสถานที่มากกว่า
การเดินทาง : ผมเลือกเดินทางด้วยเรือด่วนเจ้าพระยามาลงที่ ท่าเรือราชวงศ์ แล้วนั่งเรือข้ามฟากอีกต่อหนึ่งไปที่ ท่าเรือดินแดง ค่าเรือข้ามฟากก็ 3.50 บาท พอข้ามมาแล้วให้เดินเข้าซอยซ้ายมือแรก ซอยมันจะอยู่ก่อนถึงตลาดนัด เดินไปเรื่อย ๆ จนสุดซอย ล้งจะอยู่ข้างหน้าคุณ (อาจจะเยื้องซ้ายนิดนึง แฮะ ๆ) แต่ตอนผมไปขี้เกียจเดินเลยนั่งรถตุ๊กตุ๊กไป เขาจะพาอ้อมไปถนนใหญ่ ราคาจะประมาณ 40-50 บาท ถ้าถามว่าแบบไหนดีกว่าก็แล้วแต่ใจคุณสะดวก
พอถึงแล้วก็จะเจอกำแพงเก่า ๆ นั่นแหละคือคุณถึงแล้ว It's time to journey!
ต้องออกตัวก่อนเลยว่าเพราะไปกับเพื่อนเลยถ่ายแต่รูปเพื่อนมา ไม่ค่อยมีเวลามานั่งถ่ายวิวเท่าไร ขอโทษทุกท่านที่อาจคาดหวังกับวิวสวย ๆ มาด้วยประการฉะนี้
ทางเข้า ซึ่งเป็น Signature ของที่นี่ คนแทบจะขี่คอกันถ่ายรูปตรงนี้ ได้จังหวะคนโล่งในเสี้ยววินาทีนึงผมเลยได้รูปนี้มาอย่างหวุดหวิด (เวอร์)
ต่อไป พอเดินเข้ามาก็จะปรากฎสถานที่โล่ง ๆ รอบ ๆ เต็มไปด้วยตึกเก่าแก่ ผมร้องว้าวทันทีที่เห็น ผมไม่ทราบว่ามันเรียกว่าอะไร แต่ทางหวั่งลีเหมือนฟื้นคืนชีพสถานที่นี้ขึ้นมาใหม่ จนได้ความมินิมอลแบบทันสมัยผสมกับสถาปัตยกรรมแบบจีนอย่างลงตัว ตอนผมไปถึงเป็นเวลาเกือบ ๆ บ่ายสอง คนไม่ค่อยเยอะแต่แลกมาด้วยแดดที่แรงมาก ถ้าท่านใดอยากมาถ่ายรูปโดยเฉพาะมาช่วงนี้แสงกำลังดีได้ที่ทีเดียว
ถ้าเดิน ๆ ไปแล้วหิว ตามทางเดินด้านซ้ายจะมีร้านขายอาหารตั้งเป็นแนวยาวจนสุดทางเดิน เพื่อนผมลองซื้อชีสเค้กมาถือว่าอร่อยใช้ได้ ราคาก็ตามสถานที่
เดินไปจนสุดทางเดินก็จะเจอโกดังใหญ่ ๆ ทางด้านซ้าย แม่น้ำเจ้าพระยาด้านหน้า และร้านอาหารแบบหรูหราเอาการทางขวามือ ความผิดพลาดของผมคือไม่รู้ว่าในโกดังมีอะไร (เวรกรรม) มัวแต่ถ่ายรูปข้างนอก แต่เหมือนว่าจะเป็นห้องน้ำ (เห็นแว้บ ๆ)
ข้างในตรอกมีมุมสวย ๆ ให้ถ่ายรูปอีกเพียบ ผมไม่มีอะไรจะพิมแล้ว มาดูมุมถ่ายรูปกันดีกว่า เผื่อตากล้องหลายท่านจะอยากไปสถานที่นี้กันบ้าง ผมเองเป็นแค่คนที่อยากถ่ายรูป ไม่ใช่ตากล้องมือโปรอะไร ทน ๆ ดูไปนะครับ เผื่อจะได้มีคนทำรีวิวที่ดีกว่ารีวิวนี้ (อ้าวเฮ้ย)
สำหรับผมมันคือตรอกไดแอกอน
ปล. โอ่งเหม็นมาก
นี่ก็เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจถ่ายมาเท่าไร เสียใจ
ประมาณ 4 โมงเย็น ผมก็กลับมาตรงทางเดินหลักอีกครั้ง แดดเริ่มเบาลง แสงก็นวล ๆ ขึ้น มีคนมาถ่ายทั้งรูปรับปริญญา ถ่ายงาน หิ้วกล้องเดินกันเต็มไปหมด (มีกลุ่มนึงหิ้วไฟมาด้วย) เอาเป็นว่าไปชมภาพที่ถ่ายกันเถอะครับ
หมวกใครไม่รู้วางอยู่มันก็หยิบมาใส่
ต่อไป เป็นบริเวณชั้นสอง ซึ่งตอนที่ผมไปยังเปิดพื้นที่ให้เดินชมไม่ครบ เพราะยังปรับปรุงซ่อมแซมอาคารไม่สมบูรณ์
ขออนุญาตจบการรีวิวแต่เพียงเท่านี้ครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้ามารับชม หรือกระทู้เล็ก ๆ นี้จะไม่มีใครมารับชม
ก็ขอแค่ให้มันอยู่ในความทรงจำผมก็พอครับ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in